Παρών στις Θρησκευτικές Εορταστικές Εκδηλώσεις του Πρωτοκλήτου Αποστόλου Πολιούχου της Πάτρας, που κορυφώθηκαν σήμερα ήταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος μετά το πέρας της Ιεράς Λιτανείας, παρέθεσε επίσημο γεύμα προς τιμήν του.
Στη σύντομη ομιλία του μεταξύ άλλων απευθυνόμενος προς τον κ. Παυλόπουλο ανέφερε πως "ο λόγος του είναι πάντα ουσιαστικός και επίκαριος για τα εθνικά θέματα, το Πολίτευμα και το Σύνταγμα της χώρας, την Ιστορία τα εθνικά μας δίκαια αλλά και τις μελλοντικές προοπτικές της Ελλάδας"
Η προσφώνηση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν κ.κ. Χρυσοστόμου.
Ἐξοχώτατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,
Ἡ πόλις τῶν Πατρῶν, ἡ περιάκουστος, ἡ κλεινή καί Ἀποστολική Μητρόπολίς μας ἀγάλλεται καί χαίρει σήμερον ἐπί τῇ ἱερᾷ καί πανευφροσύνῳ μνήμῃ τοῦ φωτιστοῦ αὐτῆς, ἱερωτάτου Διδασκάλου της, προστάτου καί ἐφόρου της, ὁ ὁποῖος διά τῆς ἐνταῦθα παρουσίας του καί διδασκαλίας του, πνευματικῶς τήν ἀνεγέννησεν καί διά τῆς ἐπί τοῦ χιαστοῦ Σταυροῦ θυσίας του, βαφαῖς ἐρυθραῖς τήν ὡράϊσεν καί τήν καθηγίασε.
Καυχᾶται ἐν Κυρίῳ ἡ τῶν Πατρέων συνεκλεκτή, ἳνα χρησιμοποιήσωμεν ρήσιν ἁγιογραφικήν, διότι ὡς θησαυρόν ἀκένωτον καί πλοῦτον πνευματικόν ἀδαπάνητον, κατέχει τόν τάφον τοῦ Πρωτοκλήτου, τήν πανσεβάσμιον καί τιμίαν Κάραν του καί τόν τοῦ μαρτυρίου του Σταυρόν, σεβάσματα πάντιμα, φυλασσόμενα, ἀφ’ ἑνός μέν εἰς τόν παλαιόν, λεγόμενον Ναόν τοῦ πανενδόξου Ἀποστόλου, ἀφ’ ἑτέρου δέ εἰς τό ἱερώτατον τοῦτο Ἀποστολεῖον, τόν ὡς νέον Ναόν του γνωριζόμενον, τόν τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος μεγαλύτερον Ναόν, τό κόσμημα καί κλέος οὐχί μόνον τῆς Ὀρθοδόξου Πατρίδος ἡμῶν, ἀλλά θά ἐλέγομεν καί τῆς Ὀρθοδοξίας συμπάσης.
Ἐνταῦθα καθ’ ἡμέραν προστρέχουσιν, ἑκατοντάδες Ὀρθοδόξων χριστιανῶν καί οὐχί μόνον, ἳνα ἀποτίσουν φόρον τιμῆς πρός τόν ἱερώτατον Ἀπόστολον, ἀλλά καί ἂλλοι ἀδελφοί μας ἐκ τῶν τῆς Οἰκουμένης περάτων, οἱ ὁποῖοι τόν τῆς Ὀρθοδοξίας πανίερον πλοῦτον θαυμάζουν καί τινες ἐξ’ αὐτῶν τά τῆς ἁγίας ἡμῶν πίστεως ἐνστερνίζονται καί διά τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος μέλη τοῦ τιμίου Σώματος τοῦ Χριστοῦ καθίστανται.
Ἡ πόλις ἡμῶν ἐκ τῆς γεωγραφικῆς αὐτῆς θέσεως κατέστη καί εἶναι ἡ πύλη μεταξύ ἀνατολῆς καί δύσεως καί μέ τά ὀρθόδοξα νάματα, τήν εὐγένειαν, τήν ἀγάπην καί τόν πολιτισμόν της, διαχρονικῶς, ἐφώτισε τήν οἰκουμένην.
Τοιαύτης κληρονομίας κάτοχοι καί μέτοχοι γενόμενοι, διατηροῦντες ἀπαρασάλευτον ἂχρι κεραίας τήν παραδοθεῖσαν ἡμῖν ἀποκεκαλυμμένην ἀπό τόν Θεόν ἀλήθειαν, συνεχίζομεν βαδίζοντες τήν ὁδόν ἣν ἒταμον, ὁ Πρωτόκλητος τῶν Ἀποστόλων, οἱ Ἃγιοι καί Μάρτυρες τῆς πίστεώς μας, ἐν πίστει πρός τόν ἐν Τριάδι προσκυνούμενον Θεόν ἡμῶν καί ἀφοσιώσει εἰς τήν ἁγίαν μητέρα ἡμῶν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, διακτινίζοντες αὐτά τά ἱερά νάματα ἐν συνειδήσει εὐθύνης, ὡς ἀγάπην καί μήνυμα ἑνότητος καί σωτηρίας εἰς τούς ὃπου γῆς ἀδελφούς.
Ἐργάται τοῦ ἱεροῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου μας, νυχθημερόν ἐργαζόμεθα διά τήν δόξαν Αὐτοῦ καί διά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων ἐνωτιζόμενοι τά μηνύματα τῶν δυσκόλων καιρῶν μας, τάς ἀπαιτήσεις καί τάς ποικίλας ἀνάγκας τῶν συγχρόνων ἀνθρώπων, προσβλέποντες εἰς τήν κατά Θεόν τελείωσιν, οὐχί μόνον ἡμῶν, ἀλλά καί παντός ἂλλου ἀδελφοῦ.
Παραλλήλως καί ἂλλας τραπέζας διακονοῦμεν, ἀγαπῶντες κατά τήν τοῦ Κυρίου ἐντολήν, κλαίοντες μετά κλαιόντων καί χαίροντες μετά χαιρόντων, πεινῶντες μετά πεινώντων καί ἀγωνιῶντες μετά τῶν ἐμπεριστάτων καί ἐν ἀνάγκαις ποικίλαις, ἀνεργίᾳ, ἀσθενείᾳ καί πάσῃ δοκιμασίᾳ ὂντων ἀδελφῶν, ἀφοῦ τοῦτο ἐπιτάσσει τό, διά τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, γνωρισθέν ἡμῖν θέλημα τοῦ Κυρίου.
Μᾶς συγκινεῖ ἡ οἰκουμενικότης τῆς διδασκαλίας τοῦ Ἀποστόλου, μᾶς συνέχουν αἱ ποικίλαι βάσανοι καί τό μαρτύριον τοῦ ἐπί χιαστοῦ Σταυροῦ διά τήν διάδοσιν τοῦ Εὐαγγελίου καί περιποιεῖ ἰδιαιτέραν τιμήν καί εὐλογίαν, ἀλλά καί εὐθύνην ἡ Ἀποστολική αὐτοῦ παρακαταθήκη, ἣν διά τοῦ αἳματος αὐτοῦ ἐπεσφράγισεν.
Κατά τήν εὒσημον ταύτην ὣραν στρεφόμεθα ἐν ἀγάπῃ καί βαθυτάτῳ σεβασμῷ πρός τό σήμερον ἑορτάζον, τήν θρονικήν αὐτοῦ ἑορτήν, σεπτόν τῆς Ὀρθοδοξίας κέντρον, τό Οἰκουμενικόν ἡμῶν Πατριαρχεῖον καί πρός τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον καί ἐκ βάθους ψυχῆς καί καρδίας δεόμεθα ὑπέρ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τῶν ἀπαραγράπτων αὐτῆς δικαίων.
Ἐπίσης καί εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί εἰς τήν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησίαν νοερῶς μεταφερόμεθα, ἀπ’ ὃπου τόν βίον αὐτοῦ καί τήν κατά Θεόν πολιτείαν ἢρχισεν ὁ ἱερώτατος Ἀπόστολος Ἀνδρέας καί ὑπέρ τῶν φρυκτωρῶν τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων τῆς Πίστεως καί τοῦ Γένους ἡμῶν, τοῦ τε Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, δεόμεθα. Ἑνώνομεν ἒτι τάς προσευχάς ἡμῶν μεθ’ ὃλων τῶν ἀδελφῶν τῶν εὑρισκομένων εἰς τά μέρη ἀπ’ ὃπου διῆλθεν ὁ Πρωτόκλητος καί οὐρανομύστης Ἀπόστολος, μεταφέρων τό μήνυμα τῆς ζωῆς καί τῆς Ἀναστάσεως.
Ἐναγκαλιζόμεθα ἐν πλησμονῇ ἀγάπης τούς ὁμογενεῖς ἀδελφούς ἡμῶν, τούς εἰς τά πλάτη καί τά μήκη τῆς ὑπ’ οὐρανόν εὑρισκομένους καί δεόμεθα ἐκτενῶς ὑπέρ αὐτῶν. Ἒτι δέ ὁ νοῦς ἡμῶν ἳπταται καί εἰς τήν πολυώδυνον καί μαρτυρικήν Κύπρον, ἰδίᾳ δέ εἰς τήν κατεχομένην Καρπασίαν, ὃπου ἡ τοῦ Πρωτοκλήτου, πανσεβάσμιος καἱ ἱστορική Μονή καί ὃπου ἀκοίμητος κανδήλα, τῶν Πατρέων ἱερόν ἀνάθημα, τό ἱλαρότατον τοῦ Πρωταποστόλου φωτίζει πρόσωπον.
Συμπάσχομεν κατ’ αὐτάς τάς ἡμέρας καί μετά τῶν σεισμοπλήκτων ἐν Ἀλβανίᾳ ἀδελφῶν ἡμῶν καί ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Τιράνων καί πάσης Ἀλβανίας, τά δέοντα κατά τήν δυνατότητα ἡμῶν, θά πράξωμεν ἢ μᾶλλον ἢδη πράττομεν.
Χαιρόμεθα, Ἐξοχώτατε κ. Πρόεδρε, διότι καί ἐφέτος εἶσθε μαζί μας καί εὐχαριστοῦντες, εὐγνωμόνως, Σᾶς καλωσορίζομεν εἰς τόν τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἱερώτατον οἶκον καί τό θεῖον αὐτοῦ γεώργιον.
Ἐν τῷ προσώπῳ Σας βλέπομεν τόν εὐσεβῆ Ἂρχοντα, ὁ ὁποῖος καί ἐνταῦθα καί ἀλλαχοῦ καθομολόγησε καί εὐκαίρως ἀκαίρως καθομολογεῖ τάς ἀληθείας τῆς ἁγίας ἡμῶν πίστεως, τόν σωτήριον λόγον τῆς ἁγιωτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διακηρύττει τήν προσφοράν αὐτῆς εἰς τήν Πατρίδα μας καί τό Γένος μας, οὐ μήν ἀλλά καί τήν ἀνάγκην διατηρήσεως τῆς ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας.
Ὁ λόγος Σας πάντοτε οὐσιαστικός καί ἐπίκαιρος διά τά ἐθνικά μας θέματα, τό πολίτευμα καί τό Σύνταγμα τῆς χώρας, τήν ἱστορίαν, τήν σύγχρονον πραγματικότητα, τά ἐθνικά μας δίκαια, ἀλλά καί τάς μελλοντικάς προοπτικάς.
Σήμερον, παρά ποτέ, ἒχει ἀνάγκη ἡ Πατρίς ἡμῶν ἀπό τήν συστράτευσιν ὃλων μας, προκειμένου ἳνα διατηρηθῇ ἡ πνευματική μας ταυτότης, ὀντότης καί κληρονομία, ἡ μοναδική παράδοσις ἡ ὁποία ἒδωσεν εἰς τόν τόπον μας λαμπράν ἀκτινοβολίαν καί ἰδιαίτερον ὓφος καί ἦθος.
Ἀλλά καί μέ τήν ἐγνωσμένην σύνεσίν Σας καί τήν βαθείαν γνῶσιν τῶν θεμάτων, τά ὁποῖα ἀπασχολοῦν τήν Πατρίδα μας, ἀποτελεῖτε σημεῖον ἑνότητος τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, καταλλαγῆς καί ἰσορροπίας εἰς τό πολίτευμα τῆς χώρας μας, εἰς τάς σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, ἀλλά καί γενικώτερον.
Ἐξοχώτατε, μέ τήν πόλιν μας Σᾶς συνδέουν πνευματικοί δεσμοί καί ἐκ τῆς προσωπικότητος τοῦ ἀοιδίμου θείου Σας Μητροπολίτου Γαλλίας κυροῦ Μελετίου, ὁ ὁποῖος μαζί μέ τόν ἀείμνηστον συγγενῇ Σας, πατρινόν Ἱερέα Παναγιώτην Σιμιγιᾶτον, συνείργησαν τά μέγιστα διά τήν ἐπιστροφήν τοῦ Σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἐν Πάτραις, μάλιστα δέ ἐβιώσατε καί Ὑμεῖς τάς στιγμάς ἐκείνας ὡς πλησίον τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου εὑρισκόμενος.
Περαίνοντες τόν λόγον ἐκφράζομεν τάς θερμοτάτας εὐχαριστίας ἡμῶν καί πρός τούς ἁγιωτάτους καί πολυσεβάστους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι διά τῆς εὐλογητῆς παρουσίας των λαμπρύνουν τήν ἱεράν πανήγυρίν μας, πρός τόν Ἐντιμότατον Ἐκπρόσωπον τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, πρός τούς Ἐκπροσώπους ἂλλων χωρῶν καί τούς Ἐκπροσώπους ὃλων τῶν Ἀρχῶν καί Φορέων διά τήν ἐνταῦθα παρουσίαν των, εὐχόμενοι πᾶσιν, πᾶσαν εὐλογίαν παρά Κυρίου διά πρεσβειῶν τοῦ ἱερωτάτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.
Ὡς εὖ παρέστητε, Ἐξοχώτατε!
