Χρόνια τώρα, οι κάτοικοι της Πάτρας αναρωτιούνται «τι στην ευχή φταίει και δεν “προχωράει” η πόλη μας;», όταν μάλιστα γειτονικές και άλλες πόλεις, προοδεύουν με γοργά βήματα (μερικές ακόμα και μέσα στην κρίση). Παλιά, μερικοί πιστεύαμε πως ίσως η πόλη έχει “ριχτεί” από τους μεν ή τους δε, της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Η ενασχόλησή μου, με τα κοινά (για ένα σύντομο χρονικό διάστημα) μου κατέδειξε, με ολοφάνερο τρόπο, ότι για το κατάντημα της πόλης μας, φταίνε οι άνθρωποι που την διοικούν.
Ναι, είναι αλήθεια: όλα από τους εκάστοτε τοπικά διοικούντες ξεκινούν ή και τελειώνουν. Είναι δε κρίμα που εξαιρετικές προσωπικότητες, “εγκλωβίζονται” σε κομματικές αρένες και δεν μπορούν να αποβάλλουν τις οδηγίες που επιβάλλουν τα κόμματά τους. Είναι κρίμα, γιατί ποδηγετούν εργαζομένους, είναι κρίμα γιατί προβάλλουν μόνον τις επιλογές του κόμματός τους (όταν και άμα τους επιτρέψουν), είναι κρίμα γιατί με τις ιδεοληψίες τους, αφήνουν ευκαιρίες να χάνονται.
Το χειρότερο που “κατάφεραν” να κάνουν είναι μια γενικότερη απαξίωση και έναν ωχαδερφισμό που πλανάται στην πόλη, μία αδράνεια του «τίποτε δεν γίνεται», μία γενικευμένη απογοήτευση. “Κατάφεραν” να “ευνουχίσουν” κάθε ευγενή προσπάθεια, να οδηγήσουν νέους ανθρώπους σε άλλες πόλεις, να περιορίσουν κατά πολύ τις προσδοκίες μας και να μας αφήσουν να ικανοποιούμαστε με τα ελάχιστα.
Δεν αξίζει αυτό στην πόλη μας. Επειδή θέλουμε να είμαστε περήφανοι για αυτήν, κάτι πρέπει να αλλάξει. Ή μάλλον όχι κάτι, όλα πρέπει να αλλάξουν! Σάρωμα ολικό: νοοτροπιών, θέσεων, αντιλήψεων και κυρίως ανθρώπων που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό που ζούμε.
Όσο δεν το ξεκαθαρίζουμε αυτό, θα συνεχίσουμε να ζούμε με ημίμετρα και αναβολές. Αρκετές αναβολές κάναμε στη ζωής μας ως τώρα. Ας μην συνεχίζουμε να υποβαθμίζουμε την ποιότητα της ζωής μας στην Πάτρα.
Υπάρχει η άλλη Πάτρα που ονειρευόμαστε. Το σπιράλ θέλει και μπορεί να κάνει την απαραίτητη αλλαγή.
