Από τα Ζουμπατοχώρια του Παναχαϊκού οι πρώτοι κάτοικοι της Λακκόπετρας - Οι "ρίζες" των χωριών του Λάρισου

Εσείς γνωρίζετε από που προέρχονται τα ονόματα των χωριών στον Λάρισο;
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠΑΤΩΝ: Η ονομασία Σπάτα αναφέρεται σε επώνυμο ιδιοκτήτη της περιοχής, ενώ φαίνεται να έχει αλβανική ρίζα. Ο οικισμός μετονομάστηκε σε Άγιο Νικόλαο προς τιμή της ομώνυμης μονής.
ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΒΕΡΟΥΧΟΣ): Το παλιό όνομα του οικισμού είτε έχει σχέση με όνομα ιδιοκτήτη γης είτε σημαίνει αυτόν που είχε στην κατοχή του γη με καθαρό συμβόλαιο.
ΑΠΙΔΕΩΝΑΣ: Η περιοχή που δημιουργήθηκε ο οικισμός ονομαζόταν Αγραπιδόραχη, λόγω των αγριοαχλαδιών που υπήρχαν εκεί.
ΑΡΑΞΟΣ(ΓΚΕΡΜΠΕΣΙ):Το τοπωνύμιο Άραξος προέρχεται (κατά τον Κοραή) από το ρήμα αράσσω(=φτάνω), ενώ το τοπωνύμιο Γκέρμπεσι σχετίζεται με την προέλευση των κατοίκων από το ορεινό Γκέρμπεσι Καλαβρύτων.
ΒΕΛΙΤΣΕΣ: Το τοπωνύμιο είναι πιθανόν ελληνικό και προέρχεται από τη λέξη βελλίς(=ασπρολούλουδο, λευκανθές).
ΒΟΥΠΡΑΣΙΟ( ΑΛΗ ΤΣΕΛΕΠΗ): Από τη σπουδαία πόλη της πρώιμης αρχαιότητας Βουπράσιον ή Βουπρασία χώρα (πρωτεύουσα των Επειών), η θέση της οποίας δεν έχει επακριβώς προσδιοριστεί.
ΚΑΓΚΑΔΙ: Το τοπωνύμιο προέρχεται από το όνομα οικιστή που λεγόταν Καγκάδης, γι’ αυτό και κατά μια εκδοχή η σωστή γραφή είναι ” του Καγκάδη” . Υπάρχει και η άποψη οτι προέρχεται από την αλβανική λέξη cancadhe (=γαλάρες γίδες).
ΚΑΛΟΓΡΙΑ: Το τοπωνύμιο οφείλεται είτε στην ύπαρξη μοναστηριού στην περιοχή από τον 16ο και 17ο αιώνα είτε στο ότι το τοπίο θυμίζει τη μορφή καλόγριας. Αναφερεται και η εκδοχή να είναι προϊόν της προϊστορίας της περιοχής και να σχετίζεται με τις μυθολογικές “Γραίες Φορκίδες”, την προσωποποίηση της αγριότητας των κυμάτων(Π. Καράμπελας).
ΚΑΝΔΑΛΟΣ: Κατά μια εκδοχή σημαίνει κοίλωμα, λεκάνη για την ύδρευση ανθρώπων και ζώων.
ΚΕΦΑΛΕΪΚΑ: Προέρχεται είτε από τη λέξη κεφαλάρι(=πηγή) είτε από το όνομα κάποιας οικογένειας Κεφαλά(παρότι σήμερα δεν υπάρχει τέτοιο όνομα στον οικισμό).
ΛΑΚΚΟΠΕΤΡΑ:Από την ονομασία Λακκοπετραίικο βουνό στα Ζουμπατοχώρια του Παναχαϊκού, από τα οποία προέρχονται οι κάτοικοι του οικισμού.
ΛΑΠΑΣ: Πριν τη χάραξη των σιδηροδρομικών γραμμών στην περιοχή, πάνω στον δρόμο Πατρών -Πύργου υπήρχε ένα χάνι, το οποίο ονομαζόταν “του Λάπα” και έδωσε το όνομά του στον οικισμό.
ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ:Υπάρχει η άποψη ότι το τοπωνύμιο προήλθε από το όνομα ιδιοκτήτη γης που λεγόταν Ματαράγκας. Μάλιστα το όνομά αποδίδεται σε Αλβανούς φεουδάρχες. Σύμφωνα με τοπικές μαρτυρίες το τοπωνύμιο προέκυψε από την τουρκοαλβανική λέξη matar(=μάνα), με την έννοια της νερομάνας, καθώς εκεί υπήρχε μεγάλη πηγή που τροφοδοτούσε τη γύρω περιοχή.
ΜΕΤΟΧΙ: Ήταν μετόχι της μονής του Μεγάλου Σπηλαίου και ιδρύθηκε, για να επιβλέπει τα κτήματα της μονής στην περιοχή Στροφυλιάς- Καλογριάς.
ΜΙΧΟΪ: Θεωρείται αλβανικής προέλευσης και ίσως προέρχεται από την αλβανική εκφορά του ονόματος Μιχαήλ.
ΠΑΡΑΛΙΜΝΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΟΝ ΟΡΟΣ: Προφανώς σχετίζονται με τη θέση των οικισμών και τη μορφολογία της περιοχής, αφού βρίσκεται στη λιμνοθάλασσα, και τα βουνά της περιοχής που ονομάζονται Μαύρα Βουνά.
ΠΕΤΑΣ: Σύμφωνα με τοπικές μαρτυρίες προήλθε από κάποιον εργολάβο που έχτιζε στην περιοχή και λεγόταν Πέτας. Η άλλη εκδοχή είναι ότι προέρχεται από τον πρώτο οικιστή και ιδιοκτήτη της περιοχής.
ΤΣΑΜΑΙΪΚΑ ΚΑΙ ΨΕΥΤΑΙΪΚΑ: Τα ονόματα, προφανώς, οφείλονται στις οικογένειες των πρώτων οικιστών Τσάμη και Ψεύτη αντίστοιχα.
(Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο του Θεόδωρου Η. Λουλούδη ” ΑΧΑΪΑ: Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση” (Ν.Ε.Π.Α.Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010 και δημοσιεύθηκαν στην ομάδα ΡΙΟΛΟΣ).