Τα πολυαναμενόμενα κυβερνητικά μέτρα για τη στήριξη της πληττόμενης (και από τον κορωνοϊό)
οικονομίας ήταν σκέτη απογοήτευση, ακόμη και για παράγοντες της αγοράς φίλα προσκείμενους στη Νέα
Δημοκρατία. Αποδείχτηκαν σταγόνα στον τρικυμιώδη ωκεανό της επερχόμενης κρίσης, τα πρώτα κύματα
της οποίας ήδη μάς ταρακουνούν, ενώ παράλληλα παρακολουθούμε μια μετωπική επίθεση εναντίον των
εργασιακών κεκτημένων.
Προφανώς κανείς δεν πιστεύει, ότι μια από τις πιο εμβληματικές εξαγγελίες της κυβέρνησης, η μείωση του
ΦΠΑ σε ορισμένα είδη της εστίασης, από το 24% στο 13%, θα μετακυληθεί στις τιμές έχοντας κατ’ επέκταση
αντίκρισμα στην πραγματική οικονομία. Ούτε κανείς πιστεύει πως θα βοηθήσει η αντίστοιχη μείωση του
ΦΠΑ στα μέσα μεταφοράς. Πλανώνται πλάνην οικτράν οι «άριστοι» κυβερνώντες μας εάν πιστεύουν ότι
αυτή η μείωση, από μόνη της και ως δια μαγείας, θα ωθήσει χιλιάδες πληττόμενους συμπολίτες μας να
ταξιδέψουν, πολύ περισσότερο να κάνουν διακοπές. Άραγε εδώ εξαντλείται ο σχεδιασμός για την τόνωση
του εσωτερικού τουρισμού; Μήπως βρισκόμαστε μπροστά στην απτή απόδειξη πως η κυβέρνηση δεν είχε
και δεν έχει κανένα σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κρίσης, ούτε καν μέσα από την ουσιαστική
ενίσχυση ενός από τους σημαντικότερους πυλώνες της εθνικής οικονομίας;
Ούτως ή αλλιώς, οι καλοκαιρινές διακοπές θα αποδειχθούν φέτος άπιαστο όνειρο για τους εργαζόμενους
του ιδιωτικού τομέα που θα δουν τους μισθούς τους να μειώνονται δραστικά, με τους ίδιους να
υποχρεώνονται σε μερική και εκ περιτροπής απασχόληση, εάν δεν προστεθούν στη μακρά αλυσίδα των
ανέργων. Το δεύτερο σενάριο μοιάζει, δυστυχώς, πιο ορατό, εφόσον προβλέπεται η εκτόξευση της
ανεργίας στα ύψη, φτάνοντας ακόμη και στο 25%! Επομένως, για ποια προστασία θέσεων εργασίας μιλούν;
Ο πρωθυπουργός, αφότου ανακοίνωσε πομπωδώς ότι η κυβέρνηση του επιδοτεί την εργασία και όχι την
ανεργία, διαψεύδεται με τις ίδιες του τις πράξεις. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καλύπτει το 60% της
απώλειας εισοδήματος ενός εργαζόμενου, για λίγους μόνο μήνες, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και
τον Σεπτέμβριο. Και μετά; Τί;
Προσωρινό χαρακτήρα, με τον ίδιο ορίζοντα λήξης, έχουν όλα ανεξαιρέτως τα μέτρα, το κόστος των οποίων
υπολόγισαν στα 24 δισεκατομμύρια ευρώ αθροίζοντας ανόμοια μεγέθη, όπως τις μειώσεις φόρων, τα
επιδόματα και τις αναστολές στις πληρωμές δανείων.
Ακόμη χειρότερο της προσωρινότητας τους, είναι ότι αυτά τα μέτρα στρώνουν το τέλειο έδαφος για την
περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την καταπάτηση εργασιακών δικαιωμάτων.
Η εκ περιτροπής, μερική, απασχόληση σε συνδυασμό με την κατακόρυφη μείωση των (ήδη, πενιχρών)
αποδοχών χιλιάδων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δείχνουν να ήρθαν για να μείνουν, συνθέτοντας ένα
εφιαλτικό τοπίο με απροσδιόριστες κοινωνικές επιπτώσεις, που θα έχει ισχυρό αντίκτυπο στην οικονομία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πιστός στις αρχές του, δικαιωμένος και από την εξέλιξη των γεγονότων με τις γενναίες κρατικές
παρεμβάσεις στις πληττόμενες ανά τον κόσμο οικονομίες, πρότεινε ένα εμπροσθοβαρές και τεκμηριωμένο
κοστολογικά, πρόγραμμα ουσιαστικής στήριξης της εθνικής οικονομίας.
Δυστυχώς, δεν εισακούστηκε από τους «αρίστους» της δεξιάς διακυβέρνησης της χώρας, οι οποίοι,
ωστόσο, θα βρεθούν σύντομα μπροστά στα επίχειρα των ολέθριων επιλογών τους ή καλυτέρα της
νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας τους.
ΣΣ: Η Αγγελική Τσονάκα είναι μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαΐας Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ.
