Ο Δημήτρης Ουγγαρέζος παραχώρησε συνέντευξη στο Down Town Κύπρου και μίλησε πρώτη φορά για την απώλεια του πατέρα του, αλλά και για τον μεγαλύτερο φόβο του.
Εσύ, φέτος, βρέθηκες αντιμέτωπος με την απώλεια του πατέρα σου. Πόσο εύκολο ήταν για σένα να επιστρέψεις, μετά από μερικές ημέρες, στο «Πρωινό»;
Δεν θέλω να μιλήσω γι’ αυτό το θέμα, δεν το ‘χω κάνει, όμως θα κάνω μία εξαίρεση, επειδή γνωριζόμαστε χρόνια κι επειδή ο πατέρας μου είχε ρίζες από την Κύπρο. Εγώ δεν θρήνησα τον πατέρα μου, Αλέξανδρε. Τρόμαξα! Τις ημέρες που ήμουν σπίτι και είδα λίγο μέσα μου, είδα μόνο μία μαυρίλα και δεν ήξερα να το διαχειριστώ. Φοβήθηκα να κάνω μία ενδοσκόπηση της κατάστασης, δεν ήξερα πώς να το πάω. Οπότε, προτίμησα να απορροφηθώ από τη δουλειά, να κάνω αυτό που κάνω κάθε μέρα και να ξεχαστώ. Αυτό επέλεξα να κάνω για να προστατευθώ.
Τι φοβήθηκες;
Μη χαθώ. Ήταν ένα μαύρο πράγμα και σκέφτηκα ότι, αν έμπαινα μέσα, δεν ήξερα τον τρόπο να βγω. Είμαι μοναχοπαίδι, μοναχογιός κι αυτή ήταν η πρώτη απώλεια που αντιμετώπισα στη ζωή μου. Δεν έχω βιώσει άλλη και δεν ήξερα πώς είναι. Όλο αυτό με «μαύρισε». Με το πέρας του χρόνου, όταν θα ηρεμήσω, θα κάτσω και θα το αναλύσω, θα το αφήσω να με οδηγήσει μόνο του. Τότε, θα μπορώ να μιλήσω πιο άνετα γι’ αυτό το θέμα.
Δεν «κρατήθηκες» από τις φωτεινές στιγμές που είχες με τον πατέρα σου; Από τις όμορφες αναμνήσεις;
Μα, ο πατέρας μου ζει μέσα μου. Ο πατέρας μου είμαι εγώ. Είναι ένα δικό μου κομμάτι και πάντα θα είναι. Ας μην πούμε κάτι άλλο γι’ αυτό, σε παρακαλώ…
