Την επέκταση και την παράταση της προθεσμίας πληρωμής των δόσεων ρυθμίσεων επιχειρήσεων και εργοδοτών για τις οποίες είχε χορηγηθεί παράταση προθεσμίας καταβολής στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών του κορονοϊού COVID -19 προβλέπει κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ)
Σύμφωνα με την απόφαση προβλέπεται η επέκταση καταβολής δόσεων ρύθμισης εργοδοτών και αφορά τις επιχειρήσεις ή τους εργοδότες σύμφωνα με τους ΚΑΔ που περιλαμβάνει σε παράρτημα της η απόφαση οι οποίες είναι απαιτητές μέχρι και σήμερα, καθώς και η προθεσμία όλων των επόμενων μηνιαίων δόσεων της κάθε ρύθμισης, Οι παραπάνω δόσεις ρυθμίσεων παρατείνονται κατά 1 μήνα.
Κατά το χρονικό διάστημα της παράτασης καταβολής των δόσεων, δεν υπολογίζονται πρόσθετα τέλη, τόκοι και λοιπές προσαυξήσεις και επιβαρύνσεις. Ως αποτέλεσμα η συνολική διάρκεια των ρυθμίσεων παρατείνεται κατά ένα μήνα, καθώς τροποποιούνται και οι καταληκτικές ημερομηνίες των επόμενων μηνιαίων δόσεων της κάθε ενεργής ρύθμισης. Έτσι, πρακτικά δεν θα καταβληθούν διπλές δόσεις.
Δικαίωμα υπαγωγής έχουν οι επιχειρήσεις ή εργοδότες που:
- απασχολούν μισθωτούς που αμείβονται με μισθό ή ημερομίσθιο, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, αορίστου ή ορισμένου χρόνου, με πλήρη ή μειωμένη ή εκ περιτροπής απασχόληση,
- έχουν ενεργό, κύριο κωδικό δραστηριότητας στις 05/11/2020, ή των οποίων τα ακαθάριστα έσοδα ενεργού κατά την 05/11/2020 κωδικού δευτερεύουσας δραστηριότητας, από τους αναφερόμενους στο συνημμένο πίνακα με τους ΚΑΔ, όπως αυτά προκύπτουν από την αρχική δήλωση φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 είναι μεγαλύτερα από τα ακαθάριστα έσοδα που αντιστοιχούν στον κύριο ΚΑΔ στις 05/11/2020.
Απώλεια του ευεργετήματος αυτού της επέκτασης επέρχεται σε περίπτωση που εργαζόμενοι επιχειρήσεων ή εργοδοτών μέρος ή όλοι, τίθενται σε καθεστώς αναστολής της σύμβασης εργασίας τους και ο οικείος εργοδότης καταγγείλει αυτή, καθώς και στην περίπτωση που κατά την ολοκλήρωση του μέτρου οι ανωτέρω επιχειρήσεις ή εργοδότες δεν διατηρούν τον
ίδιο αριθμό θέσεων εργασίας, η παράταση καταβολής παύει αυτοδικαίως, και οι οφειλές επιβαρύνονται με τόκους και προσαυξήσεις από την ημερομηνία που αυτές κατέστησαν απαιτητές σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Η υποχρέωση αυτή δεν υφίσταται όταν συντρέχειαντικειμενική αδυναμία εκπλήρωσής της, όπως σε περιπτώσεις επιχειρήσεων που από τη μορφή, το είδοςή τη δραστηριότητά τους έχουν συγκεκριμένο χρόνολειτουργίας.
Στην έννοια του ιδίου αριθμού θέσεων εργασίας δεν συμπεριλαμβάνονται οι αποχωρούντες οικειοθελώς απότην εργασία τους, οι αποχωρούντες λόγω συνταξιοδότησης ή θανάτου καθώς και οι εργαζόμενοι ορισμένουχρόνου των οποίων η σύμβαση εργασίας τους λήγει κατάτη διάρκεια του ανωτέρω χρονικού διαστήματος.
