Στα βασικά σημεία της κεντρικής πολιτικής επικαιρότητας τοποθετήθηκε σε συνέντευξή του στο CNN Greece ο βουλευτής Α' Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τζανακόπουλος.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζει επικοινωνιακού χαρακτήρα την επιλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Εκτιμά δε ότι ο πρωθυπουργός «τιμώρησε» τον Προκόπη Παυλόπουλο γιατί δεν μπήκε στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Ο Δ. Τζανακόπουλος υποστηρίζει ότι είναι εφικτή η συγκρότηση προοδευτικής κυβερνητικής πλειοψηφίας με την απλή αναλογική, στη βάση 7 προγραμματικών αξόνων. Κάλεσε μάλιστα το ΚΙΝΑΛ να επιλέξει σε ποια όχθη του ποταμιού θα σταθεί.
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά, ο Δ. Τζανακόπουλος τονίζει ότι οι συλλογικές συμβάσεις και ο βασικός μισθός χαράσσουν μια βαθιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.
Τέλος, κατηγορεί την κυβέρνηση ότι στην εξωτερική πολιτική λειτουργεί με επικοινωνιακούς όρους, χωρίς να έχει σχέδιο και στρατηγική. «Η κυβέρνηση δείχνει να μην ξέρει πού πατά και πού βρίσκεται. Είναι τουλάχιστον ανεπαρκής» καταλήγει.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Το τελευταίο εικοσιτετράωρο βλέπουμε δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία, ο Τζανακόπουλος είναι εξαφανισμένος και ασχολείται μόνο με τα εσωκομματικά. Είστε όντως εξαφανισμένος;
-Δεν έχω ιδέα για αυτά τα δημοσιεύματα και δεν με απασχολεί το τι γράφεται. Ίσως οι δημοσιογράφοι να ψάχνουν θέμα να γράψουν, ειλικρινά δεν ξέρω. Είμαστε όλοι εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ και η προοδευτική συμμαχία και δίνουμε τη μάχη καθημερινά ενάντια στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Τιμάμε όλοι μαζί την εντολή που μας έδωσε ο λαός να οικοδομήσουμε μια μεγάλη αριστερή προοδευτική δημοκρατική συλλογικότητα.
Η επιλογή Σακελλαροπούλου
-Πάμε και στην πραγματική πολιτική τώρα. Πριν λίγο εξελέγη πανηγυρικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας η Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Ορισμένοι λένε ότι με αυτήν την επιλογή ο Μητσοτάκης σας τη βγήκε από τα αριστερά και ανάγκασε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ να ψηφίσουν μαζί με τη ΝΔ. Τι απαντάτε;
-Ανάλογα πώς το βλέπει κανείς. Εγώ θα μπορούσα να σας πω ότι δεν ήταν ο κ. Μητσοτάκης που ανάγκασε τον ΣΥΡΙΖΑ να μετατοπιστεί, αλλά ότι ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να παρακάμψει το αδιέξοδο του και χειρίστηκε την υπόθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας με εσωκομματικούς όρους. Ως κίνηση που τον ενισχύει στην εσωκομματική διαμάχη στη ΝΔ για τη νομή της εξουσίας. Μια διαμάχη που δεν έχει ιδιαίτερα ιδεολογικά χαρακτηριστικά, αφού τόσο η ομάδα Μητσοτάκη όσο και η ομάδα Σαμαρά συμφωνούν στην αντιδραστική πολιτική που ασκεί καθημερινά η κυβέρνηση. Επίσης, με την κίνηση αυτή ο κ. Μητσοτάκης «τιμώρησε» τον Προκόπη Παυλόπουλο γιατί δεν συμμετείχε στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο το οποίο αποτέλεσε το βασικό όχημα για να πάρει η ΝΔ την εξουσία. Όλα όσα καθημερινά πράττει η κυβέρνηση της ΝΔ εξάλλου ακυρώνουν την επιλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου, δηλαδή την επικοινωνιακή προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να παρουσιάσει ένα προοδευτικό προφίλ. Ο κ. Μητσοτάκης όμως δεν είναι ένας προοδευτικός πολιτικός. Είναι ένας πολιτικός της σκληρής Δεξιάς.
-Λέγεται ότι το 2019 είχατε υποστηρίξει την επιλογή της κ, Σακελλαροπούλου στην προεδρία του ΣτΕ, παρά την αρνητική τοποθέτησής της αναφορικά με το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Ισχύει;
-Η πρόταση για την κ. Σακελλαροπούλου ήταν μια ομόφωνη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Προοδευτική πλειοψηφία
-Χτες ο Αλέξης Τσίπρας στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι είναι απολύτως εφικτό στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική, να προκύψει προοδευτική πλειοψηφία. Πώς μπορεί να γίνει αυτό όταν αντιμετωπίζετε το ΚΙΝΑΛ με όρους «σαμαροβενιζέλων» και στελέχη σας δίνουν την αίσθηση ότι η επιδιώκετε τη λεηλασία του;
-Η απλή αναλογική έχει την ιδιότητά να επηρεάζει από μόνη της τους πολιτικούς συσχετισμούς, τη συμπεριφορά των κομμάτων, αλλά και τη στάση των ψηφοφόρων. Το ίδιο εκλογικό σώμα συμπεριφέρεται διαφορετικά με την απλή αναλογική από ό,τι με οποιοδήποτε άλλο εκλογικό σύστημα. Επομένως, εκτιμώ ότι μπορούμε να δούμε μετατοπίσεις των κομμάτων και αλλαγή των συσχετισμών που θα ανοίξουν το δρόμο σε ευρεία προοδευτική κυβερνητική πλειοψηφία. Το ΚΙΝΑΛ σε κεντρικό επίπεδο υπό την ηγεσία της κ. Γεννηματά, αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως συμπλήρωμα της ΝΔ. Εξακολουθεί να μη στέκεται αυτοκριτικά απέναντι στη συμμαχία με τον Σαμαρά που στιγμάτισε αυτόν το χώρο. Επίσης δεν κάνει αυτοκριτική για την περίοδο 1996-2004 όπου το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές τύπου Μπλερ και Σρέντερ. Τα πράγματα όμως δεν είναι στατικά. Η στάση του μπορεί να αλλάξει στην πορεία προς τις εκλογές, ανάλογα με τη συγκυρία. Το ΚΙΝΑΛ πρέπει να αποφασίσει σε ποια όχθη του ποταμιού θα σταθεί.
-Έχω την αίσθηση όμως για να βγουν τα νούμερα πρέπει να μπει στη συμμαχία και ο κ. Βαρουφάκης. Από προγραμματικής σκοπιάς είναι εφικτή μια συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΜΕΡΑ 25;
-Τώρα σεναριολογούμε όμως…
-Τα σενάρια είναι η δουλειά μου…
Θα σας απαντήσω: Τα πάντα εξαρτώνται από τις προγραμματικές συγκλίσεις. Υπάρχουν εφτά ζητήματα στα οποία πρέπει και μπορεί να υπάρξουν συμφωνίες:
Επαναρύθμιση της αγοράς εργασίας και η αύξηση του μισθού.
Ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους.
Προοδευτική φορολογική πολιτική υπέρ της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Οικολογικό-πράσινο παραγωγικό μοντέλο.
Πολιτική ασφάλειας μακριά από το δόγμα νόμος και τάξη.
Φιλειρηνική εξωτερική πολιτική.
Δημοκρατική και ανθρωπιστική διαχείριση του προσφυγικού.
Αυτά τα ζητήματα αποτελούν τον πυρήνα ενός αριστερού προοδευτικού προγράμματος. Εκτιμώ λοιπόν ότι υπό προϋποθέσεις μπορούν να υπάρξουν μετατοπίσεις για να σχηματιστεί ένας προοδευτικός κυβερνητικός συνασπισμός.
Οι συλλογικές συμβάσεις
- Τις τελευταίες ημέρες «σηκώνετε» πολύ το θέμα ων εργασιακών. Από τη στιγμή όμως που έχετε αποδεχτεί το αυστηρό μνημονιακό πλαίσιο, ποια είναι η διαφορά της δικής σας εργατικής πολιτικής από αυτήν της ΝΔ;
-Ας δούμε ποιο ήταν το μνημονιακό πλαίσιο στα εργασιακά. Από το 2012 και μέχρι την έξοδο από τα μνημόνια είχαν ανασταλεί οι δύο βασικές αρχές που υποστηρίζουν τις συλλογικές συμβάσεις: Η αρχή της επεκτασιμότητας και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Δηλαδή αφαιρέθηκαν από τις συλλογικές συμβάσεις εκείνα τα χαρακτηριστικά που τις καθιστούσαν διαπραγματευτικό όπλο των εργαζομένων. Από την 1/9/2018 επανήλθαν σε ισχύ η αρχή της επεκτασιμότητας και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης. Ενισχύθηκε, κατά συνέπεια, η διαπραγματευτική ικανότητα των εργαζομένων. Μια από τις πρώτες ανακοινώσεις του κ. Βρούτση ήταν η δημιουργία ενός πλαισίου όπου οι αρχές της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης τελούν υπό την αίρεση της έγκρισης του υπουργού. Ουσιαστικά καταργούνται κι επιστρέφουμε στη μνημονιακό πλαίσιο.
Επιπλέον, έχουμε το κεντρικό ζήτημα του μισθού. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αύξησε το βασικό μισθό κατά 11% για όσους ήταν πάνω από 25 ετών και κατά 27% για όσους ήταν κάτω από 25. Επίσης κατάργησε την τραγική ρύθμιση του υποκατώτατου μισθού.
Ακόμα, να σας υπενθυμίσω στοχευμένες παρεμβάσεις όπως η καθιέρωση του βάσιμου λόγο απόλυσης και η προστασία των εργολαβικών εργαζομένων, αλλά και η εντατικοποίηση των ελέγχων του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας που έφερε απτά αποτελέσματα. Όλα αυτάς συνιστούν μια βασική διαχωριστική γραμμή στην πολιτική της Αριστεράς στα εργασιακά από αυτήν της ΝΔ. Η κυβέρνηση απορυθμίζει τις εργασιακές σχέσεις και παραπέμπει στις καλένδες την αύξηση του κατώτατου μισθού, θεωρώντας τους χαμηλούς μισθούς βασικό επενδυτικό κίνητρο. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη χωρίς τους εργαζόμενους και το μισθό στο επίκεντρο.
Για την εξωτερική πολιτική
-Κλείνοντας, να σας ρωτήσω για την εξωτερική πολιτική. Το «Γιαβούζ» κάνει γεώτρηση στο οικόπεδο 8 της Κυπριακής ΑΟΖ που είναι μάλιστα αδειοδοτημένο από τη Λευκωσία. ΗΠΑ και Ισραήλ δεν κάνουν κάτι στο πεδίο για να το εμποδίσουν. Πιστεύετε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναδεί τις συμμαχίες της; Εσείς ως κυβέρνηση, μήπως επενδύσατε παραπάνω από ό,τι έπρεπε στον άξονα με ΗΠΑ-Ισραήλ και Αίγυπτο;
- Κατ’αρχάς, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα φαίνεται να μην έχει εξωτερική πολιτική. Πρέπει στην κυβέρνηση να κατανοήσουν το συντομότερο ότι η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο επικοινωνιακής διαχείρισης με τα μάτια αποκλειστικά στο εσωτερικό γιατί τα αποτελέσματα μπορούν να είναι επικίνδυνα. Πρέπει άμεσα να κινητοποιηθεί σε όλα τα φόρα και να αξιοποιήσει το πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο της χώρας ώστε να πιεστεί η Τουρκία και να ακολουθήσει το δρόμο της διεθνούς νομιμότητας.
Αυτός ήταν και ο στόχος της πολυδιάστατης και ενεργητικής εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιαίτερα μετά το πραξικόπημα του 2016 όταν η πολιτική της Τουρκίας έγινε πιο επιθετική, είχαμε σαν κεντρικό στόχο να πιεστεί η Τουρκία μέσω των συμμαχιών μας να προσέλθει στο τραπέζι του διαλόγου. Από τη στιγμή που η Τουρκία απομακρύνεται από τη λογική της ένταξης της στην ΕΕ, οι συμμαχίες είναι αναγκαίες όχι για να αποκλειστεί ή να απομονωθεί η Τουρκία, αλλά για να πιεστεί να προσέλθει με καλή πίστη στο τραπέζι του διαλόγου. Η Τουρκία δεν θα πάψει να είναι πολιτικός παίχτης. Το θέμα είναι να παίξει με βάση τους κανόνες. Η αφετηρία της εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η στρατηγική για μια Ελλάδα δύναμης ειρήνης, σταθερότητας και διπλωματικού διαλόγου. Οι επιμέρους τακτικές αυτής της πολιτικής καθορίζονται με βάση τη συγκυρία.
