Η ιστορική ταινία «Παύλος Μελάς» του Φίλιππου Φυλακτού, με πρωταγωνιστή τον Λάκη Κομνημό και την επική μουσική του Γιάννη Σπανού, «επιστρέφει» εκ νέου στις κινηματογραφικές αίθουσες, στο σύνολό της και επεξεργασμένη ψηφιακά, σε μια εποχή που τα «μηνύματά» της παραμένουν επίκαιρα, λόγω … Πρεσπών.
Αν και για την εποχή της χαρακτηρίστηκε υπερπαραγωγή «κόβοντας» στην Α’ προβολή της 433.000 εισιτήρια μόνο σε Αθήνα και Πειραιά, μετά τη πτώση της δικτατορίας κατέληξε στη … λήθη. Τα χρόνια που ακολούθησαν, δεν προβλήθηκε σε καμία κινηματογραφική αίθουσα ή ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι, αλλά ακόμη και για «ιδιωτικές» προβολές την εποχή της βιντεοκασέτας, αφαιρέθηκαν κομμάτια της, προφανώς γιατί ενοχλούσαν, με «πετσοκομμένο» το τελικό αποτέλεσμα.
Δεν είναι τυχαίο πως η ταινία, χαρακτηρίστηκε «απαγορευμένη», με εμφανή την προσπάθεια απαξίωσης της αλλά και σύνδεσής της με το στρατιωτικό καθεστώς.
Δείτε το σχετικό τρέιλερ:
Η ζωή και ο θάνατος ενός ήρωα
Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί χαρακτήρισαν τον «Παύλο Μελά» ως την πλουσιότερη και αυθεντικότερη υπερπαραγωγή που έχει γίνει στον ελληνικό κινηματογράφο. Η ταινία πραγματεύεται την ζωή του Παύλου Μελά, του ήρωα που αγωνίστηκε και τελικά έχασε τη ζωή του για να ελευθερώσει την Μακεδονία στις αρχές του 20ου αιώνα, φέρνοντας το κοινό σε άμεση επαφή με τα ιστορικά εθνικά γεγονότα που έλαβαν με πρόσωπα επώνυμα και ανώνυμα που αγωνίστηκαν για να μη χαθεί η Μακεδονία.
Στο καστ, εκτός του Λάκη Κομνηνού στον πρωταγωνιστικό ρόλο, συμμετέχει πλήθος γνωστών ηθοποιών όπως η Καίτη Παπανίκα, ο Γιάννης Αργύρης, η Λιλύ Παπαγιάννη, ο Παντελής Ζερβός, ο Γιώργος Τζώρτζης, η Μπεάτα Ασημακοπούλου, ο Λευτέρης Βουρνάς, ο Νίκος Βασταρδής, ο Νάσος Κεδράκας, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς, ο Φαίδων Γεωργίτσης, ο Γιάννης Μαλούχος, ο Ανδρέας Φιλιππίδης.
Η επική μουσική, που αρμόζει απόλυτα στο ύφος της ταινίας, ανήκει στον Γιάννη Σπανό με πολλούς να θεωρούν πως πρόκειται για ένα από τα καλύτερα έργα του δημιουργού στη μεγάλη οθόνη. Το μοναδικό τραγούδι της ταινίας, το «Μοιρολόι» που συνέθεσε ο Γιάννης Σπανός σε ποίηση Κωστή Παλαμά, ερμηνεύει η Δήμητρα Γαλάνη.
Όπως λέει ο κ. Κομνηνός, ο ρόλος του Παύλου Μελά τον σημάδεψε και τον συνοδεύει έως σήμερα. «Με τον ρόλο αυτό, είχα τη τύχη να εισπράξω το μεγαλείο της Μακεδονίας. Δεν πήγα απλώς να παίξω, αλλά να μάθω για την Μακεδονία και την ιστορία της. Έκατσα διάβασα και μελέτησα πολύ. Με σαγήνευσε ο τόπος αυτός, άσχετα εάν δεν κατάγομαι από εκεί. Πλάθοντας το ρόλο, έψαχνα και τον ζούσα κυριολεκτικά. Με σημάδευσε» λέει, καταλήγοντας «Αυτή η ταινία πέτυχε όλους τους στόχους της. Και μπορέσαμε και γνωρίσαμε την Μακεδονία και παίξαμε σε ένα εθνικό μεγαλείο και είχε μεγαλειώδη επιτυχία, σπάζοντας τα ρεκόρ στην προβολή της».
Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν στα ίδια σημεία που διαδραματίστηκαν τα ιστορικά γεγονότα, σε Αθήνα και Μακεδονία, ενώ συμμετείχαν δεκάδες κομπάρσοι σε μια εποχή που τα ψηφιακά εφέ ήταν ανύπαρκτα. Ακόμη και τα άμφια του Μητροπολίτη Γερμανού Καραβαγγέλη στην ταινία, ήταν τα αυθεντικά.
Αρχικά ο δημιουργός Φίλιππος Φυλακτός, φέρεται να πρότεινε για τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον Νικο Κούρκουλο, ο οποίος αρνήθηκε. Στη συνέχεια χτύπησε την πόρτα του Λάκη Κομνηνού, που όπως λέει ο ίδιος, τον «σημάδεψε» ο ρόλος του Παύλου Μελά. «Ήταν αποφασισμένος ο Φυλακτός. Δεν μου άφηνε περιθώρια να σκεφτώ ή να αρνηθώ. Εξάλλου δεν μπορούσα να αρνηθώ μ’ ένα τέτοιο σενάριο που όλοι οι ηθοποιοί θα ήθελαν να πιάσουν στα χέρια τους και να πάρουν μέρος. Θα ήμουν εντελώς ανόητος να αρνηθώ ή να το προσπεράσω. Έδωσα πέντε χρόνια από τη ζωή μου για την ταινία αυτή. Είχα βαρεθεί να διαμαρτύρομαι στον Φυλακτό. Την πρώτη φορά που πήγαμε στην Καστοριά για γυρίσματα, κάναμε 18 ώρες. Αλλά άξιζε» λέει ο δημοφιλής ηθοποιός.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν το 1969 και ολοκληρώθηκαν το 1973, λόγω κυρίως οικονομικών προβλημάτων. Το γεγονός πως η ταινία καθυστέρησε πέντε χρόνια να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες, αποτελεί απάντηση στους ισχυρισμούς εκείνους που θέλουν να τη συνδέσουν με τη δικτατορία προκειμένου να την απαξιώσουν.
«Ο πατέρας μου όταν ξεκίνησε το γύρισμα είχε κάποια χρήματα , αλλά στην πορεία ο προϋπολογισμός βγήκε εκτός, με αποτέλεσμα να υπάρξουν καθυστερήσεις και προβλήματα, που οδήγησαν τελικά να ολοκληρωθεί και να προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες το 1973» λέει από την πλευρά του ο γιός του δημιουργού, Νίκος Φυλακτός, επισημαίνοντας πως ο πατέρας του υπήρξε τελειομανής, δίνοντας απόλυτη προσοχή στην λεπτομέρεια και στην απόδοση των ιστορικών γεγονότων, όπως συνέβησαν και όπου αυτά συνέβησαν. «Θεωρούσε την ταινία «παιδί» του, αφήνοντας ένα υλικό παρακαταθήκη στην ιστορία και στις επόμενές γενιές» λέει ο κ.Φυλακτός.
