Σε ανακοίνωσή του η διοίκηση του σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο "Αγ. Ανδρέας" αναφέρει:
Ο Σεπτέμβρης και συγκεκριμένα οι κινητοποιήσεις των συνδικάτων στην ΔΕΘ, που για την φετινή χρονιά γίνονται αύριο και μεθαύριο, ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝ κάθε χρόνο την ΕΝΑΡΞΗ της νέας ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ, η οποία όμως, επί της ουσίας ήδη ξεκίνησε με τις κινητοποιήσεις για την ένταξη μας στα ΒΑΕ.
Την νέα συνδικαλιστική περίοδο, που για εμάς στο χώρο του Νοσοκομείου Αγ. Ανδρέας ξεκινάει με πληθώρα προβλημάτων, με εκκρεμεί και άλυτα ζητήματα, τα οποία σαφώς θα επαναφέρουμε στην Διοίκηση αλλά και με καινούργια τα οποία σαφώς θα πρέπει να αναδειχθούν και με την συμμετοχή των Συναδέλφων -Μελών να διεκδικηθούν οι λύσεις τους.
Τα πρώτα ζητήματα που βρίσκονται μπροστά μας και χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, είναι:
- Η σοβαρότατη και δυστυχώς χρονίζουσα εκκρεμότητα με το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, ένα πρόβλημα με τεράστιες επιπτώσεις και μάλιστα σε αρκετούς Συναδέλφους μας,όπου δυστυχώς δεν δίνεται η λύση με ευθύνηκυρίως του υπουργείου, αλλά και των εδώ παραγόντων της υγείας, τόσο της Διοίκησης του Γ.Ν Πατρών που δεν αναφέρει τίποτε γι΄ αυτό, όσο και του Διοικητή της Υ.Πε που αποφεύγει ακόμη και τις σχετικές, αδιέξοδες ίσως για αυτόν, συναντήσεις μας.
- Οι επανατοποθετήσεις των θέσεων ευθύνης, όπου η πλειοψηφία των θέσεων ευθύνης είναι στον αέρα και ο Διοικητής πράττει σοβαρή παράβαση καθήκοντος, για την οποία τις επόμενες ημέρες, έχοντας εξαντλήσει όλα τα όρια ανοχής, θα απευθυνθούμε στις εισαγγελικές αρχές και όχι μόνον.
- Η σύσκεψη φορέων για τα βαλτωμένα κτιριακά του Γ.Ν Πατρών, τα οποία απ΄ ότι φαίνεται δεν είναι στους σχεδιασμούς και τις προτεραιότητες των νέων κυβερνώντων, παρά τις τραγικές καταστάσεις που βιώνουμε στα κτιριακά και χωροταξικά μας και την προοπτική ανάπτυξης του Νοσοκομείου, η οποία δυστυχώς έχει γίνει εκρηκτική με τους ευκαιριακούς και αναποτελεσματικούς σχεδιασμούς λόγω covid.
- Τα προβλήματα με την Νοσηλευτική Διεύθυνση που έχουν ξεπεράσει κάθε όριο.Η εχθρική της στάση απέναντι στο προσωπικό, το καθημερινό μπούλινγκ σε αρκετούς Συναδέλφους μας, η αυταρχική συμπεριφορά της και όχι μόνον, είναι ζητήματα άνευ προηγουμένου που τα γνωρίζει η Διοίκηση και προσωπικά ο Διοικητής ο οποίος δυστυχώς φαίνεται εκ του μακρόθεν παρατηρητής, πρακτική που μας βρίσκει ριζικά αντίθετους και για την οποία τις επόμενες ημέρες θα πάρουμε σχετικές πρωτοβουλίες. Η κατάσταση δεν πάει άλλο…ως εδώ λοιπόν και μη παρέκει.
- Τα προβλήματα με την επιτροπή λοιμώξεων όπου εκεί η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς.Πέρα από το καθημερινό μπούλινγκ, τις πολλές εσωτερικές τριβές, τις εμμονές και πολλά άλλα, με την ανοχή δυστυχώς του Διοικητή που σαφώς γνωρίζει την επικρατούσα χαώδη κατάσταση, μια ανοχή που μπορεί να αποβεί μοιραία για το Νοσοκομείο μας και τους εργαζόμενους σ’ αυτό, σ' αυτήν την δεύτερη και πιο σκληρή φάση του κορονοϊού, έχουμε σοβαρή καταπάτηση της νομοθεσίας τόσο σε ότι αφορά το επιστημονικά υπεύθυνο πρόσωπο,απ’ όπου εκπορεύονται και όλα αυτά,όσο και στην ορισμό από την Υ.Πε των ομάδων ελέγχου, ζητήματα που σαφώς δεν θα τα αφήσουμε στην τύχη τους.
- και βεβαίως τα προβλήματα της καθημερινότητας, όπου υπάρχει έντονο μπούλινκ, χωροφυλακίστικες πρακτικές και γενικά καταστάσεις που έχουν αναστατώσει το Νοσοκομείο, το σύνολον των Εργαζομένων, των Ιατρών και των υπηρεσιών μας.
Προβλήματα υπάρχουν βεβαίως και με την Διοίκηση με την οποία δυστυχώς δεν υπάρχουν οι τακτές και ουσιαστικές συναντήσεις μας. Υπάρχουν ζητήματα με το τρόπο που λειτουργεί και προσεγγίζει τα προβλήματα, τα οποία δεν αντιμετωπίζονται κι ας κόπτονται περί του αντιθέτου, με τις ιδέες και απόψεις που έχει που δεν συνάδουν με τον χώρο που κλήθηκαν να Διοικήσουν, κλπ άλλα που σαφώς θα ξετυλιχθούν στην πορεία και μάλιστα εξειδικευμένα.
Δεν ξέρουμε αν αυτή η πρακτική είναι πολιτική κατεύθυνση, η υπαγορεύεται από τρίτους, η πρόκειται για πραγματική Διοικητική αδυναμία, εκείνο όμως που έχει σημασία για εμάς είναι ότι στην νέα περίοδο που μπαίνουμε θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα.
Για να αντιμετωπιστούν όμως αυτά, για να δοθούν οι αναμενόμενες από τους Συναδέλφους-μέλη μας λύσεις, επιβάλλεται και πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και να υπάρξει εκείνη η συνεργασία, ο ουσιαστικός και φερέγγυος διάλογος με τους Διοικούντες, προτού αναγκαστούμε να προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις, που σε αντίθετη περίπτωση θα είναι μονόδρομος.
