σπιράλ: «Καμία ευαισθησία της Δημοτικής Αρχής για τις εργαζόμενες»

Καταγγελία του σπιράλ: 

Άκρως υποκριτική αποδείχτηκε η στάση του Δημάρχου, της Δημοτικής Αρχής και της ηγεσίας του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων (ΚΟΔΗΠ) στην περίπτωση των δύο εργαζόμενων στον Οργανισμό που οδηγούνται σε έξοδο από τον Δήμο, όπως πρώτος αποκάλυψε με σχετική του ανάρτηση ο Δημοτικός Σύμβουλος του σπιράλ, Χαράλαμπος Στανίτσας. Ο λόγος για δύο εργαζόμενες (η μία εκ των οποίων εγκυμονούσα) οι οποίες εργάζονταν επί χρόνια στο Δήμο Πατρέων και έμειναν ανυποστήρικτες από την πολιτική ηγεσία του Δήμου στον δικαστικό τους αγώνα για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Οι συγκεκριμένες εργαζόμενες προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον Δήμο επί πολλά χρόνια. Η Δημοτική Αρχή αρνήθηκε να εξηγήσει στο δικαστήριο πως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Η υποστήριξή τους από την πλευρά του Δήμου υπήρξε μηδενική. Ο Δήμαρχος απείχε πλήρως από τη διαδικασία. Τα όσα φιλεργατικά επικαλείται στις ομιλίες του διαχρονικά αποδείχτηκαν απολύτως θεωρητικά στην προκειμένη περίπτωση. Η υποκρισία εξάλλου ξεχειλίζει και στην ανακοίνωση που επέλεξε να εκδώσει ο Πρόεδρος του ΚΟΔΗΠ. Στην εκδίκαση της υπόθεσης σιωπηλός, στα δελτία τύπου λαλίστατος.

Διαβάσαμε ξανά πολιτικές θεωρίες. Άνοιξε ξανά άσχετη συζήτηση περί κομμάτων. Φορτώθηκαν ξανά ευθύνες σε άλλους (πάντα οι άλλοι φταίνε). Αρθρώθηκε ξανά λόγος ξύλινος και καταγγελτικός. Ρίχτηκε ξανά η μπάλα στην εξέδρα. Ενώ οι δύο εργαζόμενες κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, οι δημότες συνειδητοποιούν το διπρόσωπο της δημοτικής ηγεσίας και η πόλη αναμένει ακόμα τις θέσεις εργασίας που θα εξασφάλιζε η πορεία μέχρι την Αθήνα. Οργή και αγανάκτηση.

Πολλά ρητορικά ερωτήματα προκύπτουν από τη διαχείριση του θέματος: Ποιο ηθικό πλεονέκτημα, κ. Δήμαρχε; Ποια κοινωνική ευαισθησία; Ποια προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων; Ποιες «δουλειές για όλους»; Δεν τα είπαμε εμείς όλα αυτά, η Δημοτική Αρχή τα επικαλείται, επίμονα, κουραστικά, με κάθε ευκαιρία. Και τα ξεχνά όταν έρχεται η ώρα της πράξης. Όλα, δυστυχώς, συμπυκνώνονται στο εξής (επίσης ρητορικό) ερώτημα: Ποια συνέπεια λόγων και έργων, κύριοι της Δημοτικής Αρχής; Ντροπή.