Πάτρα: Ετοιμάζεται για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Επανάσταση του '21 - Εικαστική διαδρομή σε πλατείες και δρόμους

 

 

«… ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ”. Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε “εμείς”. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”….»

(από τα απομνημονεύματα του στρατηγού Μακρυγιάννη)

Η διάχυση της τέχνης στην πόλη και η ανάδειξη της εικαστικής μας κληρονομιάς αποτελούν σταθερές επιδιώξεις για τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Πατρέων. Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζεται η ενιαία εικαστική δράση: «τέχνη στην πόλη - τέχνη για την πόλη», αυτή τη φορά ως συμβολή στον εορτασμό για τα διακόσια χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 1821.

Με τη στενή συνεργασία ανάμεσα στο Εικαστικό Εργαστήριο, τη Δημοτική Πινακοθήκη και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη και την επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ξένιας Γιαννούλη και του εικαστικού Πέτρου Λαμπρινάκου, παρουσιάζονται αναπαραγωγές έργων Ελλήνων εικαστικών, με θέματα βασισμένα στον αγώνα για την ελευθερία.

Ξεδιπλώνεται έτσι μια εκτενής υπαίθρια έκθεση που αναπτύσσεται στις πλατείες και τα τοπόσημα της πόλης μας διαμορφώνοντας μια ενιαία πολιτιστική διαδρομή. Έργα λαϊκών καλλιτεχνών, όπως του Παναγιώτη Ζωγράφου, που ιστόρησε σκηνές από σημαντικές μάχες βασισμένος στις υποδείξεις του  στρατηγού Μακρυγιάννη ή του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, που αποτύπωσε με το δικό του τρόπο τις ηρωικές μορφές, συνομιλούν με τα λάβαρα της επανάστασης και εμπλέκονται με έργα νεότερων εικαστικών, εμπνευσμένα από τον αγώνα, όπως τις αναπαραστάσεις του Ανδρέα Γεωργιάδη και τις ξυλογραφίες του Τάσσου,.

Την τοπική διάσταση δίνουν τα πορτρέτα του Παναγιώτη Καρατζά και του Ιωάννη Παπαδιαμαντόπουλου. Τοποθετημένα δίπλα στις προτομές των απεικονιζόμενων, στην Πλατεία Ομόνοιας και στα Ταμπάχανα αντίστοιχα, αποτελούν δημιουργίες της Μάγδας Κουνούσου-Ραυτοπούλου και άγνωστου καλλιτέχνη και ανήκουν στη Μόνιμη Συλλογή της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.

Τα έργα που συναπαρτίζουν την υπαίθρια αυτή αφιερωματική έκθεση, εντάσσονται σε διαφορετικά ρεύματα και εποχές, ωστόσο μοιάζει να δημιουργήθηκαν με ένα κοινό κίνητρο: να αναδειχθεί μέσα από τη λιτή σαφήνεια της εικόνας η ουσία του ιστορικού συμβάντος και να αποδοθεί ως πολύτιμη παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές- το ίδιο σημαντική μέχρι τις μέρες μας.