Το φως έσβησε.
Και "χύθηκε" το σκοτάδι μαζί με μια δυσοσμία "βαρειά", που σκεπάζει το Θέατρο απ' τη μία άκρη ως την άλλη.
Σε αυτό τον ζόφο πέφτουν και τα "ξερατά" μιας μερίδας της κοινωνίας, που "δεν ήξερε και έπεσε από τα σύννεφα".
Και από κοντά ένας συφερτός λαικιστών που κάνει τη βρώμα εργαλείο για πάσα νόσο.
Οι ανεμιστήρες πήραν μπροστά , σα να είναι κατακαλόκαιρο και κάποιος πρέπει να τραβήξει τις πρίζες.
Όποιος το καταφέρει, θα ρίξει γερά θεμέλια για ένα νέο οικοδόμημα κάθαρσης και επανεκκίνησης της Τέχνης.
Θα φωτίσει ξανά τον ηθοποιό έχοντας ταυτόχρονα γιατρέψει το βαθύ τραύμα του Θεάτρου.
Η κοινωνία οφείλει να προστατεύσει τους θεσμούς και η Τέχνη την Τέχνη.
Και να τελειώσει όλους αυτούς που έσβησαν το φως.
Ψύχραιμα, ώριμα και υπεύθυνα.
