Η δημόσια ασφάλεια είναι πρωτεύον αγαθό. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που την
επικαλούμαστε αποκτούμε απαλλαγή από τον δημόσιο έλεγχο και την κριτική. Κάθε δαπάνη δημόσιας
ασφάλειας πρέπει να ελέγχεται αυστηρά για υπερτιμολογήσεις, άχρηστα έργα, υπερβολικό εργολαβικό
όφελος ή και λάθος σχεδιασμό.
Αυτό συμβαίνει με τα «αντιπλημμυρικά» έργα, τα οποία προσφέρουν και την μοναδική δικαιολογία για
επέμβαση στο (κατά τα άλλα) «άβατο» της κοίτης των ποταμών. Υπό την κάλυψη του αντιπλημμυρικού
κινδύνου, οι υπηρεσίες δέχονται τις προτάσεις του λόμπι «μελετητών/εργολάβων» και αγνοούν τις
επισημάνσεις ειδικών επιστημόνων και υπηρεσιών για το περιβάλλον. Έτσι, υπάρχουν δεκάδες
παραδείγματα με καταστροφικές «αντιπλημμυρικές» επεμβάσεις σε φυσικά οικοσυστήματα, υπερβολικά
ή άχρηστα έργα, απολήψεις χιλιάδων τόνων «αδρανών υλικών». Το χειρότερο όλων είναι ότι συχνά αυτά
τα «έργα» αυξάνουν τον κίνδυνο καταστροφικών πλημμυρών, ιδίως όταν καθαρίζουν ή εγκιβωτίζουν
μεγάλο μήκος ποταμών διοχετεύοντας το νερό με ορμή στα κατάντη.
Ωστόσο, όταν ζητάμε πληροφορίες γι αυτά τα έργα αντιμετωπίζουμε οργισμένη αντίδραση: «Μα, αυτά
είναι για αντιπλημμυρική ασφάλεια. Δεν θέλετε ασφάλεια;». Υπό αυτές τις συνθήκες δεν συναινούμε.
Πόσο μάλλον όταν στην απόφαση του Περιφ. Συμβουλίου περιλαμβάνονται επεμβάσεις πολλών
εκατομμυρίων σε ποτάμια μεγάλης οικολογικής αξίας (Ερύμανθος, Νέδα, Αχελώος) ή με περιορισμένο
κίνδυνο πλημμυρών λόγω των φραγμάτων (Μόρνος, Εύηνος). Στο ίδιο συμβούλιο εγκρίθηκε και ο
καθαρισμός της τάφρου του Διμήκου, που εκφορτίζει τα νερά της Λυσιμαχείας στον Αχελώο. Σε ερώτησή
μας αν η Περιφέρεια έχει λάβει υπόψη της τις επισημάνσεις του Φορέα Διαχείρισης Μεσολογγίου –
Ακαρνανικών ώστε να αποφευχθούν οι καταστροφές στο εξαιρετικό παραποτάμιο δάσος, διαπιστώσαμε
απόλυτη άγνοια.
Ως οικολογική παράταξη αγωνιζόμαστε για την δημόσια ασφάλεια και την αντιμετώπιση των κινδύνων
που προέρχονται από την κλιματική αλλαγή και τις ανθρώπινες επεμβάσεις στο περιβάλλον. Δεν
ανεχόμαστε, ωστόσο, να αποτελούν οι «περιβαλλοντικοί κίνδυνοι» την δικαιολογία για ανεξέλεγκτες
καταστροφές στα ποτάμια με πολύ αμφίβολα «αντιπλημμυρικά» αποτελέσματα.
