Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, το 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών με σκοπό να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση. Με αφορμή το γεγονός αυτό η Κοινο_Τοπία καλεί σε εγρήγορση για την αντιμετώπιση και εξάλειψη της ορατής-καταγεγραμμένης αλλά και της αόρατης βίας κατά των γυναικών στην Ελληνική κοινωνία.
Η πανδημία του COVID-19 που βιώνουμε τονίζει επιπλέον την ανισότητα των φύλων σε όλες της τις μορφές. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, το 70% του εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας είναι γυναίκες, ένα μεγάλο μέρος μη αμειβόμενων υπηρεσιών φροντίδας γίνεται από γυναίκες και η επερχόμενη οικονομική κρίση θα τις επηρεάσει περισσότερο. Στόχος μας πρέπει να είναι η ενίσχυση με βιώσιμο τρόπο της σωματικής και πνευματικής υγείας των γυναικών κ’ της οικονομικής τους ανεξαρτησίας, μετά το πέρας αυτής.
Στο ετήσιο μήνυμα του ο Αντόνιο Γκουτέρες, Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ‘‘Η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι μια παγκόσμια πανδημία. Είναι μια ηθική προσβολή για όλες τις γυναίκες και τα κορίτσια, ένα σημάδι ντροπής για όλες μας τις κοινωνίες και ένα σημαντικό εμπόδιο για μια συνεκτική, ισότιμη και αειφόρο ανάπτυξη.
Στον πυρήνα της, η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών είναι η εκδήλωση μιας βαθιάς έλλειψης σεβασμού – μιας αποτυχίας των ανδρών να αναγνωρίσουν την εγγενή ισότητα και αξιοπρέπεια των γυναικών. Πρόκειται για ένα ζήτημα θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η βία μπορεί να λάβει πολλές μορφές – από εγχώριες επιθέσεις έως την εμπορία ανθρώπων, από τη σεξουαλική βία σε εμπόλεμες ζώνες μέχρι το γάμο παιδιών, ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων και γυναικοκτονία. Βλάπτει το άτομο και έχει σοβαρές συνέπειες για τις οικογένειες και την κοινωνία. Πρόκειται επίσης για ένα πολιτικό ζήτημα. Η βία κατά των γυναικών συνδέεται με ευρύτερα θέματα εξουσίας και ελέγχου στις κοινωνίες μας. Ζούμε σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από άνδρες. Οι γυναίκες γίνονται ευάλωτες στη βία μέσω των πολλαπλών τρόπων με τους οποίους τις κρατάμε άνισες.
Κατά το παρελθόν έτος, παρατηρήσαμε αυξημένη προσοχή σε μία εκδήλωση αυτής της βίας. Η σεξουαλική παρενόχληση αποτελεί βίωμα των περισσότερων γυναικών σε κάποιο σημείο της ζωής τους. Η αυξανόμενη δημοσιοποίηση από γυναίκες από όλες τις περιοχές και όλα τα κοινωνικά στρώματα φέρνει στο φως το μέγεθος του προβλήματος και καταδεικνύει τη δύναμη των γυναικείων κινημάτων να κινητοποιήσουν για να οδηγήσουν τη δράση και την ευαισθητοποίηση που απαιτείται για την εξάλειψη της παρενόχλησης και της βίας παντού…’’.
Μέχρι το μισό του πληθυσμού μας που εκπροσωπείται από γυναίκες και κορίτσια να μπορεί να ζει ελεύθερο από φόβο, βία και καθημερινή ανασφάλεια, μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι ζούμε σε έναν δίκαιο και ισότιμο κόσμο;
