Μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό People παραχώρησε ο Κωνσταντίνος Αργυρός, ο οποίος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο ενδεχόμενο να ασχοληθεί με την πολιτική στο μέλλον.

Πώς είναι η συμπεριφορά σου απέναντι στα νέα παιδιά με τα οποία συνεργάζεσαι;

Μου αρέσει να δίνω χώρο σε νέα παιδιά που ξεκινάνε τώρα και ανοίγουν τα φτερά τους, γιατί βλέπω σε αυτούς τον εαυτό μου, όταν ήμουν πιτσιρικάς. Κάποιοι άνθρωποι ίσως να μη μου είχαν συμπεριφερθεί σωστά, κάποιοι άλλοι, όμως, με αντιμετώπισαν άψογα. Θυμάμαι επομένως τα βιώματά μου και προσπαθώ να βοηθήσω τους νέους. Φυσικά, πρέπει να ξέρουν ότι δεν είναι εύκολη δουλειά. Απαιτεί χρόνο, επιμονή, υπομονή, αγάπη και σεβασμό. Είναι πολλά τα συστατικά που πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης.

Μπορώ να τον συγκρίνω και με έναν πολιτικό, με την έννοια ότι όπως μια μερίδα ανθρώπων ακολουθεί έναν καλλιτέχνη, έτσι και μια μερίδα κόσμου υποστηρίζει έναν πολιτικό. Ο καλλιτέχνης, βέβαια, δεν μπορεί να πει ψέματα, γιατί μιλάει με τα τραγούδια του.

Έχεις σκεφτεί ποτέ να ασχοληθείς με την πολιτική;

Η αλήθεια είναι ότι, όσο μεγαλώνω, πολιτικοποιούμαι περισσότερο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να γίνω πολιτικός, γιατί φαίνομαι όταν λέω ψέματα. Είμαι για γέλια, δεν μπορώ να πω ούτε μικροψέματα. Ωστόσο, αν κάποια στιγμή στο μέλλον η δική μου αντίληψη, ενέργεια και φιλοσοφία έκανε καλό σε μια μερίδα κόσμου, για ποιον λόγο να μην το έκανα;

Πώς αντέδρασαν οι γονείς σου όταν τους είπες πως θέλεις να ασχοληθείς με το τραγούδι;

Οι γονείς μας γενικά δεν μας πίεσαν. Δεν μου είπαν ποτέ “Παιδί μου, θέλουμε να γίνεις γιατρός”. Με ρωτούσαν πάντα “Τι θέλεις να κάνεις;”. Όταν ήμουν μικρός, έπαιζα πιάνο σε μια μπάντα, κάναμε πρόβες και γενικά έψαχνα αφορμή να βγω έξω από το σπίτι και να κάνουμε συναυλίες. Οι δικοί μου δεν μου είπαν ποτέ “Μην πας στην πρόβα”, μου έλεγαν ωστόσο “Έλα να διαβάσεις”, αλλά ήταν στα λογικά πλαίσια.