Πριν λίγες ημέρες στο δρόμο Πατρών-Πύργου συνέβη ένα ακόμη
θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα στο οποίο έχασαν τη ζωή τους δύο συνάδελφοι
καθηγητές, που επέστρεφαν στα σπίτια τους και στις οικογένειές τους μετά το
πέρας της εργασίας τους. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνάδελφοί μας
βρίσκουν τραγικό θάνατο κατά τη μετάβασή τους στον τόπο εργασίας τους ή
στην επιστροφή τους από αυτόν. Δεν είναι, επίσης, πρώτη φορά που έχουν
συμβεί τέτοια ατυχήματα και έχουν αφήσει σε συναδέλφους σωματικά ή ψυχικά
τραύματα.
Το τελευταίο τραγικό γεγονός στεναχώρησε και παράλληλα
ευαισθητοποίησε εκατοντάδες συναδέλφους, με αποτέλεσμα τη μαζική
συμμετοχή τους την περασμένη εβδομάδα στις παραστάσεις διαμαρτυρίας που
πραγματοποιήθηκαν από τα σωματεία των εκπαιδευτικών, τόσο στην
Περιφερειακή Διοίκηση της Εκπαίδευσης, όσο και στο Περιφερειακό Συμβούλιο
Δυτικής Ελλάδας με σκοπό την ανάδειξη του ζητήματος της καθημερινής
μετακίνησης εκπαιδευτικών προς και από τον τόπο εργασίας τους.
Δύο βασικά αιτήματα προτάχθηκαν σε αυτές τις κινητοποιήσεις: η άμεση
κατασκευή της εθνικής οδού Πατρών-Πύργου, για να μη χυθεί και άλλο αίμα σε
αυτήν, καθώς και η προσοχή επιτέλους της πολιτείας (κεντρικού κράτους και
τοπικής αυτοδιοίκησης) στο πρόβλημα της καθημερινής μετακίνησης των
εκπαιδευτικών από τους τόπους διαμονής τους στον τόπο εργασίας τους.
Οι εκπαιδευτικοί σήμερα λόγω των πενιχρών μισθών που λαμβάνουν και
της συχνής αλλαγής σχολείου εργασίας (εξαιτίας των μη μόνιμων διορισμών)
αναγκάζονται να μετακινούνται ομαδικά (γκρουπ συναδέλφων) από τις μεγάλες
πόλεις (κυρίως την Πάτρα) σε σχολεία της υπαίθρου ή και άλλων Νομών. Στην
περιοχή μας εκατοντάδες συνάδελφοι καθημερινά μετακινούνται προς την
Ηλεία, την Αιτωλοακαρνανία και την Κορινθία, καθώς και σε άλλες περιοχές του
Νομού όπως Κλειτορία, Καλάβρυτα, Ανατολική Αιγιάλεια κ.λπ. Ενίοτε
αναγκάζονται να μετακινούνται από σχολείο σε σχολείο κατά τη διάρκεια της
ίδιας ημέρας ή σε διαφορετικό σχολείο κάθε μέρα έχοντας να αντιμετωπίσουν
πολλές φορές την έλλειψη συγκοινωνίας σε αρκετές περιοχές και το
δυσβάστακτο οικονομικό κόστος κ.λπ.
Βασικά ζητήματα που μπορούν να εξεταστούν από την πολιτεία,
προκειμένου να υπάρξει διευκόλυνση και ασφάλεια στη μετακίνηση των
συναδέλφων από τον τόπο κατοικίας τους στα σχολεία που υπηρετούν είναι η
ελεύθερη διακίνηση από τους σταθμούς των διοδίων για μετακίνηση προς και
από την εργασία τους, η δωρεάν μετακίνηση για και από τον τόπο εργασίας
τους με κάθε πρόσφορο τρόπο (μίσθωση λεωφορείων, ΚΤΕΛ, ταξί κ.λπ.), η
χρηματοδότηση παρόμοιου προγράμματος με αυτό της μεταφοράς μαθητών ή
ένταξη σε αυτό και για τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται μακριά από τον
τόπο διαμονής τους, η κατάργηση του αναχρονιστικού νόμου περί διαμονής του
εκπαιδευτικού στον τόπο εργασίας του και των παραγόμενων αρνητικών
αποτελεσμάτων που πηγάζουν από αυτόν για κάθε εκπαιδευτικό που εργάζεται
μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας του, ο μόνιμος διορισμός εκπαιδευτικών
που θα επιφέρει μεταξύ άλλων και σταθερό περιβάλλον εργασίας και ο
χαρακτηρισμός τέτοιων δυστυχημάτων ως «εργατικών ατυχημάτων» εφόσον
συμβαίνουν στο «δρόμο» για τη μόρφωση των παιδιών μας.
Οι εκπαιδευτικοί θυσιάζονται καθημερινά στις σχολικές αίθουσες και
αυλές για να κρατούν όρθιο το δημόσιο σχολείο. Είναι κρίμα να θυσιάζονται και
να αφήνουν το αίμα τους στην άσφαλτο.
