Τις τελευταίες μέρες μονοπωλεί το ενδιαφέρον και την επικαιρότητα η προσωπική μαρτυρία που έκανε η ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου στην διαδικτυακή Ημερίδα «Σπάσε τη Σιωπή – Μίλησε, Μην ανέχεσαι», μία πρωτοβουλία του υφυπουργείου Αθλητισμού που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος του Συμβουλίου της Ευρώπης για την «Προστασία των Παιδιών στον Αθλητισμό».
Πολλοί έσπευσαν να πουν γιατί τώρα και όχι πριν 21 χρόνια περίπου; Αλήθεια όλοι αυτοί με την γλώσσα την πλατειά έβαλαν τον εαυτό τους έστω για δευτερόλεπτα στη θέση αυτής της κοπέλας ; Πως ένοιωσε; Πως αισθάνθηκε; Τα συναισθήματα , το φόβο και την αγωνία … ΠΟΤΕ !!! Γιατί απλά από την ασφάλεια του καναπέ και πίσω από την οθόνη του υπολογιστή, πολλά μπορεί να γράψει κανείς και άλλα τόσα να πει.
Αλλά ας δούμε λίγο την πραγματικότητα, λέει ένα αρχαίο ρητό αρχή άνδρα δείκνυσι… Που σημαίνει δώσε σε έναν άνθρωπο εξουσία και εκεί θα φανεί ο πραγματικός του εαυτός. Κάποιοι λοιπόν βγάζουν τον διαστροφή τους και τον μισογυνισμό τους εκμεταλλευόμενοι την όποια εξουσία τους δόθηκε. Είτε στον χώρο του αθλητισμού, είτε στον χώρο του πολιτισμού, είτε στον χώρο των γραμμάτων , των τεχνών, ακόμα και σε συνοικιακό μπακάλικο μπορεί να συναντήσει κανείς μια τέτοιου είδους συμπεριφορά… Γιατί αυτές οι συμπεριφορές δεν καταλαβαίνουν από κοινωνικές θέσεις και τίτλους.
Ο θύτης συνήθως βρίσκεται σε θέση ισχύος και επιστρατεύει όλα τα μέσα για να πετύχει τον σκοπό του, από την επίπλαστη ευγένεια αρχικά ως τον πιο τερατώδη εαυτό του. Ενώ όταν ολοκληρώσει την αποτρόπαια πράξη του περνά αυτόματα το μήνυμα στο θύμα πως αυτό έφταιγε , αυτή τον προκάλεσε, με δική της ευθύνη έγινε όλο αυτό. Με λίγα λόγια ο βιασμός είναι κατ’ εξακολούθηση μιας και μιλάμε για ψυχικό και συναισθηματικό βιασμό. Φράσεις όπως «σιγά μην τα καταφέρεις», «από μένα εξαρτάσαι», «δεν αξίζεις τίποτα» , ή συγκρίσεις «αποκλείεται να τα καταφέρεις εσύ» και άλλες υποτιμητικές φράσεις που συνθλίβουν έναν άνθρωπο, σχόλια ειρωνικά, βλέμματα υποτιμητικά, λέξεις χυδαίες που συνοδεύουν τέτοιου είδους συμπεριφορές.
Κάποιες γυναίκες γίνονται έρμαιο στα χέρια αυτών των ανθρώπων και κάποιες άλλες αποτινάζουν από πάνω τους το ζυγό, αγαπούν τον εαυτό τους, δίνουν τις δικές τους προσωπικές μάχες προχωράνε… όμως για να συμβεί όλο αυτό πολλές φορές χρειάζεται κόπος χρόνων. Εδώ έρχεται η απάντηση στο ερώτημα « γιατί μίλησε τώρα;». Για να φθάσει μια γυναίκα να μιλήσει σημαίνει πως ο άνθρωπος αυτός δεν ασκεί καμιά επιρροή πάνω της , νοιώθει δυνατή, έχει αγαπήσει τον εαυτό της και έχει εισπράξει αγάπη , νοιώθει ασφαλής και ήρεμη και ΝΑΙ τότε σπάει τη σιωπή της και μιλάει. Μέχρι να γίνουν αυτά, το θύμα ζει με τους φόβους της, τα άγχη της, τις ενοχές της. Ναι ενοχές, γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν αυτό το ταλέντο να περνάνε στο θύμα το μήνυμα ότι αυτό έφταιγε για το κακό που του συνέβη.
Η σιωπή όταν σπάσει γίνεται η πιο δυνατή κραυγή και για να συμβεί αυτό μια γυναίκα χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη. Όλες οι δομές του υφυπουργείου Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών -τα 42 Συμβουλευτικά Κέντρα, οι 20 Ξενώνες Φιλοξενίας και η 24ωρη τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 είναι πάντα σε λειτουργία και έτοιμες να υποστηρίξουν γυναίκες- θύματα βίας».
Το μήνυμα είναι ένα σπάστε τη σιωπή βγείτε ολυμπιονίκης στη ζωή.
