Θυμάστε την πυροβολημένη λαμπραντορίτσα; Ένας χρόνος μετά...

Της Κατερίνας Γατοπούλου

Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Χριστούγεννα τελείως διαφορετικά, απ ότι έχουμε ζήσει όλοι μας μέχρι τώρα.

Κορωνοϊός, πανδημία, αποστασιοποίηση, lockdown και το κυριότερο θάνατοι. Γιατροί, νοσηλευτές, υγειονομικοί στα χαρακώματα δίνουν ηρωϊκές μάχες, θρηνούν κι ανάμεσά τους θύματα του ιού.

Κάθε μέρα περιμένουμε με αγωνία τρία νούμερα: τον αριθμό των νεκρών, τα νέα κρούσματα, τον αριθμό των διασωληνωμένων. Ειδήσεις που πονάνε, ειδήσεις που ξενίζουν. Μεταξύ άλλων, οι πάγιες πλέον ειδήσεις για αδέσποτα που βασανίζονται έως θανάτου.

Με όλο τον σεβασμό στην τραγικότητα των γεγονότων και σε όλο το φάσμα των δυσάρεστων, που κάθε μέρα μαθαίνουμε και διαβάζουμε, επιτρέψτε μου να θυμηθούμε μια περσινή ιστορία σαν μια απλή νότα ανθρωπιάς...

Θυμάστε την πυροβολημένη λαμπραντορίτσα, την ταλαίπωρη σκυλίτσα, που ένα χρόνο πριν κατέφυγε στον προαύλιο χώρο του Καραμανδανείου; Εκείνη με τα δεκαπέντε κυνηγετικά σκάγια στα πίσω ποδαράκια της;

Τα τοπικά sites φιλόξενα και με προθυμία δημοσίευσαν την ιστορία της. Συντελώντας έτσι καθοριστικά στην σωτηρία ενός βασανισμένου αδέσποτου. Δεν πρόλαβε να αναρτηθεί η ιστορία της, διαβάστηκε από Πατρινό, που βρισκόταν στην Βιέννη! Ο οποίος άμεσα ενημέρωσε την σύζυγό του στην Πάτρα! Η οποία σε ελαχιστότατη ώρα επικοινώνησε μαζί μου. Θυμάμαι ακόμα το πρώτο που μου είπε με αποφασιστικότητα: "Δεν θα την αφήσω (την σκυλίτσα με τα κινητικά προβλήματα) να περιθωριοποιηθεί!"

Με υπευθυνότητα την υιοθέτησε την ίδια ημέρα. Της άνοιξε το ζεστό σπιτικό της και την καρδιά της, την ενσωμάτωσε στην όμορφη οικογένειά της, ως ισότιμο μέλος. Παράλληλα με τα οικογενειακά και εργασιακά της βάρη, σήκωσε και την ευθύνη ενός αδέσποτου με σοβαρά κινητικά προβλήματα! Με υποδειγματική συνέπεια με ενημερώνει τακτικά για την υγεία και την πορεία της σκυλίτσας, δίνοντάς μου παράλληλα, μαθήματα σθένους...

Η Άμπι, όπως είναι πλέον το όνομα της πυροβολημένης λαμπραντορίτσας, γνώρισε και γνωρίζει ένα χρόνο τώρα, όση αγάπη, φροντίδα, περίθαλψη δεν είχε γνωρίσει ποτέ!

Και η Κυρία Ελίνα, η Κυρία με το μεγαλείο ψυχής, μας δίνει με την πράξη της την επιβεβαίωση της ύπαρξης του καλού, που όλοι έχουμε τόσο ανάγκη...