Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου Ι και ΙΙ είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη νόσος με πολλές επιπλοκές που αφορούν το καρδιαγγειακό σύστημα, τους οφθαλμούς και τους νεφρούς.
Οι ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο λόγω διαβητικής νεφρικής νόσου έχουν ιδιαίτερα κακή πρόγνωση και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται εγκαίρως και άμεσα.
Η θεραπεία των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη βασίζεται στην δίαιτα, στην υιοθέτηση ενός πιο υγιεινού τρόπου ζωής σε συνδυασμό με την φαρμακευτική αγωγή και αποσκοπεί στην πρόληψη των επιπλοκών της νόσου.
Με βάση τα τελευταία δεδομένα μια φαρμακευτική ουσία με αντιδιαβητική δράση, η δαπαγλιφλοζίνη φαίνεται να είναι αποτελεσματική τόσο στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας όσο και της χρόνιας νεφρικής νόσου, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι του ΣΔ.
Η δαπαγλιφλοζίνη είναι ένα χημικό μόριο που αναστέλλει την δράση μιας ειδικής κατηγορίας πρωτεϊνικών υποδοχέων που ονομάζεται υπότυπος 2 του συμμεταφορέα νατρίου και γλυκόζης (SGLT2) που εντοπίζονται στους νεφρούς. Καθώς το αίμα φιλτράρεται από τους νεφρούς, η SGLT2 εμποδίζει τους νεφρούς να αποβάλλουν τη γλυκόζη από το αίμα στα ούρα. Οι ασθενείς με διαβήτη έχουν υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Αναστέλλοντας την δράση της πρωτεΐνης SGLT2, η δαπαγλιφλοζίνη αυξάνει την ποσότητα της γλυκόζης που αποβάλλεται από τους νεφρούς στα ούρα, μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Η δαπαγλιφλοζίνη έχει επίσης διουρητική δράση, δηλαδή αυξάνει την αποβολή άλατος και νερού στα ούρα και με αυτό τον τρόπο βελτιώνει την καρδιακή λειτουργία.
Σύμφωνα με μια μελέτη στην οποία μετείχαν 4.744 ασθενείς που έπασχαν από καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, η δαπαγλιφλοζίνη αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματική στη μείωση της θνητότητας και επιπλέον συντέλεσε στην μείωση της διάρκειας νοσηλείας των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια.
Σύμφωνα με μια άλλη μεγάλη μελέτη πού αφορούσε 4.304 ασθενείς, η δαπαγλιφλοζίνη φάνηκε να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο. Όταν η δαπαγλιφλοζίνη προστέθηκε στη συνήθη θεραπεία των ασθενών για χρόνια νεφρική νόσο, ένα ποσοστό των ασθενών αυτών παρουσίασε βελτίωση της νεφρικής λειτουργίας καθώς και μείωση των θανάτων σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, δηλαδή ο κίνδυνος ήταν 31% χαμηλότερος με την δαπαγλιφλοζίνη από ό,τι με το εικονικό φάρμακο.
*Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πατρών, Νεφρολόγος , Διευθυντής Μονάδας Χρόνιας Αιμοκάθαρσης ‘’Κυανούς Σταυρός Πατρών’’, Πρόεδρος Ιατρικής Εταιρείας Δυτικής Ελλάδας & Πελοποννήσου
