Το δικαστήριο έκανε δεκτή την εισήγηση της Εισαγγελέως και έτσι καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη του δύο δράστες του στυγνού εγκλήματος στον λόφο του Φιλοπάππου.
Το έγκλημα που είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο είχε συμβεί στις 15 Αυγούστου 2018. Οι δύο δράστες αφού λήστεψαν τον άτυχο 25χρονο Νικόλαο Μουστάκα, τον έσπρωξαν στον γκρεμό με αποτέλεσμα να βρεί τραγικό θάνατο.
Κατηγορούμενοι για την υπόθεση, που είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, είναι ένας 29χρονος Πακιστανός και ένας 26χρονος Ιρακινός.
Η διαδικασία σήμερα ξεκίνησε με τις καταθέσεις των γονιών του θύματος, αλλά και της Πορτογαλίδας φίλης του 25χρονου, που είδε τον φίλο της να πέφτει στο κενό.
Η νεαρή μάρτυρας περιέγραψε όλα όσα συνέβησαν το σούρουπο που βρέθηκε με τον φίλο της στον λόφο. Όπως είπε η 24χρονη, από το χείλος του γκρεμού ο Μουστάκας εκλιπαρούσε τους δράστες να μην τον σπρώχνουν λέγοντας τους «δεν χρειάζεται να το κάνετε αυτό». Η μάρτυρας περιέγραψε ότι οι τρεις δράστες τους προσέγγισαν από πίσω, και με την απειλή ενός μαχαιριού και ενός κομματιού γυαλί από μπουκάλι που έσπασαν, τους ζήτησαν τα κινητά και τα χρήματά τους.
«Μας έβαλαν κάτω. Ο Πακιστανός πήγε στο Νίκο με ένα μαχαίρι πολύ κοντά στην κοιλιά του και ο Ιρακινός με κρατούσε από τους ώμους για να μην σηκωθώ. Το τρίτο άτομο έψαχνε την τσάντα μου, με ρωτούσε που είναι το κινητό και τα χρήματα μου, και έπαιρνε πράγματα από μέσα. Ο Νίκος σηκώθηκε και αυτοί ζητούσαν συνέχεια το κινητό του και προσπαθούσαν να του πάρουν ό,τι είχε πάνω του […]
Ο Ιρακινός πήρε το κινητό μου από την τσέπη μου. Όταν σηκώθηκε ο Νίκος, οι δύο τον άρπαξαν και τον ταρακουνούσαν και άρχισαν να τον τραβάνε προς τον γκρεμό. Τον είχαν με την πλάτη προς το γκρεμό και τον έσπρωχναν και ο Πακιστανός είχε το μαχαίρι συνεχώς στην κοιλιά του Νίκου. Σταμάτησαν στην άκρη του γκρεμού για 5 δευτερόλεπτα.
Εγώ φώναζα στον Νίκο […] Και όταν ξανακοίταξα, είδα τον Νίκο να πέφτει. Μετά σταμάτησαν δύο δευτερόλεπτα και άρχισαν να τρέχουν. Ο τρίτος συνέχισε να ψάχνει την τσάντα και έφυγε. Γνωρίζω ότι είχε αλυσίδες στον λαιμό ο Νίκος, δεν μπορούσα να δω αν του τις τράβηξαν πριν τον σπρώξουν. Φώναζα “βοήθεια” ακόμα και από τους κατηγορούμενους για να πιάσω τον Νίκο, δεν θα μπορούσα μόνη μου να τον ανεβάσω […]
Ήταν σίγουροι για τις κινήσεις τους, ήξεραν τι έκαναν […] Φοβήθηκα για τη ζωή μου γιατί τους είδα […] Ο Νίκος τους έλεγε “δεν υπάρχει λόγος να το κάνετε αυτό”. Τους παρακαλούσε να μην τον σπρώχνουν προς τον γκρεμό […] Τον κρατούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια, ακόμα και στην άκρη του γκρεμού τον κρατούσαν. Αν ήθελαν θα μπορούσαν να τον έχουν κρατήσει να μην πέσει».
