Διανύουμε μια περίοδο όπου (κατ’ ανάγκη) χρησιμοποιούνται από όλα τα κράτη αυταρχικές πολιτικές οι οποίες συχνά έρχονται σε σύγκρουση με τις αρχές της δημοκρατίας και καταλύουν ατομικές ελευθερίες και κεκτημένα δικαιώματα. Ο κίνδυνος εδραίωσης και μονιμοποίησης τέτοιων καταστάσεων πάντα ελλοχεύει και η μόνη ασπίδα προστασίας της δημοκρατίας είναι ο ενεργός και ενημερωμένος πολίτης, δηλαδή ο καθένας από εμάς.
Πέρασαν οι εποχές του «δεν ήξερα», του «δεν κατάλαβα». Και αυτό το στοίχημα το κέρδισε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, με πολύ κόπο και πολιτικό κόστος,καθιερώνοντας την «Διαύγεια». Με τον πιο απλό τρόπο μπορούμε να κρίνουμε που είναι η αλήθεια και που το ψέμα.
Η σωστή ενημέρωση δεν γίνεται ούτε από αναρτήσεις ανθρώπων που συχνά δεν γνωρίζουμε στο fb, ούτε από όσα εύπεπτα κάποιοι μας σερβίρουν. Και δεν πρέπει να φτάνουμε σε εύκολους αφορισμούς των ΜΜΕ, όπως μας έχει επιβάλλει η εποχή μας, αλλά ούτε και σε «κυνήγι μαγισσών» που μας πάει σε άλλες εποχές. Υπάρχει ακόμα σοβαρή μάχιμη δημοσιογραφία και πολλοί περισσότεροι έντιμοι δημοσιογράφοι που,όμως, πολλές φορές εκβιάζονται (όπως συμβαίνει σε πολλά επαγγέλματα), με τον πιο αισχρό τρόπο,την επιβίωσή τους .
Όμως, πέρα από τον Τύπο υπάρχει και το τρέχον νομοθετικό έργο που επιβάλλεται, ευτυχώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να τίθεται σε διαβούλευση. Σας προκαλώ να διαβάζετε τι ψηφίζεται για όλους εμάς και θα κατανοήσετε πολλά από αυτά που συμβαίνουν. Δεν είναι δύσκολο, στην ιστοσελίδα της Βουλής αναρτώνται τα σχέδια νόμου όπου αποτυπώνεται η πορεία της χώρας, βάσει των προτεραιοτήτων που θέτει η κυβέρνηση. Η μόνη ελπίδα για αυτό τον τόπο είναι οι ενημερωμένοι πολίτες και ειδικά οι νέοι που για δεύτερη γενιά χάνουν το τρένο. Με το μέλλον μας οφείλουμε να μην παίζουμε ρωσική ρουλέτα.
Το αίτημα της κοινωνίας στις τελευταίες εκλογές ήταν να σταματήσουν τα τοξικά φαινόμενα της πόλωσης και του διχασμού. Δυστυχώς, αυτό δεν επιτεύχθηκε. Η Νέα Δημοκρατίαέχει, μάλλον, διαφορετική προσέγγιση για τη δημοκρατία. Όσο διαρκεί η πανδημία μας κατέστησε κλέφτες δεδομένων αφού η πρόσβαση δεν ήταν εφικτή. Η αδιαφάνεια της, οι διχογνωμίες και η διαχείριση πινγκ-πονγκ των ευθυνών, μας έφερε στην απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης. Φταίνε οι πολίτες και όχι όλοι αλλά πάντα κάποιες ομάδες ανάλογα τη συγκυρία: οι νέοι, οι άνθρωποι του λιανεμπορίου, οι άνθρωποι της εστίασης, οι εκπαιδευτικοί, οι λοιμωξιολόγοι, οι αναρχικοί, η αντιπολίτευση. Ποτέ δεν φταίει η κυβέρνηση!
Και τώρα που έρχονται τα σκούρα, η κυβέρνηση που φθείρεται ψάχνει για αντιπάλους και πολιτικούς συνενόχους κινούμενη σε ένα χρόνο μέλλοντα, σε ένα χρόνο προεκλογικό άσχετα με τη χρονική στιγμή που θα οδηγηθούμε σε εκλογές. Με δοκιμασμένο όπλο την πόλωση επιλέγει τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντίπαλο αφού αυτός συνεχώς καθηλώνεται. Όμως δε σταματά εκεί και το αμέσως επόμενο διάστημα έχουμε να δούμε πολλά αφού θα πρέπει να φιμώσει κάθε φωνή λογικής με οποιοδήποτε τρόπο. Και αν δεν φέρνει τη φωνή της λογικής στα νερά της μπορεί ανά πάσα στιγμή να πριμοδοτήσει τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσειςδημιουργώντας τους κατάλληλους συνένοχους προκειμένου να κερδίσει το στοίχημα: Να διαχειριστεί το σχεδιασμό της επόμενης μέρας για τη χώρα, υπονομεύοντας το μέλλον της αφού τα παιδιά από τις γαλάζιες λίστες ετοιμάζονται για «επιδρομή» στο κράτος. Απλά θα χρειαστεί να διευρύνει λίγο τη μοιρασιά.
*Η Ολυμπία Λόη είναι αρχιτέκτονας -μηχανικός, αναπληρώτρια Γραμματέας Τουρισμού του Κινήματος Αλλαγής.
