Ήταν Ιανουάριος του 2015, στην καρδιά της οικονομικής κρίσης. Τα Μέσα Ενημέρωσης είχαν μπεί για τα καλά "στην πρέσσα" της ύφεσης, σε μία άνευ προηγουμένου κατάρρευση σε σύγκριση με τα δεδομένα της προηγούμενης δεκαετίας.
Τότε, μία ομάδα επαγγελματιών δημοσιογράφων συντονίστηκε και αποφάσισε να πάει "κόντρα στο κύμα". Δεν άργησαμε να πάρουμε την απόφαση, και μέσα σε λίγες ημέρες είχε υλοποιηθεί. Το tempo24.news είχε βγεί στον ωκεανό με τις ριπές των ανέμων να χτυπούν με λύσσα, αλλά το καράβι είχε αποπλεύσει και η απόφαση ήταν μία και μοναδική: Να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε. Πιάσαμε πολλά λιμάνια, αλλά το ταξίδι προς την κορυφή συνεχίζεται. Δεν ήσαν (και δεν είναι) λίγες οι δύσκολες στιγμές. Είναι όντως γερό το καράβι, γιατί τα υλικά του είναι τα πιο ακριβά για αυτό το δύσκολο ταξίδι: Αλήθεια, επαγγελματισμός, συναδελφικότητα, σεβασμός στην κοινωνία, δημοκρατία στην άποψη, έχθρα για τα κάθε λογής "παιχνίδια".
Τα πανιά μας "ράφτηκαν" από γερή κλωστή. Τα έραψαν καταξιωμένοι πατρινοί δημοσιογράφοι που αγάπησαν αυτό το "σκαρί" και δούλεψαν μερόνυχτα για να μην τα σκίσει ο άνεμος. Σεβάστηκαν τον αναγνώστη και πρωτίστως κατάφεραν να το κρατήσουν όρθιο στις καταιγίδες του διαδικτύου που ξέρει εύκολα να καταστρέφει ότι βρει μπροστά του.
Η Αφροδίτη, η Μαρία, η Κωνσταντίνα, η Βίκυ, η Βικτωρία, η Γιώτα, ο Χρήστος, ο Αποστόλης, ο Νίκος , ο Βασίλης, ο Νίκος, ο Δημήτρης , η Δώρα και άλλα στελέχη, εργάστηκαν μερόνυχτα για τα τα καταφέρουμε. Και το ευχαριστώ είναι λίγο για όλες και για όλους.
Όμως η πορεία προς την κορυφή συνεχίζεται. Εκατομμύρια αναγνώστών έχουν επιλέξει το tempo24.news για την ενημέρωσή τους. Πάνω από 1 εκατομμύριο μοναδικοί επισκέπτες το μήνα, πολλαπλάσιες ανά μήνα οι προβολές σελίδων. Δεκάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις μας έχουν εμπιστευτεί για την προβολή τους. Και από την πλευρά μας, αν και οι εποχές ακόμα είναι δύσκολες, καταφέραμε να είμαστε τυπικοί σε ΟΛΕΣ μας τις οικονομικές υποχρεώσεις.
Και η άνοδος συνεχίζεται, γιατί το καράβι εξακολουθεί να πλέει με όλο το προσωπικό στο κατάστρωμα και ελάχιστη ξεκούραση.
Μπήκαμε λοιπόν στον έκτο χρόνο. Και το ελάχιστο που μπορούμε να πούμε σε όλους όσους συνταξίδεψαν και συνταξιδεύουν μαζί μας είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ και μία σταθερή δέσμευση: Πως θα συνεχίσουμε όπως πάντα σε έναν κόσμο που δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που θέλουν να ξεχωρίζουν και να παλεύουν έντιμα και με πρόσωπα καθαρά.
