Η χάραξη της νέας σιδηροδρομικής γραμμής είναι ένα μείζονος σημασίας αναπτυξιακό έργο και ως προς αυτή τη διαπίστωση δεν εγείρεται καμία αντίρρηση, καμία ένσταση.
Συμφωνούμε, λοιπόν, ότι το τρένο πρέπει να έλθει στην πόλη και να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα συγκριτικά πλεονεκτήματα μας, καθώς το λιμάνι της Πάτρας θα είναι η μοναδική πύλη εξόδου της Ελλάδας στη Δυτική Ευρώπη που θα συνδέεται με σιδηροδρομική γραμμή, θεωρώντας βέβαια αυτονόητη τη συγκεκριμένη παράμετρο.
Αναμφίβολα, η πανδημία του κορωνοϊού βάζει τροχοπέδη στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας, ερχόμενη δυστυχώς σε μια περίοδο που είχαμε αρχίσει να αφήνουμε πίσω μας μια πολύχρονη ύφεση, φέρνοντας ωστόσο μια πολύ μεγαλύτερη.
Επομένως, τα πράγματα δυσκολεύουν και η δρομολόγηση έργων που σχετίζονται με χρήσιμες συγκοινωνιακές υποδομές, όπως αυτό της χάραξης της νέας σιδηροδρομικής γραμμής, δεν μπορεί να ξεφύγει από μια ζοφερή οικονομική πραγματικότητα.
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεταχτεί και στις καλένδες.
Ως εκ τούτου, δεν έχουμε την πολυτέλεια να διακινδυνεύσουμε την υλοποίηση ενός σημαντικού αναπτυξιακού έργου, μόνο και μόνο για να γίνει όπως εμείς θέλουμε, στη βάση μιας μαξιμαλιστικής και ανέφικτης επιδίωξης.
Γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Το λένε ειδικοί, το λένε γνώστες επί των τεχνικών έργων ότι η υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής, τουλάχιστον στο μήκος που αυτή ζητείται, δεν είναι εφικτή.
Επιπλέον, όμως, αν το κόστος της υλοποίησης ήταν μέχρι πρότινος απαγορευτικό, δεν μπορεί πια να καλυφθεί με κανέναν τρόπο, μολονότι το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης του έργου (θα) προέρχεται από ευρωπαϊκά κονδύλια.
Να το πούμε απλά και με όρους στατιστικής; Εάν μέχρι πριν από μερικούς μήνες για την υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής υπήρχε έστω μια πιθανότητα στις χίλιες, μετά από την πανδημία του κορωνοϊού δεν υπάρχει πλέον ούτε αυτή.
Θα χάσουμε, λοιπόν, το τρένο, η έλευση και η (αυτονόητη) σύνδεση του οποίου με το λιμάνι είναι ζωτικής αναπτυξιακής σημασίας, εάν δεν γίνει, σώνει και καλά, το δικό μας;
Στο σημείο αυτό, είναι απαραίτητη μια διευκρίνιση για τους κατοίκους των περιοχών από τις οποίες θα διέρχεται η νέα σιδηροδρομική γραμμή και που αντιδρούν στην επίγεια χάραξη εμμένοντας στην υπογειοποίηση της.
Οι αντιδράσεις τους είναι απολύτως κατανοητές, αλλά το αίτημα τους στηρίζεται στις σχετικές δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Δυστυχώς, αποδείχθηκε περίτρανα ότι επρόκειτο για ψευδείς υποσχέσεις, εφόσον δεν είχε εκπονηθεί καμία ανάλογη μελέτη ούτε είχε εξασφαλιστεί η απαιτούμενη χρηματοδότηση.
Κι αυτό το ξέρουν πολύ καλά πλέον και στη δημοτική αρχή, μετά και από την εμπεριστατωμένη ενημέρωση που έγινε από το υπουργείο Υποδομών. Είναι επίσης μια διαπίστωση για την οποία δεν μπορεί να υπάρξει καμία διαφωνία.
Η αναμέτρηση με τις προκλήσεις του μέλλοντος απαιτεί γενναίες υπερβάσεις, ακόμη και υπό τη μορφή της ριζικής αναθεώρησης απόψεων και αντιλήψεων.
Συνιστά δε μια αναγκαιότητα που πρέπει να είναι σημείο αναφοράς για τους τοπικούς παραγωγικούς φορείς, προεξάρχοντος του Επιμελητηρίου Αχαϊας, που καλούνται να πάρουν συγκεκριμένη και υπεύθυνη θέση, λαμβάνοντας υπόψη τους όλα τα ρεαλιστικά δεδομένα, εν μέσω μάλιστα και της πανδημίας του κορωνοϊού, που συνεπάγεται και την πρόκληση μιας τεράστιας διεθνούς οικονομικής κρίσης, που ενδέχεται να ξεπεράσει ακόμη και το «κραχ» του 1929. Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι, προς το παρόν, άπαντες κωφεύουν, αποφεύγοντας να υποστηρίξουν το προφανές.
Είναι η ώρα της ευθύνης όλων. Ας μην αποδειχθούμε κατώτεροι των περιστάσεων και ας φανούμε στα μάτια των επόμενων γενιών και των ιστορικών του μέλλοντος αντάξιοι αυτών.
Οι καιροί, ου μενετοί.
