Τελικά ο Πούτιν χρόνο θέλει να κερδίσει επιτιθέμενος δια ξηράς με τα άρματα μάχης και διά αέρος με πυραύλους κατευθυνόμενους όχι μόνο στα στρατόπεδα εφοδιασμού του ουκρανικού στρατού αλλά και σε κατοικημένες περιοχές της Ουκρανίας.
Γενική του προσπάθεια ήταν να απαλλαγεί από τον άμαχο πληθυσμό αυτού του κράτους αφήνοντας σχεδόν ανέπαφα τα σιδηροδρομικά δίκτυα της χώρας ώστε να απομακρυνθούν οι κατοικούντες, σφυροκοπώντας τα κέντρα εφοδιασμού του ουκρανικού στρατού. Όμως αυτός ο πόλεμος στη Μαριούπολη έχει την άλλη πλευρά του νομίσματος της ιστορίας.
Ο Πούτιν για να ελέγξει τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, πρώτα ο στρατός του, πρέπει να καταλάβει την Μαριούπολη με το πρόσχημα ότι κρατείται από τα τάγματα Αζόφ φιλοναζιστικής σημασίας. Η Μαριούπολη αποτελεί για την Ουκρανία οχυρωματικό κέντρο αντίστασης προς τον Ποούτιν της Ρωσίας και όχι μόνο. Είναι μια πόλη σαν την Γένοβα όπως ανέφερε ο Ζελένσκι στην ομιλία του προς το Ιταλικό Κοινοβούλιο, αποφεύγοντας βέβαια να αναφέρει εχθροπραξίες δια αέρος, που μετά βεβαιότητας θα φέρουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Αναφέρθηκε στη Γένοβα στο 2ο Παγκόσμιο πόλεμο, όπου οι συμμαχικές δυνάμεις προκειμένου να εκδιώξουν τους ναζιφασίστες διέσπειραν και τον τρόμο στους κατοικούντες αμάχους του πληθυσμού της, για να απομακρυνθούν από την πόλη. Ήταν ολίγον τι άτυχος ο παραλληλισμός αυτός παρόλο του ότι όλη η ομιλία του συγκίνησε τους παρευρεθέντες Ιταλούς και Ιταλική κυβέρνηση που δια του Πρωθυπουργού τους, που ανέβασε τους τόνους και τις καρτερίες του Ζελένσκι, αφού ο κ. Mario Draghi, ανέφερε εκτός από την αμέριστη συμπαράσταση της Ιταλίας στην Αντίσταση της Ουκρανίας προς το Ρωσικό στρατό του Πούτιν έως και στρατιωτικό οπλισμό θα τους παρέσχει.
ΟΜΙΛΙΑ MARIO DRAGHI
Αυτή η ομιλία του κ. Draghi Πρωθυπουργού της Ιταλίας, έδωσε αφορμή για να καλοσκεφτούν όλοι της Ευρώπης, πως αυτός ο πόλεμος έδωσε την ευκαιρία να κατανοήσουμε ότι, όλοι μαζί με μια ενιαία πολιτική, μπορούμε να αποτρέψουμε οποιοδήποτε εισβολέα στα υιοθετημένα σύνορα της Ευρώπης μετά την πτώση του Τείχους της ντροπής και των μαρτυρίων που είχε επιβάλει η Σοβιετική Ένωση σε όποιον τo παραβίαζε.
Αυτό ακριβώς επισημαίνει και ο Ουκρανός Πρωθυπουργός, πως ο Πούτιν προσπαθεί να ξαναδημιουργήσει ένα νέο τείχος της ντροπής, μεταξύ των Λαών της Ρωσίας και της Κοινότητας της Ευρώπης. Αργά μεν, αλλά τώρα αρχίζει να καταλαβαίνει ο Πούτιν αυτό που του έλειπε τόσα χρόνια.
Η δόξα του Αυτοκρατικού πολιτισμού. Αυτή η δόξα του πολιτισμού φέρνει και τα πολιτιστικά αγαθά στους λαούς και όχι μόνο τα καταναλωτικά. Αυτά χρησιμοποιεί ο κ. Πούτιν και η Ολιγαρχική Τάξη που δημιούργησε, για να τον προστατεύσει. Η Ουκρανία, πρώτον ήθελε να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ μετέπειτα για την προστασία της από τους Ρώσους του Πούτιν.
Δεύτερον, επόμενο ήταν οι υπεύθυνοι της Κυβέρνησης του Κιέβου να αρνηθούν την κατάθεση των όπλων και την άνευ όρων παράδοση της πόλης της Μαριούπολης στη Ρωσία, για να επεκτείνει τα σύνορά της επί της Μαύρης Θάλασσας μέχρι την Μολδαβία συμπεριλαμβανομένης και της Οδησσού.
Επί εβδομάδες τώρα αυτή η πόλη βρίσκεται σε πολιορκία από τους Ρώσους με τους συν αυτώ βαρβάρους Τσετσένους και Συριανούς. Βομβαρδίζουν και χτυπούν αμάχους, σαμποτάροντας σχεδόν κάθε προσπάθεια ασφαλούς εκκένωσης της πόλης, με τους άμαχους που είναι επί το πλείστον γέροντες, παιδιά, αποκλεισμένοι από νερό, τροφές, φωτισμό κ.λπ.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Η συμπεριφορά αυτή δεν φέρει μόνο αποτέλεσμα εχθροπραξιών μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας αλλά και πόλεμο μεταξύ Αυτοκρατίας και Δημοκρατίας, μεταξύ Ολοκληρωτισμού και Δημοκρατίας και ως τέτοιο το αντιμετωπίζει πλέον η Δύση που εκπροσωπεί την Δημοκρατία, την Ελευθερία, προτού υψωθεί εκ νέου κι άλλο τείχος προς την Ευρώπη όπως επανειλημμένα διακηρύττει ο Ζελένσκι πρωθυπουργός της Ουκρανίας.
Όλοι στρέφονται προς τις διαπραγματευτικές ικανότητες των μεσολαβητών, όπως αυτών της Τουρκίας, του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας. Θα έπρεπε η Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών να επιληφθεί του θέματος και να αντιμετωπίσει σε πρώτο πρόσωπο, την διαπραγμάτευση, όχι μόνο για την εκεχειρία του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά και τους όρους ώστε η Ουκρανία, ελεύθερη και αυτοδύναμη να χαράξει το μέλλον από μόνη της.
Δεν δικαιούται η Ρωσία του Πούτιν, καμιά επέμβαση στο ελεύθερο κράτος της Ουκρανίας να καθορίζει το είδος ουδετερότητας και εκδημοκρατισμού που θέλει να της επιβάλει, γιατί πρώτον και κύριον αυτή η ίδια πρέπει να εκδημοκρατιστεί φιλελεύθερα και ειλικρινά για να είναι εις θέσιν να το απαιτεί και από τους άλλους λαούς.
Η Ρωσία του Πούτιν έχει καταπατήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Προσπαθεί πάση θυσία να αποδείξει ότι έχει εκμοντερνιστεί ο λαός της Ρωσίας αλλά και ο ίδιος δίνοντας το παράδειγμα, φορώντας λευκό ζιβάγκο και μπουφάν των 12.000 ευρώ Ιταλικής φίρμας Loro Piana του Μιλάνου, να μιλά από εξέδρας για την επέτειο της Κριμαίας που την προσάρτησε, με φόντο φωτομοντάζ ανθρώπων, από εκδήλωση του 2021 στο στάδιο της Μόσχας.
Η τελευταία εκδήλωση συμπαράστασης των ΝΑΤΟ, USA του Μπάιντεν, Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ουκρανία του Βολοντιμίρ Ζελένσκι έγινε προχθές, 24 Μαρτίου 2022. Η ομόφωνη συμπαράσταση προς τον Ουκρανικό Λαό έγινε προσθέτοντας κι άλλες βαρύτατες κυρώσεις, οικονομικές, εμπορικές και πολιτικές, απ’ όσες είχαν επιβληθεί έως τώρα στη Ρωσία του Πούτιν, για να σταματήσει να ενεργεί επιθετικά προς άλλη χώρα παραβιάζοντας με πόλεμο το διεθνές δίκαιο.
ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΡΩΣΙΑΣ ΠΟΥΤΙΝ
Σ’ αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε ότι οι ΗΠΑ από 21 Μαρτίου ανακοίνωσαν εμπάργκο στις εισαγωγικές ρωσικού πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα. Το Ηνωμένο Βασίλειο ακολούθησε το παράδειγμά τους σε ό,τι αφορά τα πετρελαιοειδή.
Οι Ευρωπαίοι διχάζονται σ’ αυτό, δεδομένου ότι πολλές χώρες, όπως η Γερμανία και η Ολλανδία, εν μέρει εξαρτώνται από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η ΕΕ σχεδιάζει γι’ αυτό επενδύσεις, ώστε να περιορίσει κατά τα δύο τρίτα τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου, εν τω μεταξύ οι ΗΠΑ και Καναδάς είναι διατεθειμένοι να προμηθεύουν υγραέριο και πετρελαιοειδή στην Ευρώπη για να καλύψει τις ελλείψεις της.
Η Ρωσία του Πούτιν αντέδρασε απαγορεύοντας τις εξαγωγές περισσότερων των 200 προϊόντων μέχρι το τέλος του 2022. Περιλαμβάνονται σ’ αυτά τηλεπικοινωνίες, οχήματα, ιατρικά και γεωργικά προϊόντα, ηλεκτρικοί εξοπλισμοί, ξυλεία κ.λπ.
Προσπαθεί επίσης με κάθε μέσον να περιορίσει τον οικονομικό αποκλεισμό που της επέβαλαν και είναι ζωτικής σημασίας για την Ρωσία και όχι των Ρώσων του Πούτιν, που τελικά εξ’ αιτίας του ασχολείται η υφήλιος των 193 κρατών μελών που αριθμεί σήμερα ο ΟΗΕ.
Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) εξ’ αρχής «καταδικάζουν με τον πιο ισχυρό τρόπο την επίθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας του Βλαντίμιρ Πούτιν εναντίον της Ουκρανίας» και απαιτούν «η Ρωσική Ομοσπονδία να σταματήσει άμεσα τη χρήση βίας κατά της Ουκρανίας», καθώς και να αποσύρει άμεσα, πλήρως και άνευ όρων, όλες τις στρατιωτικές της δυνάμεις» από το έδαφος της χώρας. Ψήφισαν υπέρ 141 κράτη μέλη από τα 193, κράτη που αριθμεί σήμερα ο ΟΗΕ, 35 απείχαν ή απουσίαζαν και 5 καταψήφισαν – Λευκορωσία, Βόρειος Κορέα, Ερυθραία, Συρία και σαφώς η Ρωσία.
«Αυτή η απόφαση συνιστά τεράστια διπλωματική νίκη για τις ΗΠΑ και όλους όσους έχουν ευθυγραμμιστεί μαζί τους», σημείωσε ο Ρίτσαρντ Γκόουαν, διευθυντής της Ομάδας Διεθνών Κρίσεων, αλλά ταυτόχρονα η απόφαση αυτή είναι και ένα πολιτικό και ηθικό ράπισμα κατά του Πούτιν προσωπικά.
