Aποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ένας από τους βασικότερους μοχλούς ανάπτυξης στη χώρα και ειδικότερα στην περιοχή μας, είναι ο τουρισμός. Αν εξειδικεύσουμε μάλιστα για το καλοκαίρι, τότε θα πρέπει απαραίτητα να συναρτήσουμε τον τουρισμό με τις παραλίες και μάλιστα με τις πλέον καθαρές και εξ αυτού πολυσύχναστες παραλίες: αυτές που πλην της όποιας φυσικής ομορφιάς, διαθέτουν και «γαλάζιες σημαίες». Δυστυχώς σε μια χώρα που βρέχεται από θάλασσα, σε έναν νομό, όπως η Αχαΐα, με μια μεγάλη ακτογραμμή και με αξιόλογες παραλίες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν προορισμό του εγχώριου αλλά και του διεθνούς τουρισμού, βρισκόμαστε ενώπιον του απογοητευτικού φαινομένου της απώλειας «γαλάζιων σημαιών».
Δεκαεπτά ελληνικές ακτές, βραβευμένες με «γαλάζια σημαία» αποσύρθηκαν από τον εθνικό και διεθνή κατάλογο του 2019 καθώς δεν πληρούσαν τα αυστηρά κριτήρια του προγράμματος, με βάση τις αξιολογήσεις που έκαναν με απροειδοποίητες επισκέψεις διεθνείς αξιολογητές, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί ότι απειλείται με πλήγμα το κύρος του θεσμού.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι αν και η ποιότητα των νερών είναι εξαιρετική, διαπιστώθηκαν προβλήματα καθαριότητας και προστασίας του περιβάλλοντος και ελλείψεις στην παροχή απαραίτητων υπηρεσιών και ενημέρωσης των λουόμενων.
Ανάμεσα σε αυτές τις τιμωρημένες ακτές, υπάρχουν και τέσσερις ακτές της Αχαΐας και συγκεκριμένα τέσσερις από τις ωραιότερες, πλέον τουριστικές και πλέον πολυσύχναστες. Η Ακτή Αλυκή και η Ακτή Διγελιωτίκων στο Δήμο Αιγιαλείας, (ο οποίος έζησε επί μακρόν τον εφιάλτη των σκουπιδιών) η Ακτή Τηγάνια και η Ακτή Νιφορείκων στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας.
Τι διαπιστώθηκε στις ακτές του νομού μας; Έλλειψη ναυαγοσώστη, έλλειψη υπηρεσιών προς τους πολίτες και σκουπίδια.
Είναι σαφές ότι εν έτει 2019, δεν μπορούμε να επικαλούμαστε τον τουρισμό, να μιλάμε για την αναγκαιότητα επενδύσεων γύρω από τον τουρισμό που με τη σειρά τους θα φέρουν θέσεις εργασίας και να μην μπορούμε να προστατέψουμε το κύρος των παραλιών μας, είτε επειδή οι δήμοι έχουν τεθεί στην ομηρία των σκουπιδιών, είτε επειδή επιδεικνύουν ολιγωρία για την τήρηση των βασικών κανόνων, είτε, επειδή το κράτος τους έχει επιφορτίσει με αρμοδιότητες δίχως να τις συνοδεύει με τα ανάλογα κονδύλια και το ανάλογο προσωπικό, κάτι που όλοι γνωρίζουμε και όλοι έχουμε κατά καιρούς διαπιστώσει.
Σε ένα περιβάλλον ανταγωνισμού, με τις ακτές της γειτονικής Ηλείας να διεκδικούν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του τουρισμού της περιοχής και σε μια περίοδο κατά την οποία αναζητώνται τρόποι ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας, τέτοιες απώλειες θα πρέπει να μας προβληματίζουν και να μας αφυπνίζουν. Ιδίως όταν βρισκόμαστε ενώπιον μεγάλων διοργανώσεων με διεθνή προβολή, όπως εν προκειμένω οι Παράκτιοι Μεσογειακοί, που, πλην τοις άλλοις, θα έλξουν επισκέπτες οι οποίοι θα επισκεφθούν και τουριστικά σημεία του νομού και άρα μπορούν να αναδειχθούν σε πολύ καλούς διαφημιστές του.
Είναι απαραίτητο πλέον να γίνει μια συνολική κουβέντα σχετικά με το τουριστικό προϊόν του νομού μας, με τα περιβαλλοντικά προβλήματα κατά την τουριστική περίοδο και τους τρόπους αντιμετώπισής τους, με τη σύγχρονη παροχή υπηρεσιών και το που θέλουμε να πάμε, που «κοιτάζει» και που «στοχεύει» η περιοχή μας σε σχέση με τον τουρισμό.
Η διαχρονική ανυπαρξία σχεδιασμού και ενδιαφέροντος από τους φορείς για δομημένο τουριστικό πρόγραμμα και αποτελεσματικότητα ως προς τη διαχείρισή του, πρέπει να λάβει τέλος.
