Ο Γιώργος Καπουτζίδης μίλησε για την αγαπημένη του Αίγινα, τα προβλήματα της Αθήνας αλλά και σημαντικές στιγμές της καριέρας του.
Ο ηθοποιός και σεναριογράφος συνάντησε την Έλενα Κατρίτση στο αγαπημένο του νησί και αναφέρθηκε στα όνειρα και τους στόχους τους.
«Στην Αίγινα αισθάνομαι ηρεμία, ότι είναι ο τόπος που θέλω να βρίσκομαι, εκεί που είμαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου. Αγαπάω το σπίτι μου, την επαφή με τη θάλασσα και τη φύση, τις γάτες. Στην Αίγινα είναι χρόνος που ξοδεύω όμορφα. Κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Στην Αθήνα ξοδεύω πολύ χρόνο στο πηγαινέλα, στο άγχος. Εδώ δεν έχει καμία ταλαιπωρία» ανέφερε ο Γιώργος Καπουτζίδης και συνέχισε:
«Μεγάλος ήταν ο χρόνος αλλά δεν τον αισθάνθηκα απροσπέλαστο. Είχα πίστη στον εαυτό μου. Δεν είναι μία άσχημη ανάμνηση αυτό που έβλεπα στην Ιπποκράτους, βλέπω γοητεία παντού. Τη θάλασσα την αγαπούσα πολύ και όταν ήμουν παιδί ανυπομονούσα να τη βλέπω όταν ξεκινούσαν οι καλοκαιρινές μου διακοπές γιατί για 11 μήνες δεν την έβλεπα. Τώρα που την έχω κάθε μέρα δεν την έχω βαρεθεί ποτέ».
Ο σεναριογράφος αποκάλυψε και την σχέση του με τον Τάκη Ζαχαράτο. «Έλεγα κανένα αστείο στον Τάκη με άκουγε και έλεγε “ωραίο είναι αυτό, Γιώργο θα το πω”. Ήταν πολύ δοτικός, με βοήθησε να πάω το πρώτο κείμενο μου στο στούντιο ΑΤΑ, ο Τάκης μου άνοιξε την πόρτα».
Στην πορεία του πολλές φορές είπε όχι σε πράγματα και επιλογές που δεν τον αντιπροσώπευαν. «Είναι πολύ δύσκολο να πει κάποιος “‘ναι”’ σε κάτι που δεν πιστεύει και μετά να ζει μια ζωή διαφορετική από αυτή που θα ήθελε. Εγώ δεν θα το άντεχα» τόνισε.
Μία από τις πιο δύσκολες στιγμές του ήταν στις «Σαββατογεννημένες», όταν του ζήτησαν να μην παίξει στη σειρά, στον ρόλο του «Χοσέ» που είχε γράψει για τον εαυτό του. «Όταν μου ζήτησαν να γράψω μόνο το σενάριο και να μην παίξω στις “Σαββατογεννημένες” αυτό ήταν μία πολύ στενάχωρη στιγμή. Έκλαψα γιατί ήταν το όνειρό μου να παίξω τον ρόλο που έγραψα για μένα αλλά τελικά έγινε» είπε.
«Πήρα την απόφαση να είμαι πιο συγκεκριμένος και πιο σαφής γιατί είχα τον χρόνο να δω κάποια πράγματα πιο ήρεμα. Μιλάω πολύ πιο ανοιχτά και νιώθω βοηθάει και πολύ κόσμο. Είναι πολύ άνθρωποι που μου στέλνουν. Οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι ζουν πίσω από μία διαχωριστική γραμμή που δεν ξέρω ποιος την έβαλε και γιατί. Το μόνο που προκαλεί είναι μίση, θεωρώ ότι μπορούμε να ζούμε όλοι αγαπημένοι και να συνυπάρχουμε. Μπορεί να μην γίνουμε όλοι φίλοι αλλά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συνυπάρχουμε».