Οι συμπτώσεις είναι …περίεργες!

Του Νίκου Νικολόπουλου, Προέδρου Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος

Οι συμπτώσεις είναι περίεργες.. Και εδώ και στην γείτονα Τουρκία, ο Ερντογάν προχωράει σε επικράτηση του νέο-οθωμανισμού με ταυτόχρονη αμφισβήτηση και «ακύρωση» των πεπραγμένων του Κεμάλ Αττατούρκ και της κοσμιότητας του σύγχρονου (υποτίθεται_ Κράτους της Τουρκίας. 

Οι Τούρκοι έχουν περιπέσει σε διχαστική δίνη κρίσης της ταυτότητας τους. Είναι ένα δικό τους πρόβλημα, που δεν στερείται ωστόσο καταλυτικών παρενεργειών σε σχέση με όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Πρωτοστατεί, φυσικά, ο Ερντογάν που θέλει να γράψει ιστορία την δική του ιστορία, όχι απλά υποσκελίζοντας, αλλά κυριολεκτικά αφανίζοντας  τον Κεμάλ. 

Το περίεργο είναι ότι την ίδια χρονική στιγμή κάτι παρεμφερές συμβαίνει στην Ελλάδα. Σπεύδουμε βέβαια, να υπενθυμίσουμε ότι τα ιστορικά μεγέθη δεν είναι κρίσιμα.  Γιατί ουδεμία σύγκριση μπορεί να γίνει ανάμεσα στον «διωκόμενο» εν Ελλάδι Εθνάρχη Κωνσταντίνο με την αιμοσταγή και γενοκτόνο -και κατ΄ επίφαση εκσυγχρονιστή της εποχής του- Κεμάλ Αττατούρκ. 

Στην χώρα μας, λοιπόν , καταβάλλεται μία ύποπτη και ακατανίκητη προσπάθεια να εγκαταλείψουμε την εθνική μνήμη και δη οτιδήποτε σχετίζεται με την απροσμέτρητη προσφορά στην Δημοκρατία και τον τόπο, του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. 

Η πιο κραυγαλέα απόδειξη αυτής της ιστορικής απρέπειας έρχεται από το Προεδρικό Μέγαρο. .Γιορτάσαμε πρόσφατα την 4η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας απόντος του θεμελιωτή της Κωνσταντίνου Καραμανλή. Εκπρόσωποι του ομώνυμου Ιδρύματος, που πρωταγωνίστησαν την 24η Ιουλίου 1974 στο πλευρό του Εθνάρχη, δεν εκλήθησαν στην δεξίωση. Παράλληλα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Αικατερίνη Σακελλαροπούλου ουδεμία αναφορά έκανε στον καταλυτικό ρόλο του Εθνάρχη, που επιτρέπει στην ίδια να αποτελεί σήμερα «επίγονο» της στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα. 

Φαίνεται ότι κ. Σακελλαροπούλου «έχει θέμα» με τις σημαίες και φαίνεται ότι είναι βαθύ το ιδεοληπτικό υπόστρωμα των αποφάσεων κα πράξεων της. Ας γνωρίζει, ωστόσο, ότι η «σημαία» του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν υποστέλλεται από την εθνική μας συνείδηση. Ούτε συγχωρείται η αφαίρεση της Ελληνικής σημαίας από το γραφείο της. Και επιπρόσθετα, η αφαίρεση της σημαίας της πατρίδας μας, της Ε.Ε. και η Προεδρική με τον θυρεό από το κιόσκι, όπου κατά παράδοση ανταλλάσσει απόψεις ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τον Πρωθυπουργό και τους πολιτικούς Αρχηγούς. 

Αν νομίζει η κ. Σακελλαροπούλου ότι κατ΄αυτό τον τρόπο (εξοβελίζοντας δηλαδή πρόσωπα – σύμβολα και τα σύμβολα της εθνικής μας υπερηφάνειας από το Προεδρικό Μέγαρο) θα γράψει την δική της ιστορία, πλανάται πλάνην οικτρά. 

Είναι δικαίωμα της, βέβαια, να πιστεύει σε μία αφασική πολυπολιτισμικότητα, δεν δικαιούται όμως να καθιστά την προσωπική της άποψη θεσμικό θεόσφατο. Δεν δικαιούται να μετατρέπεται σε φορέα απαξίωσης της ιστορικής μας συνέχειας, την οποία στερέωσε στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την είσοδο μας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ούτε υπάγεται στα καθήκοντα της ΠτΔ κάθε εθνομηδενιστική έκφραση, που έρχεται σε σύγκρουση με τα θεσμικά, συνταγματικά της καθήκοντα, Σε τελική ανάλυση το Προεδρικό Μέγαρο δεν προσφέρεται για το άνοιγμα της οποιαδήποτε κερκόπορτας. Ας το έχει υπόψη της γιατί πολλές κρίσιμες εθνικές εξελίξεις επέρχονται και η ιστορία δεν αστειεύεται.. Είναι αμείλικτη και τιμωρός….

 

Διαβάστε επίσης