Η Cube Gallery, φιλοξενεί την τελευταία δουλειά του Κώστα Παναγιωτακόπουλου, μέσα από την ατομική του
έκθεση, με τίτλο Περιπλανήσεις.
Τα έργα της καινούριας του ενότητας, έργα ζωγραφικά και μικτής τεχνικής
λειτουργούν, σαν εικαστικά σημειώματα στις προσωπικές του περιπλανήσεις.
Παρακολουθώντας, όλα αυτά τα χρόνια, τη δουλειά του Κώστα Παναγιωτακόπουλου, διαπιστώνει κανείς ότι
βασική του εμμονή είναι η εξερεύνηση και το ταξίδι σαν περιπλάνηση. Εξερεύνηση σε κοιτάσματα μνήμης, γνώσης
και εμπειριών. Περιπλάνηση σε τόπους, ιστορία και κουλτούρες. Το αποτέλεσμά τους είναι η δημιουργία ενός
μωσαϊκού από αινιγματικές και παραβολικές εικόνες που ανακαλούν την βαθύτερη εμπειρία του κόσμου.
Ειδικότερα, μέσα από την πρόσφατη δουλειά του “Περιπλανήσεις”, έρχεται να δηλώσει ότι αναζητά μια διαφορετική
βάση θεώρησης για να συντάξει την γλώσσα της δίκης του αλήθειας.
Τα έργα του λειτουργούν συνειρμικά, υπαινικτικά. Δίνουν ερεθίσματα για περιπλάνηση σε φανταστικά τοπία, σε
εικόνες που αναδύονται μέσα από άλλες εικόνες, σε ιδιαίτερες μορφές που προκύπτουν και αλληλεπιδρούν,
αφήνοντας χώρο στο θεατή να τις ερμηνεύσει, από την δική του οπτική γωνία και ανάλογα με τις εμπειρίες και τα
βιώματα του.
Η ζωγραφική του λειτοργεί χωρίς κανόνες και νόρμες, ανατρέποντας κατεστημένες αξίες και κανόνες της καλώς
εννοούμενης παραστατικής ζωγραφικής. Ακροβατεί στο μεταίχμιο μεταξύ παραστατικότητας και αφαίρεσης. Είναι
τόσο περιγραφική, όσο στο να δίνει οπτικά ερεθίσματα στο θεατή για να βρει τις δικές του εικαστικές διαδρομές του
και τόσο αφαιρετική όσο χρειάζεται, για να λειτουργήσει σαν αφετηρία στο να δημιουργήσει ο καθένας μας,
συνειρμικά, τις δικές του εικόνες.
Αναγνωρίζονται, ωστόσο, αναφορές στο σουρεαλισμό ή και στην ψυχεδέλεια των 60`s, αλλά σε αντίθεση με το
ερεβώδες και βαρύ του σουρεαλισμού ή με την συμπαγή και κορεσμένη χρωματικότητα της ψυχεδέλειας, εδώ
έχουμε μια αέρινη, σχεδόν διαφανή εικονοποιϊα, εν πολλοίς οφειλόμενη στα Μεσογειακά γαλαζοπράσινα και
ουλτραμαρίνες που χαρακτηρίζουν τις χρωματικές κλίμακες του Κ.Π. Αυτές, που δημιουργούν την αίσθηση του
υγρού στοιχείου, ενός ρέοντος κόσμου, όπου χρωματικές μορφές, δημιουργούν απρόσμενες διασταυρώσεις που
πλανώνται ή επιπλέουν.
Διάρκεια έκθεσης: 16 Οκτωβρίου – 7 Νοεμβρίου 2020
