Η θεσμοθέτηση του προσωπικού βοηθού από την Πολιτεία ώστε να αποτελεί κοινωνική υπηρεσία όπου θα έχουν πρόσβαση τα άτομα με αναπηρία που χρήζουν υποστήριξη αποτελεί πάγιο αίτημα του αναπηρικού κινήματος καθώς τον συγκεκριμένο ρόλο αναλαμβάνει κατά κύριο λόγο η οικογένεια με αποτέλεσμα αρκετές φορές να μη μπορεί να ανταποκριθεί στο σύνολο των καθημερινών και πολυσύνθετων αναγκών που απορρέουν από την αναπηρία των συγγενών τους.
Είναι άλλωστε θεσμικά καταχωρημένο, όπως προβλέπεται από σχετικές διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, το δικαίωμα στην πρόσβαση σε κοινωνικές υπηρεσίες υποστήριξης συμπεριλαμβανομένης και της προσωπικής βοήθειας που είναι απαραίτητη για την υποστήριξη της διαβίωσης, την κοινωνική ένταξη και την αποτροπή της απομόνωσης ή του διαχωρισμού από την κοινωνία.
Τον Απρίλιο του 2020 συστάθηκε ομάδα εργασίας αποτελούμενη από εκπροσώπους των υπουργείων Εργασίας, Υγείας και Επικρατείας, φορέων ατόμων με αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ, i-living) και κοινωνικών επιστημόνων με σκοπό την επεξεργασία, την υποβολή προτάσεων και την παράδοση ενός πορίσματος στην Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων που θα προωθούσε την αναγνώριση του δικαιώματος για προσωπικό βοηθό σε κάθε άτομο με αναπηρία που χρήζει βοήθειας ανεξαρτήτως ηλικίας, κατηγορία αναπηρίας, οικονομικής, κοινωνικής και οικογενειακής κατάστασης.
Από τα τέλη Ιουλίου όπου ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της ομάδας και μετά από πολύμηνη καθυστέρηση ανακοινώθηκε τον Απρίλιο του 2021 η έναρξη ενός πιλοτικού προγράμματος το φθινόπωρο, με χρηματοδότηση από τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης χωρίς χρονικό προσδιορισμό και χωρίς να έχουν δοθεί σαφείς εξηγήσεις για τη χρηματοδότησή του από ιδίους πόρους και την προοπτική διεύρυνσης για να καλύψει τις ανάγκες όλων των ατόμων με αναπηρία, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις ενισχύοντας τους όρους της ανεξάρτητης διαβίωσης στην κοινότητα, όπως οφείλει να προσφέρει το κοινωνικό κράτος.
Είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας δοκιμάζεται από μία πρωτόγνωρη για τα σύγχρονα δεδομένα πανδημία που έχει επιβάλει ιδιαίτερες συνθήκες και έχει δοθεί βαρύτητα στην καταπολέμησή της. Όμως θα έπρεπε να αποτελεί προτεραιότητα για την Πολιτεία η θεσμοθέτηση του προσωπικού βοηθού, ειδικά εν μέσω της πανδημίας, καθώς θα αποτελούσε σημαντική υποστήριξη για τα άτομα με αναπηρία που λόγω των συνθηκών έχουν απομονωθεί και αποκλειστεί από τον κοινωνικό τους περίγυρο.
Αντώνης Χαροκόπος
Γ’ Αντιπρόεδρος Ε.Σ.Α.μεΑ
Πρόεδρος Π.ΟΜ.Α.μεΑ Δ.Ε. & Ν.Ι.Ν.
Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας
