Ο άτυχος στρατιώτης πέθανε πριν από 4 μήνες, με τον θάνατό του, να συγκλονίζει την Κεφαλονιά και τους φαντάρους στο στρατόπεδο που υπηρετούσε…
Η κοπέλα που ήταν μαζί του, γράφει ένα κείμενο που ραγίζει καρδιές. Λόγια για τον αγαπημένο της και την απώλεια που αισθάνεται μετά το αναπάντεχο κακό. Σκέψεις και συναισθήματα για τη ζωή που χάθηκε και τη δική της, που ανατράπηκε. Ο χρόνος που έχει περάσει, δεν έχει γιατρέψει τις πληγές της.
«Θεέ μου, πόσο μου λείπεις. Θεέ μου, εύχομαι να μπορούσαμε να γελάσουμε ξανά μέχρι να πονέσει η κοιλιά μας. Θεέ μου, πόσο πολύ προσεύχομαι για να ονειρευτώ ξανά τις αναμνήσεις μας. Θεέ μου πόσο θέλω να ξαναζήσω κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί. Θεέ μου πόσο παλεύω να παραμείνω δυνατή με τo βάρος στην καρδιά που κουβαλάω. Θεέ μου, συνειδητοποίησα μετά από όλους αυτούς τους μήνες, ότι δεν θα αγαπήσω ποτέ κάποιον, όπως σε αγαπούσα. Ο Θεός γνωρίζει ότι είσαι ένας άγγελος», είναι το μήνυμά της για τον αδικοχαμένο Κυριάκο που τόσο αγαπούσε.
Ο νεαρός ήρθε στην Πάτρα στις 24 Ιανουαρίου με μετάθεση από τη Θήβα. Πήρε επταήμερη άδεια, επανήλθε στον λόχο διοικήσεως, όπου υπηρετούσε και στη συνέχεια πήρε και άλλη επταήμερα άδεια, στη διάρκεια της οποίας φέρεται να προχώρησε στο απονενοημένο διάβημα.
Ο Κυριάκος Ευαγγελάτος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Φεβρουάριο όταν έπεσε με το αυτοκίνητο που οδηγούσε στη θάλασσα. Σύμφωνα με την οικογένειά του, αλλά και με την έκθεση του τεχνικού συμβούλου ο θάνατός του ήταν αποτέλεσμα αυτοχειρίας εξαιτίας bullying που δεχόταν στο στρατό που υπηρετούσε.
«Ηταν πολύ καλό παιδί, ήρεμο. Φαινόταν κλειστός χαρακτήρας. Δεν είχε φίλους, έβλεπε μια παρέα και πήγαινε και καθόταν. Το μόνο που γνωρίζαμε ήταν ότι ήταν από την Κεφαλονιά. Κανείς δεν το περίμενε για το συγκεκριμένο παιδί. Πάθαμε σοκ. Στόμα είχε και μιλιά δεν είχε. Ηταν ένας αγαθός γίγαντας, 1.90 ύψος και δεν μίλαγε καθόλου, δεν ενοχλούσε κανέναν», είχε αναφέρει νεαρός Πατρινός, που υπηρετούσε μαζί του.
Η οικογένεια του Κυριάκου Ευαγγελάτου κάνει έκκληση σε όποιον φαντάρο έχει βιώσει κάτι ανάλογο να το καταθέσει στις Αρχές: “Θα ήθελα καθένας από τους φαντάρους να μιλήσουν. Αυτή η κατάσταση δεν είναι σημερινή, ειδικά στο στρατόπεδο της Πάτρας, αλλά εδώ και 10-12 χρόνια και υπάρχουν και άλλοι γονείς που έχουν τα παιδιά τους στο ψυχιατρείο”.