Η Χάρτα του Ρήγα, η περικεφαλαία του Λόρδου Βύρωνα και πολλά ακόμη σπάνια κειμήλια της Ελληνικής Επανάστασης παρουσιάζονται δημόσια, σήμερα, 199 μετά την κήρυξή της, μέσα από μια σειρά μικρής διάρκειας βίντεο, που έχουν γυριστεί στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο και προσφέρονται σε όλους τους Έλληνες, από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟ).
«Συζητώντας με την Ιστορία» είναι ο τίτλος των διαδικτυακών αυτών περιπάτων στους οποίους μπορούμε να συμμετάσχουμε μέσα από την κάμερα του κινητού μας τηλεφώνου.
Στο κανάλι YouTube και στα social media του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού θα βρείτε έντεκα δίλεπτα βιντεάκια στα οποία καταγράφονται έντεκα θησαυροί μνήμης από την Ελληνική Επανάσταση. Πρόκειται για έντεκα μικρούς θησαυρούς που εκτίθενται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, οργανισμό εποπτευόμενο από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, φύλακα της ιστορικής μνήμης του Αγώνα.
Σε αυτά τα βίντεο ο επιμελητής του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, κ. Φίλιππος Μαζαράκης-Αινιάν παρουσιάζει την αίθουσα του Κοινοβουλίου, τη χάρτα του Ρήγα, τα εμβληματικά κειμήλια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, απόσπασμα από τα απομνημονεύματά του, το ξύλινο αγαλματίδιο της συμφιλίωσης, ακρόπρωρα από καράβια προεπαναστατικά με ονόματα αρχαίων ηρώων, την παιδούλα στο ταφικό μνημείο του Μάρκου Μπότσαρη, την περικεφαλαία του Λόρδου Βύρωνα, τις υδατογραφίες του Λούντβιχ Κέλμπεργκερ, αξιωματικού στο στρατό του Όθωνα, που απεικονίζουν την Ελλάδα αμέσως μετά την Επανάσταση, το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας, το 1844, και τέλος τα λιτά ξύλινα καθίσματα του πρώτου Βουλευτηρίου, στο Ναύπλιο, αψεγάδιαστο μάρτυρα της πενίας του νεοσύστατου Ελληνικού κράτος.
Η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1882 με σκοπό τη συλλογή μνημείων της Παλιγγενεσίας. Η “Έκθεσις Μνημείων του Ιερού Αγώνος», σηματοδότησε την πρώτη επίσημη παρουσία της, το 1884. Οι οικογένειες των αγωνιστών παραχώρησαν στην Εταιρεία τα ιστορικά τους κειμήλια. Όταν τελείωσε η έκθεση, τα περισσότερα δωρήθηκαν στο Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας, αποτελώντας τη ζωντανή μνήμη της Επανάστασης του 1821.
Το νεοκλασικό μέγαρο επί της οδού Σταδίου 13, ξεκίνησε να κτίζεται τον Αύγουστο του 1858 για να στεγάσει τη Βουλή των Ελλήνων. Η βασίλισσα Αμαλία επέβλεψε την εφαρμογή των σχεδίων του Γάλλου αρχιτέκτονα Φρανσουά Μπουλανζέ. Όμως τα ισχνά οικονομικά του κράτους το άφησαν ημιτελές. Μετά την εκθρόνιση του Όθωνα, ο αρχιτέκτονας Παναγιώτης Κάλκος, το 1863, τροποποίησε τα αρχικά σχέδια. Το Μέγαρο της Βουλής ολοκληρώθηκε το 1871. Στα έδρανα που κατασκεύασε ο ξυλουργός Σακελλαρίου κάθησαν οι πατέρες του έθνους επί εξήντα χρόνια, ως τη μεταφορά του Κοινοβουλίου στα Παλαιά Ανάκτορα, το 1935. Η παλιά Βουλή παραχωρήθηκε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, για να στεγαστεί το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.
