Τη διαφωνία του για τη μεταφορά και επί της ουσίας “υποβάθμιση” των άρθρων περί βασανιστηρίων από το κεφάλαιο περί προσβολών του δημοκρατικού πολιτεύματος στο κεφάλαιο περί κατάχρησης της υπαλληλικής ιδιότητας στον νέο Ποινικό Κώδικα εξέφρασε ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος.
“Διαφωνώ με την επιλογή να υπάρχουν μορφές βασανιστηρίων οι οποίες θεωρούνται ότι δεν βλάπτουν το πολίτευμα. Οι πράξεις των βασανιστηρίων έχουν αποδέκτη το ίδιο το πολίτευμα. Μια πράξη βασανισμού αναιρεί τον ίδιο τον αυτοπροσδιορισμό. Εξαναγκάζεται ο πολίτης να κάνει το “α” ή το “β” επειδή πονάει το σώμα του. Μηδέν αυτοπροσδιορισμός. Η ύπαρξη αυτοπροσδιορισμού είναι το κομβικό στοιχείο για το πολίτευμά μας. Πολύ σωστά στον απόηχο της δικτατορίας αυτό είχε τοποθετηθεί στα εγκλήματα κατά του πολιτεύματος” είπε ο κ. Παρασκευόπουλος ζητώντας να μην μεταφερθούν τα επίμαχα άρθρα στο κεφάλαιο περί κατάχρησης υπαλληλικής ιδιότητας.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου οι διατάξεις των άρθρων 137Α – 137Δ καταργούνται και τα βασανιστήρια μεταφέρονται στο άρθρο 239Α και το κεφάλαιο περί κατάχρησης υπαλληλικής εξουσίας με το σκεπτικό, ότι «μεμονωμένες πράξεις βασανιστηρίων δεν θίγουν πράγματι το πολίτευμα».
“Βεβαίως η τιμώρηση των βασανιστηρίων προκύπτει από την απαγόρευσή τους από το Σύνταγμα και τη ρητή πρόβλεψη της τιμώρησής τους (άρθρο 7 παρ. 2), ανεξάρτητα από τη συστηματική ένταξή τους στον Π.Κ.. Τα βασανιστήρια απαγορεύονται, εξάλλου, όπως είναι γνωστό, από την Οικουμενική Διακήρυξη του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (άρθρο 5), την ΕΣΔΑ (άρθρο 3) και τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρ-θρο 4). Τα βασανιστήρια εξειδικεύονται στα διεθνή κείμενα ως η ακραία μορφή της «σκληρής, ταπεινωτικής και απάνθρωπης μεταχείρισης» του θύματος. Είναι, δηλαδή, άμεση η σχέση τους με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την οποία προσβάλλουν με τρόπο που συνιστά οριακή δοκιμασία εκείνου που υφίσταται βασανιστήρια, αλλά και του κράτους δικαίου” αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Πηγή: real.gr
