Κραυγή από τον γνωστό Πατρινό και υποψήφιο με τον συνδυασμό του Κώστα Πελετίδη στις δημοτικές εκλογές Γιάννη Δημογιάννη. Εγινε καταγγελία από τρίτα άτομα (όχι την οικογένειά του) και μάλιστα ότι αντιμετωπίζει ψυχιατρικά προβλήματα και μάλιστα έφθασαν μέχρι τον Εισαγγελέα.
Ο Γιάννης Δημογιάννης με τον δικηγόρο του προσήλθε αυτοβούλως χθες στην Εισαγγελία και αποφασίστηκε ο προσωρινός του εγκλεισμός στην Ψυχιατρική κλινική για εξετάσεις.
Ο ίδιος ανακοίνωσε χθες οτι περιμένει την οριστική απόφαση της Εισαγγελέως, αφού πρωτα εξετάσει τον φάκελο του.
Ένα μήνυμα από έναν άνθρωπο που έχει πολλά να πει.
Εγώ ο Γιάννης Γ.Δημογιάννης σας ενημερώνω μέσα από την ψυχιατρική του του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών “Παναγιά η Βοήθεια”.
Ότι σήμερα στις 7-8-2020 και ώρα 10 πμ.προσήλθα όπως ορίζει και επιτάσσει το Ελληνικό Σύνταγμα και οι νόμοι του κράτους μας στο Δικαστικό Μέγαρο Πατρών επί της Δημητρίου Γούναρη. Συνοδευόμενος σε όλη την διαδρομή από ένα περιπολικό της Ελληνικής Αστυνομίας με δύο εξαίσιους αστυνομικούς-λειτουργούς μεταφερόμενος από ένα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
Πορεύτηκα στα σκαλοπάτια του Δικαστικού Μεγάρου δίχως την παραμικρή φιλική – ή ανθρώπινη παρουσία.
Παρά εκτός της Συνείδησης μου και της ψυχής μου προσήλθα για ακρόαση ενώπιον της εισαγγελέας της έδρας με την αμέριστη συμπαράσταση του εκλεκτού προσωπικού φίλου και δεινού νομικού κ. Νικόλαο Κορωνάκη.
Αυτός εξάλλου συμπαραστάθηκε σε όλη την διαδικασία της ακρόασης υποστηρίζοντας ένθερμα και με ακέραιο Δημοκρατικό ήθος τα Δικαιώματα και τα αιτήματά μου.
Η φωνή μου ακούστηκε εντός του Δικαστηρίου ακέραιη αταλάντευτη και αδέκαστη, ενάντια κυρίως σε αυτούς τους ανθρωποφύλακες του σκότους που επιχείρησαν με δόλιο και συκοφαντικό τρόπο να ταπεινώσουν έναν συμπολίτη τους με ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%.
Περιμένω χωρίς την παραμικρή αγωνία το πόρισμα και την απόφαση της κ. Εισαγγελέως.
Το σίγουρο όμως είναι ότι για όσες ημέρες χρειασθεί να παραβρεθώ στην ψυχιατρική κλινική θα εργαστώ απερίσπαστα,για να συνδράμω ολόψυχα όλους τους συνανθρώπους μου πατρινούς,που αυτή την περίοδο βιώνουν τον πιο αισχρό ανθρώπινο εγκλεισμό.
Είμαι κοντά σας μόνος αλλά παντοδύναμος ανάμεσα στην απέραντη την ερημιά του πλήθους,θα βρεθούμε ξανά σύντομα.
Εγώ ο Γιάννης ο φίλος σας ζητάω να κοινοποιήσετε μέχρι την τελευταία ραχούλα αυτό το μήνυμά της πολιτικής καταγγελίας.
Σ.Σ.
Γεννημένος εν έτει 1969, στην Κέρκυρα, νησί ενός ανεκπλήρωτου νόστου. Επτάχρονος μετανάστης, εγκαταστάθηκε ακουσίως στην Πάτρα, διέπρεψε ως μαθητής Κλασσικού Λυκείου, και αποφοιτήσας, σπούδασε νεοελληνική Λογοτεχνία στα Ιωάννινα. Αγάπησε τα παιδιά των άλλων, μοιράστηκε μαζί τους την αγάπη της γλώσσας, και δεν έπαψε ν’ αναζητά όσους παρέμειναν παιδιά. Η ζωή του σχοινοβατεί ακατάπαυστα πάνω στο στίχο του Μίλτου Σαχτούρη: «Εγώ κληρονόμος πουλιών πρέπει έστω και με σπασμένα φτερά να πετάω». Ο Γιάννης Δημογιάννης χτυπήθηκε εδώ και 28 χρόνια από σκλήρυνση κατά πλάκας και τελικά αναγκάστηκε να ζει με αναπηρικό καροτσάκι.
