Κάποιες σκέψεις σχετικά με την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
1) Το Πολυτεχνείο δεν είναι διαμαρτυρία μιάς μέρας και μιάς ώρας. Οποιος θέλει να τιμήσει το Πολυτεχνείο, αγωνίζεται κάθε μέρα και κάθε ώρα για ισότητα και ελευθερία.
2) Το Πολυτεχνείο δεν ανήκει σε κανένα κόμμα. Επομένως πάνε ή όχι οι κομματικοί μηχανισμοί να το τιμήσουν μου είναι παντελώς αδιάφορο. Άλλωστε η ιστορία δείχνει, πως πολλοί το καπηλεύτηκαν και λίγοι το τίμησαν.
3) Ολοι μας σχεδόν πειστήκαμε πως αν θέλουμε μπορούμε να τιμούμε κάθε μέρα τον αγώνα της γενιάς του Πολυτεχνείου και ας μην γίνει καμιά πορεία φέτος.
Τιμή είναι να προστατεύεις τη δημόσια υγεία, τιμή είναι να μην επιβαρύνεις τα νοσοκομεία, τιμή είναι να προστατεύεις τον αδύναμο και τον άρρωστο συμπολίτη σου.
Και έτσι πειστήκαμε, πως παρά τα λάθη της κυβέρνησης, που άνοιξε σύνορα και στοίβαξε τον κόσμο στα μετρό και τα λεωφορεία, πρέπει πάλι να πάρουμε και εμείς την δική μας ευθύνη και να κλειστούμε μέσα, αφήνοντας στην άκρη τις πορείες.
Και σχεδόν όλοι μας νιώσαμε πως έχουν άδικο όσοι επιμένουν σε πορείες -μιας και περισσότερο ενδιαφέρονται να καπηλευτούν παρά να τιμήσουν τον αγώνα των φοιτητών- σ’ αυτή την δύσκολη στιγμή.
Και ξαφνικά έρχεται ο υπουργός δημόσιας τάξης και αντί να αφήσει τα πράγματα σε τάξη τα βάζει σε αταξία.
Γιατί:
α) Αν όντως θέλεις την συνεργασία με τα άλλα κόμματα- τα οποία υπενθυμίζω καθόλου δεν τους ανήκει το Πολυτεχνείο- δεν τηλεφωνείς να πεις το “φιρμάνι” σου στους υπόλοιπους αρχηγούς. Τηλεφωνείς να συνεννοηθείς και να βρεις μια λύση.
Και το χειρότερο
β) Όταν έχεις τόσες διατάξεις να επιβάλλεις ποινή σε όποιον θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία οργανώνοντας πορείες ή συμμετέχοντας σ’ αυτές, είναι υπερβολή αν όχι ντροπή να βγάζεις μια απόφαση που παραπέμπει σε άλλες εποχές και ξυπνάει σ’ όλους άλλες μνήμες.
Είναι ντροπή να αποφασίζεις πως για τρεις μέρες απαγορεύεται να συναθροίζονται περισσότερο από 4 άτομα. Είναι ντροπή να ξύνεις μνήμες και πληγές με τέτοιες απαγορεύσεις, για να πετύχεις αυτό για το οποίο η πλειοψηφία είχε πειστεί. Να υπακούσει δηλ.στα μέτρα.
Η πολιτική χρειάζεται και μέτρο, γιατί όταν υπερβάλλεις, και σε δύσκολη θέση θα ρθεις, και αντιδράσεις και αδιέξοδα θα δημιουργήσεις, και την ασυλία που απλόχερα σου δίνει ο λαός θα διακινδυνεύσεις. Ας μην το ξεχνά ποτέ κανένας αυτό, από όποια πλευρά και αν βρίσκεται.
* O Αλέξης Σκαρμέας είναι Δικηγόρος και πρώην Αντιδήμαρχος Πατρέων
