Σήμερα στις δημαιρεσίες του Αγρινίου έγινε φανερό ότι υπάρχει… χωροταξικό πρόβλημα, για να το πούμε κομψά. Ειδικά προς την πλευρά της αντιπολίτευσης όπου είναι πολλές οι παρατάξεις.
Με άλλα λόγια, έπεσε τόσο πολύ στριμωξίδι που οι παρατάξεις ήταν η μία πάνω στην άλλη και μερικοί περίσσεψαν κιόλας! Αυτό δεν είναι τόσο κακό, γιατί μπορεί να γίνει εκεί το «to know us better» που έλεγε και μια παλιά ελληνική ταινία. Όμως σήμερα έμεινε στα… ορεινά ένας από τους παλιούς του συμβουλίου!
Ο επικεφαλής του "Ανυπότασκτου Αγρινίου" Στέλιος Μερμίγκης αναγκάστηκε να συμμετάσχει στο συμβούλιο από τις τελευταίες θέσεις των… επισκεπτών κάτι που δεν το άφησε ασχολίαστο όταν βρήκε ευκαιρία, με δηκτικό τρόπο μάλιστα.
«Ναι, θέλω να κάνω κι εγώ μια παρέμβαση, από δω πίσω, από τα ορεινά! Δεν ξέρω αν με βλέπετε κιόλας…», είπε προς τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Γιάννη Φαρμάκη, δείχνοντάς του ότι πρέπει κάτι να γίνει με αυτό το θέμα όταν αρχίσουν τα κανονικά συμβούλια.
Σε δήλωσή του για την σημερινή διαδικασία ο Στέλιος Μερμίγκης αναφέρει:
Το «Ανυπότακτο Αγρίνιο» απείχε από την ψηφοφορία στη σημερινή ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου για την εκλογή προεδρείου και μελών επιτροπών. Τη στάση του εξηγεί στην ακόλουθη ανακοίνωση:
ΚΑΜΙΑ ΥΠΑΚΟΗ
Στην αίθουσα του κτιρίου της τραπέζης Ελλάδος πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 8 Σεπτέμβρη οι διαδικασίες εκλογής του προεδρείου του δημοτικού συμβούλιου, καθώς και των επιτροπών ποιότητας ζωής και οικονομικών αντίστοιχα.
Στην αίθουσα αυτή, όλα τα χρόνια της κρίσης από την εφαρμογή του Καλλικράτη και μετά, ήταν κοινός τόπος, ότι ο θεσμός της τοπικής διοίκησης και καθόλου αυτοδιοίκησης βρισκόταν υπό ασφυκτικό θεσμικό και οικονομικό κορσέ. Ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, επιτροπείες, μη καταβολή του 60% των πόρων που προβλέπει το ίδιο το σύνταγμα ήταν ουσιαστικά η εφαρμογή του μνημονίου στο τοπικό κράτος των Δήμων και των Περιφερειών.
Πριν από λίγους μήνες η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έφερε έναν καινούργιο νόμο, τον περίφημο Κλεισθένη, που τίποτα από τα παραπάνω δεν διόρθωνε. Είχαμε όμως μια σημαντική αλλαγή: από το πλειοψηφικό σύστημα περάσαμε στο αναλογικό. Επίσης δόθηκαν δυνατότητες σημαντικές στα κοινοτικά συμβούλια που μέχρι τότε είχαν διακοσμητικό ρόλο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, έχοντας για μια ακόμη φορά αποδείξει τη δυσανεξία της σε θέματα δημοκρατίας, έκανε νομοθετικές παρεμβάσεις, που ουσιαστικά κατάργησαν την ψήφο των πολιτών, δίνοντας την δυνατότητα στον εκάστοτε εκλεγμένο δήμαρχο να έχει την απόλυτη πλειοψηφία στις Επιτροπές της Ποιότητας ζωής και την Οικονομική. Φρόντισε μάλιστα να τις ενισχύσει θεσμικά με την δυνατότητα να αποφασίζεται εκεί η πλειονότητα των θεμάτων που αφορούν το Δήμο και ανεξάρτητα από την όποια πλειοψηφική θέση διαμορφώνεται στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο και τυπικά και ουσιαστικά διακοσμητικό το ρόλο του.
Το ίδιο έπραξε και με τα τοπικά συμβούλια, αφού τους αφαίρεσε τη δυνατότητα να αποφασίζουν για τα ζητήματα των χωριών τους.
Οι αλλαγές αυτές έρχονται να δείξουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την βαθιά τους απέχθεια στην βούληση των ψηφοφόρων, αλλά ταυτόχρονα και τη διάθεση τους να προχωρήσουν με πιο γρήγορα βήματα στις αντιδραστικές, αυταρχικές και βαθιά αντιλαϊκές πολιτικές, που θα επιχειρήσουν να εφαρμόσουν, χωρίς κανένα εμπόδιο, το επόμενο διάστημα.
Το Ανυπότακτο Αγρίνιο δεν θα μπορούσε να νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή του σε αυτές τις διαδικασίες αυτό το «άρρωστο» παιχνίδι των ανούσιων διαδικασίων για την εκλογή των μελών του Προεδρείου και των Επιτροπών.
Για το λόγο αυτό απείχαμε, κάνοντας μάλιστα και σχετική δήλωση στην αρχή της διαδικασίας, παρά το γεγονός ότι συνάδελφοι, και μάλιστα της αντιπολίτευσης, προσπάθησαν να μας εμποδίσουν, υποστηρίζοντας, ότι «πρόκειται για μια μη προβλεπόμενη διαδικασία».
Για μας, και πριν, και τώρα, και πάντα, ο πρωταρχικός στόχος είναι η υπηρέτηση της λαϊκής βούλησης και όχι η υποταγή μας σε νόμους που αλλοιώνουν την έκφραση της κοινωνικής πλειοψηφίας.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΜΙΑ ΥΠΑΚΟΗ ΣΕ ΝΟΜΟΥΣ, που νομοθετούν την εικονική δημοκρατία και επιβάλουν την καθεστωτική κανονικότητα της κοινωνικής και πολιτικής βαρβαρότητας στις ζωές μας.
Για το ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ
Στέλιος Μερμίγκης
