Για τα ελληνοτουρκικά, αλλά και γενικότερα για την εξωτερική πολιτική της χώρας μας, έτσι όπως ασκείται από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, μίλησε ο πρώην υπουργός και τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κατρούγκαλος, με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αυγή».
«Το ερώτημα δεν είναι αν θα πρέπει να δει τον Τούρκο ΥΠΕΞ ο κ. Δένδιας, αλλά τι θα του πει εάν τον δει», επεσήμανε ο κ. Κατρούγκαλος, αναφορικά με την συνάντηση Δένδια-Τσαβούσογλου στις 14 Απριλίου στην Άγκυρα.
Και διευκρίνισε πως δεν εννοεί την επανάληψη των παγίων θέσεων της χώρας μας, αλλά το κατά πόσον εντάσσεται η επίσκεψη «σε συγκεκριμένο σχεδιασμό, με αρχή, μέση και τέλος, για την προώθηση της πολιτικής μας», όπως είπε, καθώς και με το «πώς θα πιέσει την Άγκυρα ο υπουργός στην κατεύθυνση μιας λύσης, στη βάση των αποφάσεων ΟΗΕ και του πλαισίου Γκουτέρες».
«Δυστυχώς, η ΝΔ, εγκλωβισμένη στο «βλέποντας και κάνοντας» και στις εσωκομματικές ισορροπίες, δεν έχει σχέδιο σε αυτή την κατεύθυνση», υποστήριξε ο κ. Κατρούγκαλος, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων στα ελληνοτουρκικά.
Απαντώντας σε ερώτηση για τον ευρωτουρκικό διάλογο και τις κινήσεις που θα έπρεπε να κάνει η Αθήνα, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ εξήγησε ότι μία σειρά ισχυρών χωρών της ΕΕ «έχουν δείξει ότι δεν θέλουν να σπαταλήσουν πολιτικό κεφάλαιο, ούτε για να διαπραγματευτούν πραγματικά μια θετική ατζέντα με την Τουρκία, ούτε για να την απειλήσουν με διπλωματικά εργαλεία, ούτε για ένα συνδυασμό των δύο». Και τόνισε αυτή είναι η χειρότερη δυνατή εξέλιξη για εμάς.
Σε αυτό το πλαίσιο, προσέθεσε ο κ. Κατρούγκαλος, «αντί να είναι ακόμα πιο ενεργή και δυναμική, η κυβέρνηση κινείται χωρίς χάρτη και χωρίς πυξίδα, αμυντικά και αντανακλαστικά στις κινήσεις της άλλης πλευράς, αφήνοντάς της πλήρως την πρωτοβουλία των κινήσεων».
Ο πρώην υπουργός έκανε λόγο για «αποτυχία του Κ. Μητσοτάκη», η οποία, όπως είπε, «εκτείνεται, δυστυχώς, και στα τρία κρίσιμα μέτωπα των ελληνοτουρκικών: Απέτυχε το καλοκαίρι στο μέτωπο της πρόληψης και αποτροπής, αδυνατώντας να σταματήσει την πρωτοφανή αμφισβήτηση επί μήνες των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από το Ορούτς Ρέις. Απέτυχε να εξασφαλίσει έγκαιρα, δηλαδή πριν από την έναρξη των διερευνητικών, ένα πλαίσιο θετικής ατζέντας και κυρώσεων, που θα πίεζε την Τουρκία να συζητήσει έντιμα, χωρίς προκλήσεις και με πλαίσιο το διεθνές δίκαιο, τη διαφορά μας. Απουσιάζει όμως και από την διαμόρφωση της θετικής ατζέντας, ακόμη και σε τομείς, όπως το προσφυγικό/μεταναστευτικό, όπου έχουμε άμεσα και καίρια συμφέροντα. Απουσίασε την κρίσιμη περίοδο Απριλίου-Ιουνίου 2020 που άρχισε ο ευρωτουρκικός διάλογος και τώρα στέλνει μηνύματα στην Τουρκία μόνο μέσω Ευρωπαίων εταίρων και θεσμών, κάτι εξαιρετικά επικίνδυνο».
Εκτίμησε πως η Τουρκία, γενικότερα, αλλά και ο Ερντογάν πιο ειδικά, έχουν σαφή στρατηγικό σχεδιασμό: «Η πάγια αναθεωρητική στρατηγική συνδυάζεται πλέον με την προσπάθειά της Τουρκίας να καταστεί μεσογειακή, ναυτική δύναμη, διεκδικώντας όχι απλώς πρωταγωνιστική παρουσία σε όλα τα ανοικτά μέτωπα (στη Λιβύη, στη Συρία, στο Ιράκ, στον Καύκασο), αλλά και την ηγεσία του παγκόσμιου ισλαμιστικού κινήματος».
«Χωρίς σχεδιασμό το ταξίδι Μητσοτάκη στη Λιβύη»
Όσο για τα αν υπάρχουν οφέλη από το ταξίδι Μητσοτάκη στη Λιβύη, επανέλαβε ότι βλέπει «το ίδιο κενό στρατηγικής» και στο θέμα της Λιβύης, που είχε ως αποκορύφωμα τον αιφνιδιασμό της κυβέρνησης από την υπογραφή του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου το Νοέμβριο, με αποτέλεσμα η χώρα μας να μην προσκληθεί καν στη Διαδικασία του Βερολίνου, «όπου, αντιθέτως, συμμετέχει η Τουρκία».
Και κατέληξε πως, ναι μεν η κυβέρνηση αποδέχθηκε, ορθά, την πρόσκληση του Λίβυου πρωθυπουργού», αλλά τόνισε πως έγινε «χωρίς προετοιμασία και σχεδιασμό, όπως όλος ο χειρισμός της στο Λιβυκό», εξηγώντας ότι η Αθήνα αποκατέστησε τις διμερείς σχέσεις με την Τρίπολη, ωστόσο, δεν άλλαξε η θέση του Λίβυου πρωθυπουργού για το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο, ενώ υπάρχουν «μεγάλες απορίες» ως προς τα επόμενα βήματα: «Π.χ. με ποιους όρους θα συμμετάσχουμε σε τεχνικές επιτροπές για την οριοθέτηση ΑΟΖ;», επεσήμανε ο κ. Κατρούγκαλος, προσθέτοντας πως παραμένει ζητούμενο κατά πόσον η αποκατάσταση των σχέσεων «θα μας εξασφαλίσει θέση στον επόμενο γύρο συνομιλιών ειρήνης στη Λιβύη».
