Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στην Πάτρα η είδηση της απομάκρυνσης του Αστυνομικού Διευθυντή Αχαϊας Γιώργου Μιχαλόπουλου και της μετάθεσής του στο Τμήμα Μεταγωγών της Αθήνας ως Διευθυντή.
Αγνωστο ποιά είναι τα πρόσωπα που “μεθόδευσαν” την απομάκρυνσή του και έπεισαν τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και την ηγεσία του υπουργείου να συναινέσει σε αυτό. Οταν όλα τα στοιχεία και τα στατιστικά δικαιώνουν τον Γιώργο Μιχαλόπουλο για το ότι κρατούσε πολύ καλά το τιμόνι της ασφάλειας των 350.000 κατοίκων του νομού Αχαϊας στα χέρια του. Ομως αυτό που ξεχώριζαν οι αχαιοί στο πρόσωπό του, ήταν η επαφή του με τον πολίτη. Ηταν στο πλευρό του σε κάθε στιγμή, μιλούσε μαζί του, ήταν πάνω από όλα ανθρώπινος.
Και γι αυτό η απομάκρυνσή του έχει προκαλέσει πλήθος διαμαρτυριών στην Πάτρα και ευρύτερα στο νομό. Εκτός των άλλων όμως και ποιος δεν είχε παρατηρήσει ότι ο Γιώργος Μιχαλόπουλος δεν υπολόγιζε “γαλόνια” όταν υπήρχε θέμα αντιμετώπισης μίας “κρίσης”. Ηταν απλός αστυνομικός, στον δρόμο, μαζί με τους υφισταμένους του. Και αυτό τον έκανε ξεχωριστό. Τέτοιες ενέργειες από την πλευρά της ηγεσίας, δεν απογοητεύουν μόνο τον λαό μιας περιοχής που πείσθηκε να εμπιστευθεί από τις πρώτες κιόλας ημέρες τον τοπικό ηγέτη της Αστυνομίας, αλλά και ένστολους που διαπιστώνουν πως σε ορισμένες περιπτώσεις η αξιοκρατία έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Και αν ο κ. Μιχαλόπουλο εστάλη στο Μεταγωγών, τα αισθήματα εμπιστοσύνης, σιγουριάς, ασφάλειας που έχουν οι αχαιοί για τον Ταξίαρχό τους, δεν πρόκειται να… μεταχθούν.
