Τοποθέτηση Σίας Αναγνωστοπούλου για το νομοσχέδιο του Υπ. παιδείας

Στην Ολομέλεια της Βουλής για τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Παιδείας τοποθετήθηκε η Βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Σία Αναγνωστοπούλου.

Αναλυτικά η ομιλία:

«Θα ήθελα μόνο μισό λεπτό εκτός του χρόνου της ομιλίας μου για μία οφειλόμενη απάντηση στην κυρία Υφυπουργό. Δεν θα ζητήσω να ανακαλέσει την απρεπή έκφραση ότι η κ. Τζούφη και εγώ ήμασταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ας μείνει όμως στα Πρακτικά της Βουλής. Ας μείνουν στα Πρακτικά της Βουλής όλα όσα έχουν ειπωθεί και στις Επιτροπές, για να καταλάβουν οι Έλληνες πολίτες ποιοι θέλουν να εργαλειοποιήσουν το «Me too» για πολιτικές ευθύνες. Δεν θα πω τίποτα άλλο.

Έρχομαι στο νομοσχέδιο και σε όσα συμβαίνουν στην παιδεία. Έχουν συγκεντρωθεί εξήντα τέσσερις χιλιάδες υπογραφές εναντίον της Υπουργού Παιδείας, για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο. Θυμίστε μου μία και μοναδική φορά που να έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα.

 Και ξέρετε γιατί δεν έχουν συγκεντρωθεί υπογραφές ξανά; Τουλάχιστον από τη Μεταπολίτευση και μετά με τις εισαγωγικές εξετάσεις -δε λέω ότι ήταν απολύτως αταξικές, τα φροντιστήρια έβαζαν ταξικούς φραγμούς - αυτό το κράτος, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, κατόρθωνε να φτιάξει μία κοινωνική ζώνη προστασίας. Αυτή η κοινωνική ζώνη προστασίας ήταν οι νέοι άνθρωποι. Έκλεινε το κράτος το μάτι στους νέους για να του δείξουν εμπιστοσύνη:

«Περνάτε τις εξετάσεις, αυτοί είναι οι όροι». Ποτέ κανένας νέος -όλοι περάσαμε από αυτές τις εξετάσεις- δεν διαμαρτυρήθηκε. Μπορεί να έλεγε ότι ήταν πιο δύσκολα τα θέματα μία χρονιά ή οτιδήποτε σχετικό, αλλά ποτέ δεν διαμαρτυρήθηκε ότι ο ίδιος ο Υπουργός βάζει το χέρι του και κάνει μία βίαιη ανακατανομή η οποία βγάζει τον κόσμο απέξω. Βίαιη ανακατανομή. Όπως το κάνετε στο εισόδημα, όπως το κάνετε στην εργασία, όπως το κάνετε παντού. Ναι, σε αυτό είστε συνεπείς. Βίαιη, ανάλγητη και χυδαία ανακατανομή, όταν μάλιστα αυτή αφορά νέους ανθρώπους. 

Μην μου πει κανένας και από τους Βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας ότι είναι λογικό. Το είπα και στην Επιτροπή. Χώρες όπως η Γαλλία, που έχουν ένα καλό παιδαγωγικό σύστημα -το ξέρει και η κυρία Υπουργός, το ξέρω και εγώ- αναστέλλουν μετά από δύο αιώνες τις εξετάσεις του Baccalaureat εξαιτίας της πανδημίας. Ξέρετε τι είπε εκεί ο Υπουργός Παιδείας; «Δεν θέλουμε να αδικήσουμε τους μαθητές». Ένα σοβαρό Υπουργείο Παιδείας, δηλαδή, το φως το ρίχνει στους μαθητές. Τι έρχεται και μας λέει το δικό μας Υπουργείο Παιδείας; Ότι με «2» και «3» στο γραπτό οι μαθητές πέρναγαν στα πανεπιστήμια. Δημιουργεί στην κοινωνία την αντίληψη στοχοποίησης των νέων, ότι δηλαδή είναι κάτι άχρηστοι που πέρναγαν με «2» και «3». Κυρία Υπουργέ, μέχρι να τελειώσει η ψήφιση του νομοσχεδίου, θα ήθελα  να μας καταθέσετε μελέτη των τελευταίων είκοσι χρόνων από το Υπουργείο που να το δείχνει αυτό.

 Το υπουργείο έπρεπε να ρίξει το φως στις ίδιες τις εξετάσεις, γιατί  το σύστημα παρουσιάζει όντως σημεία εκφυλισμού. Στον 21ο αιώνα αν συνεχίζαμε με αυτή τη λογική εμπιστοσύνης προς τη νέα γενιά, θα έπρεπε να μειωθούν τα φροντιστήρια και επειδή το απολυτήριο πιστοποιεί τις γνώσεις, οι εξετάσεις να γίνονται για την κατανομή στα πανεπιστήμια. Αυτό το σύστημα θα έπρεπε να βελτιωθεί, ούτως ώστε να μειώνονται και οι ταξικές ανισότητες, να μειωθεί η παπαγαλία. Αυτό είναι μεταρρύθμιση.

Τι έκανε η κ. Κεραμέως; Στέλνει τα παιδιά στα ιδιωτικά κολέγια. Είναι, όμως, λάθος αυτό. Το χρησιμοποίησα σαν επιχείρημα και εγώ. Το κακό δεν είναι να στείλει τα παιδιά στα ιδιωτικά κολέγια. Όχι. Το να νομιμοποιηθεί η κρατική χρηματοδότηση στα ιδιωτικά κολέγια είναι το μεγάλο ζήτημα. Αυτό κάνει η κ. Κεραμέως,  μειώνοντας συνέχεια το κύρος και τη χρηματοδότηση από τα δημόσια πανεπιστήμια.

 Αξιολόγηση εκπαιδευτικών. Εδώ επίσης έχουμε μία παράδοση στη Μεταπολίτευση, όλες αυτές τις δημοκρατικές κατακτήσεις που συμπύκνωσε η Μεταπολίτευση -πολλές φορές χωρίς τον καλύτερο τρόπο- δημιουργήθηκαν στρεβλώσεις στην πορεία των αγώνων ενός λαού επί πάρα πολλές δεκαετίες, γιατί δεν είναι μόνο της Μεταπολίτευσης, έρχονται από πριν. Αντί λοιπόν να πάμε σε διορθωτικές κινήσεις, σεβόμενοι τη δημοκρατική παράδοση αυτού του τόπου, η κ. Κεραμέως, ο κ. Χατζηδάκης, οι πάντες –Ναι, είστε συνεπείς- έρχονται να κόψουν το νήμα, να αποκόψουν την κοινωνία, να της στερήσουν αυτά τα νήματα που την κάνουν να είναι αγωνιστική, διεκδικητική, συλλογική και αλληλέγγυα. Αυτό κάνουν με τους νέους. Φόβος. Να αλλάξουμε τη βάση ακόμα και για μαθήματα που δεν διδάχτηκαν.

 Μας λένε ότι «δεν θέλουμε να αξιολογηθούν» και «εξισωτισμός προς τα κάτω» και όλα αυτά. Τι κάνει η κ. Κεραμέως; Νομίζει ότι είμαστε εκτός εκπαιδευτικού συστήματος, δεν ξέρουμε τα εκπαιδευτικά συστήματα άλλων χωρών και έρχεται εδώ να μας διαφωτίσει. Κόβει ό,τι καλό έχει γίνει από τη Μεταπολίτευση και μετά και τσαλαβουτάει – είναι αυτό που κάνει ο αστισμός, ο οποίος θέλει να κόψει τις αντιστάσεις- τσαλαβουτάει σε παραδόσεις, υποτίθεται, σε μοντέλα ξένα χωρίς να τα ξέρει, χωρίς να τα έχει αφομοιώσει.

Τι μας έδειξε η πανδημία, κυρία Κεραμέως; Τμήματα με είκοσι επτά μαθητές. Σας καλώ όλους και τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας να μου πείτε: έχετε μπει ποτέ σε ένα τμήμα με είκοσι επτά έφηβους να κάνετε μάθημα; Ξέρετε εκεί τι μεγάλη επίδειξη δεξιοτήτων -που σας αρέσει σαν όρος- πρέπει να κάνει ένας εκπαιδευτικός για να μπορεί μέσα σε δέκα τετραγωνικά να κρατήσει είκοσι επτά εφήβους; 

Έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ τα ΠΕΚΕΣ. Δεν σας αρέσουν; Πατήστε όμως πάνω σ’ αυτή τη γραμμή. Μεταρρυθμίσεις, χρηματοδότηση σχολικών μονάδων. Οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία θέλουν χρόνο και λεφτά. Χωρίς αυτά δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις. 

Αντιθέτως τι κάνετε; Εκφοβίζετε. Φόβος συνέχεια, ένας συντηρητισμός απίστευτος. Ο επιθεωρητής, ο διευθυντής και μία ιεραρχία διορισμένη. Τι λέει η κυρία Κεραμέως; «Απεμπολούμε εξουσίες. Θέλουμε αποκέντρωση». Απεμπολούμε εξουσίες -προσέξτε- τι είναι; Απεμπολώ εξουσίες εγώ, για να μην είμαι στο μάτι του κυκλώνα και να λογοδοτώ, αλλά τις μεταφέρω σε μία ιεραρχία η οποία φαίνεται σαν ανεξάρτητη. Οι περισσότεροι όμως διορίζονται από εμένα, φτιάχνω ένα κομματικό κράτος και εκφοβίζω τον εκπαιδευτικό. Και αυτό το θεωρείτε μεταρρύθμιση! Και θα ήθελα, κυρία Κεραμέως, να συζητήσουμε για άλλα μοντέλα αλλά και για τις υποστηρικτικές δομές που έχουν αυτά τα μοντέλα για τους εκπαιδευτικούς.

Μία τελευταία λέξη για το πολλαπλό βιβλίο, γιατί και εκεί φαίνεται σαν να κάνετε τη μεγάλη αλλαγή, πράγμα που ζητούσαμε εμείς επί πάρα πολλά χρόνια. Προγράμματα σπουδών τα οποία είχαμε ξεκινήσει από το 2018 και μετά, ακυρώθηκαν. Ακυρώθηκαν χωρίς κανέναν λόγο. Δεν έχουν φτιαχτεί ακόμα προγράμματα σπουδών.

Όχι μόνο καταργήθηκαν, αλλά τώρα φτιάχνονται προγράμματα σπουδών και οι ίδιοι άνθρωποι που είναι εκεί θα πάνε να γράψουν και βιβλία, θα μπούνε σε έναν ανταγωνισμό και θα έχουν το προβάδισμα, όπου θα υπάρξουν βιβλία από σχολάρχες, από μεγάλους εκδοτικούς οίκους και το πολλαπλό βιβλίο χάνεται. 

Προγράμματα σπουδών, για να είμαστε σοβαροί, ένα βιβλίο οδηγός και βιβλιοθήκες αξιόπιστες κι αξιοπρεπείς σε όλα τα σχολεία.

Ευχαριστώ πολύ».

 

Διαβάστε επίσης