Σε ανακοίνωση του ο πρώην Δήμαρχος Δυτικής Αχαΐας Χρήστος Νικολάου αναφέρει:
Πριν 31 χρόνια μια πρωτότυπη σκέψη – πρωτοβουλία που ξεκίνησαν οι αδελφοί Νίκος και Γρηγόρης Δημόπουλος , μια πρωτοβουλία που έλειπε από την ευρύτερη περιοχή μας ,πήρε σάρκα και οστά κάνοντας το όνειρό των δύο αδελφών πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι από εκείνους τους επαγγελματίες που πάντα τολμούσαν δίχως φόβο ή δισταγμό να επιχειρήσουν το νέο και το καινοτόμο προάγοντας πάντα το διάλογο, την αντικειμενικότητα και κυρίως την ελευθερία της σκέψης. Η ανεξάρτητη και αντικειμενική ματιά τους ήταν για εκείνους ένα στοίχημα που όχι μόνο το κέρδισαν αλλά κατάφεραν να αποτελούν και την μοναδική εφημερίδα του τόπου μας λέγοντας τα νέα της μικρής μας κοινωνίας επί 31 συναπτά έτη δείχνοντας τους όλοι οι συνδημότες μας εμπιστοσύνη και σεβασμό.
Τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» φιλοξενούσαν στις σελίδες του άρθρα ποικίλης θεματολογίας , κοινωνικά – πολιτικά- πολιτιστικά – αθλητικά - καθώς και διαφημίσεις επιχειρήσεων στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο την επιχειρηματική ζωή του τόπου μας και τους νέους επαγγελματίες στο ξεκίνημά τους. Πρόβαλλαν κάθε νέα κίνηση , πρωτοβουλία , εγχείρημα και με περισσή γενναιοδωρία τα δύο αδέλφια έδιναν βήμα στο κάθε έναν που ήθελε να εκφραστεί, να γράψει και να δημοσιεύει τις σκέψεις του και την κάθε του ανησυχία.
Θυμάμαι τον κόπο και τις θυσίες των αδελφών γι΄ αυτήν τους την κίνηση αντιμετωπίζοντας την κάθε πρόκληση που εμφανιζόταν μπροστά τους πάντα με το χαμόγελο, τους λεπτούς τους χειρισμούς με σεβασμό και ηρεμία απέναντι σε κάθε ‘’δύσκολο’’ και ‘’απαιτητικό’’ δημότη που ήθελε να εκφραστεί διαμέσου της εφημερίδας «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ», δουλειά πολύ δύσκολή για την εποχή που μόνο επαγγελματίες του χώρου μπορούσαν να χειριστούν με επιτυχία. Κι όμως, οι εκδότες της εφημερίδας μάς απέδειξαν πόσο μπροστά για την εποχή τους ήταν αλλά και πόσο σωστοί και συνεπείς επαγγελματίες φάνηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Σκέφτομαι ακόμα, πόσο πολύ θα λείψουν τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» στους Δυμαίους που κατοικούν σε άλλες χώρες του εξωτερικού, στερώντας τους την χαρά να ενημερώνονται με τον παραδοσιακό τρόπο για όλα τα δρώμενα και τις εξελίξεις στην ιδιαίτερη πατρίδας τους. Στην ψηφιακή εποχή και την εποχή της γρήγορης και άμεσης ενημέρωσης τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» ήταν για πολλούς επιλογή.. ένας συνδετικός κρίκος με τον τόπο τους και τις αναμνήσεις τους… Δε θα μπορούσα να ξεχάσω τόσους ανθρώπους που έρχονταν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους για διακοπές , για λίγη ξεκούραση κοντά στους δικούς τους ανθρώπους και με ευχαρίστηση και χαμόγελο μου μιλούσαν και μου έλεγαν, πως διάβασαν όλα τα δημοσιεύματα στα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» δίνοντας συγχαρητήρια και πολλά μπράβο στην εφημερίδα. Άνθρωποι από όλες τις πόλεις της Ελλάδας , Πάτρα-Αθήνα- Θεσσαλονίκη και όπου υπήρχαν Αχαγιώτες και Δυμαίοι-σε Ελλάδα και εξωτερικό- κάθε μήνα έπαιρναν στα χέρια τους τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ».
Πόσες φορές τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ»δεν φιλοξένησαν στις σελίδες τους τις επιτυχίες και τις πρωτοβουλίες τόσο τις προσωπικές τις δικές μου όσο και του γραφείου Πωλήσεων της Εθνικής Ασφαλιστικής. Πάντα είχε χώρο για εμάς και εμένα προσωπικά να προβάλλουμε το έργο μας , τις σκέψεις μας, την αγάπη μας για τον τόπο, τις επιτυχίες μας που με τόσο κόπο και εργασία καταφέρνουμε. Τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» ήταν το μέσο που μπορούσαμε όλα αυτά να τα μοιραστούμε και να τα επικοινωνήσουμε με χιλιάδες κόσμο, μια σταθερή αξία για εμάς που βρισκόταν πάντα δίπλα μας. Ακόμα, και σε δύσκολες συνθήκες και περιόδους κρίσης για τον τόπο μας , οι εκδότες των «Αχαγιώτικων Νέων» στέκονταν πάντα στο ύψος τους αμερόληπτοι, αντικειμενικοί και ανεπηρέαστοι στο έργο τους. Γι’ αυτό πάλευαν και τελικά τα κατάφεραν…Τόσα ξενύχτια , αγωνία, άγχος κάθε μήνα να βγει η εφημερίδα σωστά, άρτια και ολοκληρωμένη βρήκαν την ανταπόδοση και το σεβασμό που τους άξιζε και αξίζει το έργο τους.
Έπειτα από χρόνια, ο Γρηγόρης αποχώρησε και όλη η ευθύνη της εφημερίδας πέρασε στην οικογένεια του Νίκου, οι οποίοι πολλές φορές άφηναν το κύριο επάγγελμά τους και ασχολούνταν με την προετοιμασία του προς έκδοση υλικού. Μέχρι την τελευταία στιγμή, έτρεχαν να γίνουν όλα σωστά και έδιναν κυριολεκτικά τον εαυτό τους γι’ αυτό το σκοπό.
Ακόμα και στα πρακτικά - τεχνικά ζητήματα, οι άνθρωποι των «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ» δεν ήταν στάσιμοι. Πάντα στόχευαν στο καλύτερο, το ποιοτικότερο και στο σύγχρονο. Αυτό ήθελαν για τους αναγνώστες τους και αυτό άξιζε στην εφημερίδα. Η έγχρωμη εκτύπωση ήταν ένας στόχος του Νίκου και της Αφροδίτης και μαζί με την Γεωργία και τη Θεώνη, τις κόρες της οικογένειας, κατάφεραν να τον υλοποιήσουν, παρόλο που το κόστος ήταν μεγαλύτερο. Τα «ΑΧΑΓΙΩΤΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια σήμα κατατεθέν του τόπου μας , προβάλλοντας στο έπακρον κάθε ομορφιά του Δήμου μας, κάθε ξεχωριστή στιγμή, κάθε πρωτοβουλία πολιτική, αθλητική , κοινωνική ανεβάζοντας με αυτό τον τρόπο το statusτης περιοχής . Κάθε πρωτοβουλία των Δημοτικών αρχών , κάθε επιτυχία οποιασδήποτε Δημοτικής Αρχής φιλοξενούνταν στην εφημερίδα , αποδεικνύοντας στην ευρύτερη περιοχή τη δύναμη και το ηχηρό «παρών» του Δήμου μας σε κάθε διαδικασία και συνθήκη.
Για όλους τους παραπάνω λόγους και για πολλούς ακόμα που είναι δύσκολο ν’ αποτυπωθούν με λέξεις , το νέο της αναστολής της εφημερίδας είναι για όλους μας κάτι στενάχωρο που μας γεμίζει λύπη… Το μοναδικό – όλα αυτά τα χρόνια –μέσο ενημέρωσης προχώρησε σε αναστολή.. Πρέπει να προβληματιστούμε όλοι μας, φορείς ,επαγγελματίες, σύλλογοι, σωματεία , μήπως κι εμείς δε συμβάλαμε όσο έπρεπε ή όσο θα μπορούσαμε , ώστε να μην είχε προχωρήσει η οικογένεια του Νίκου Δημόπουλου σε αυτήν κίνηση. Αν για εμάς είναι κάτι λυπηρό, φαντάζομαι για την οικογένεια που πήρε μια τέτοια απόφαση θα είναι κάτι επώδυνο…
Αυτή τη στιγμή, ομολογώ πως προβληματίζομαι ιδιαίτερα γι’ αυτήν τη εξέλιξη χωρίς να έχω κάποια σκέψη – πρόταση να καταθέσω. Στο Δημοτικό συμβούλιο θα καταθέσω έντονα τον προβληματισμό μου , ώστε να συζητηθεί η εξέλιξη και να ακουστούν οι ιδέες όλων μας, οι προβληματισμοί και οι ανησυχίες , ως δημότες αυτού του τόπου που μεγαλώσαμε με τα «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ» , που έχουμε την ανάμνηση της εφημερίδας να κυκλοφορεί μέσα στα σπίτια μας κάθε μήνα και για όλο τον υπόλοιπο να είναι κάπου εκεί μπροστά μας ανατρέχοντας ξανά και ξανά σε άρθρα που μας εντυπωσίαζαν ή μας προβλημάτιζαν.
Προσωπικά, νιώθω τυχερός που στο επαγγελματικό μου ταξίδι ήταν πάντα δίπλα μου προβάλλοντας το έργο μου και τις ενέργειές μου, στην πολιτική μου διαδρομή εξίσου κι έτσι είχα πάντα τη δυνατότητα να επικοινωνώ όλα αυτά τα οποία έπραττα για τα συμφέρον του τόπου μας και του Δήμου Δυτικής Αχαΐας , τις προσπάθειές μου, τις αγωνίες μου, τις επιτυχίες μου και όλα όσα συναντά κανείς στον επαγγελματικό χώρο και στον πολιτικό στίβο.
Κλείνοντας, όλοι γνωρίζουμε , πως η εφημερίδα αποτελεί ένα πνευματικό προϊόν που δίνει τροφή για σκέψη , προάγει την ελληνική γλώσσα και μας βοηθά στο να εμπλουτίζουμε το λεξιλόγιό μας με λόγιες λέξεις , εκφράσεις, μας εκπαιδεύει σε ένα προσεγμένο ύφος ομιλίας, στον εμπεριστατωμένο και τεκμηριωμένο λόγο. Ανοίγει τους ορίζοντές μας, διευρύνει το πνεύμα μας μέσα από κείμενα, άρθρα, και λόγια ανθρώπων που άφησαν το αποτύπωμά τους. Τόσα πολλά είναι τα πρακτικά και πνευματικά οφέλη μιας εφημερίδας και πραγματικά είναι κρίμα τέτοια Μέσα να παραγκωνίζονται και να οδηγούμαστε κατά συνέπεια σε μια εξέλιξη , όπως αυτή της εφημερίδας «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ».
Εύχομαι η απόφαση για αναστολή της εφημερίδας «ΑΧΑΓΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ»να είναι προσωρινή και απεύχομαι το χειρότερο σενάριο. Ας μην το αφήσουμε να συμβεί…
Σ’ ευχαριστούμε, Νίκο Δημόπουλε για όλα όσα μας προσέφερες! Ελπίζουμε όσο το δυνατό συντομότερα να επιστρέψεις πιο δυναμικός από ποτέ!
Εις το επανιδείν…