Δημοκρατία ή κεκαλυμμένος ολοκληρωτισμός;

του Κωνσταντίνου Σβόλη, Δημοτικού Συμβούλου


Οι αγωνιστικές δράσεις τύπου πεζοπορίας 200 χιλιομέτρων ή αυτοκινητοπομπής σίγουρα ικανοποιούν την ανάγκη για δημοσιότητα και σε κάποιες περιπτώσεις επιβραβεύουν τον λαϊκισμό.

Δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι συνοδεύονται με το επιθυμητό αποτέλεσμα, εφόσον βέβαια επιθυμούν οι διοργανωτές λύση στα πραγματικά προβλήματα της πόλης μας. Απεναντίας, οι συνεχείς οχλήσεις και διαβουλεύσεις με τα κυβερνητικά στελέχη μπορεί να αποφέρουν κάποιο κέρδος. Παράδειγμα, η σύσσωμη παρουσία των δημοτικών παρατάξεων ενώπιον του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Καραμανλή, μια κινητοποίηση που προσέθεσε τρία χιλιόμετρα επιπλέον υπογειοποίησης του τρένου. Βέβαια, όταν ανακοινώθηκε η υπογειοποίηση των πέντε χιλιομέτρων κάποιοι αισθάνθηκαν άβολα αφού κάμφθηκε η αγωνιστική και καταγγελτική τους διάθεση. Θα μπορούσαμε, όμως, εκ νέου να συναντήσουμε όλοι μαζί τον Υπουργό, για τη διεκδίκηση, στο μεγαλύτερο βαθμό, της υπογειοποίησης και του υπόλοιπου τμήματος.

Σε αιτήματα όπως η ενίσχυση του συστήματος υγείας και η χρηματοδότηση και στελέχωση των υπηρεσιών του δήμου, δεν μπορεί να είναι κανείς αντίθετος. Η δημοκρατική, ορθή και εύλογη διαδικασία είναι να καθορισθεί το διεκδικητικό πλαίσιο από το Δημοτικό Συμβούλιο, το ανώτατο όργανο του Δήμου Πατρέων και αφού καθορισθεί, τότε να αναζητήσουμε τη συμμετοχή των φορέων, εν είδει top down προσέγγισης. Η δημοτική αρχή περιφρόνησε το Δημοτικό Συμβούλιο, καθόρισε και αποφάσισε, ως συμβαίνει σε απολυταρχικά καθεστώτα, το πλαίσιο διεκδίκησης ζητώντας πρώτα τη στήριξη των φορέων και των Νομικών Προσώπων, αγνοώντας την ορθή σειρά. Εν είδει bottom up, λοιπόν, διαδικασίας αφήνει τελευταίο το Δημοτικό Συμβούλιο για να συζητήσει επί ήδη ειλημμένων αποφάσεων.

Προφανώς, η ιδεολογική προπαγάνδα υπερισχύει του οφέλους για την πόλη μας και η δημοτική αρχή δίνει τις εξετάσεις της στα κομματικά όργανα εργαλειοποιώντας τον πατραϊκό λαό.
Δημοκρατία ή κεκαλυμμένος ολοκληρωτισμός;
 

Διαβάστε επίσης