Την πρώτη του συνέντευξη μετά το MasterChef 3 έδωσε ένας από τους πιο αγαπητούς παίκτες του διαγωνισμού μαγειρικής. Ο Ζαχίρ Γιαβαρί μίλησε για όλους και για όλα, κατάφερε για ακόμα μια φορά να συγκινήσει αλλά εξέφρασε και ένα παράπονο που έχει.
«Ο πατέρας μου και η αδερφή μου σκοτώθηκαν το 2009 στον πόλεμο. Η μητέρα μου ζει στο Αφγανιστάν με τον αδελφό μου, στο χωριό που γεννήθηκα. Η μητέρα μου είναι αρκετά ταλαιπωρημένη. Έχω είκοσι χρόνια να τη δω. Ένα ταξίδι, όμως, στο Αφγανιστάν μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, αφού ο πόλεμος συνεχίζεται. Αν πεθάνει και δεν τη δω, θα έχω μια ζωή τύψεις, όπως έχω για τον πατέρα μου και την αδερφή μου. Η μητέρα μου ανυπομονεί να με αγκαλιάσει. Όποτε μιλάμε, μου λέει «Το όνειρο μου είναι να σε δω. Δεν αντέχω άλλο μακριά σου. Όταν πήγα στην οντισιόν, δεν ήθελα να πω την ιστορία της ζωής μου.
Δεν ήθελα να τη μοιραστώ, για να μη γυρίσει κάποιος να πει πως πήραν το Ζαχιρ στο παιχνίδι επειδή τον λυπήθηκαν και όχι επειδή είναι καλός μάγειρας. Αυτούς τους τρεισήμισι μήνες είχα το άγχος μήπως ο κόσμος με θεωρήσει έναν κακομοίρη και δυστυχισμένο άνθρωπο. Αυτό ίσως και να επηρέασε το κομμάτι της απόδοσης μου στη μαγειρική. Θεωρούσα πως είχα ξεφτιλιστεί στον κόσμο και ότι όλοι γελάνε μαζί μου. Μάλιστα, τόσο στο Χρήστο όσο και στον Παντελή είχα πει ότι ήθελα να φύγω από το MasterChef. Υπήρξαν κάποιες φορές που δύο συγκεκριμένα άτομα με πρόσβαλαν και αισθάνθηκα πολύ άσχημα».
