“Δεν ξέρω πώς να σου πω, πόσο πολύ μου λείπεις. Σ’ αγαπώ μέχρι να εκραγεί η καρδιά μου. Ο,τι αγαπώ, ο,τι θέλω, ο,τι χρειάζομαι είσαι εσύ.”
Μαίρυλιν Μονρό στον Τζο ντε Μάτζιο
Ο έρωτας είναι για όλους η μεγάλη υπόθεση της ζωής, της τέχνης, του κόσμου. Στο κλείσιμο της έκθεσης της Γεύσως Παπαδάκη, “α … όπως αγάπη” πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 12 Απριλίου στις 9 το βράδυ, στην Γκαλερί Cube, οπου συναντήθηκα οι εικόνες ερώτων με τις λέξεις του έρωτα.
Ξανανέπνευσαν οι λέξεις και τα πάθη διασήμων ανθρώπων της τέχνης μέσα από επιστολές, ραβασάκια, ποιήματα που διάβασαν οι: Λαμπρινή Ζώτου, Γιάννης Κολόμβος, Νίκος Λυμπεράτος, Εριφύλη Παρπαρούση και Παλαιολόγος Χαλίδας.
Σαξόφωνο: Κώστας Οικονομόπουλος.
Concept και συντονισμός: Αναστασία Κουμίδου (σκηνοθέτις) και Λιάνα Ζωζά
“Τίποτα δεν συγκρίνεται με τα χέρια σου, δεν υπάρχει τίποτα σαν το χρυσοπράσινο των ματιών σου. Το κορμί μου είναι γεμάτο από σένα για μέρες. είσαι ο καθρέφτης της νύχτας. η βίαιη λάμψη του κεραυνού. η υγρασία της γης. Το κοίλωμα στις μασχάλες σου είναι το καταφύγιο μου. τα δάχτυλά μου αγγίζουν το αίμα σου. Όλη μου η χαρά είναι να αισθάνομαι τη ζωή να πηγαίνει από τη λουλουδιασμένη κρήνη σου να γεμίσει όλα τα μονοπάτια των νεύρων μου, που είναι δικά σου”.
Frida Kahlo στον Diego Rivera
“Κι αν σου γράφω έτσι που σου γράφω, δεν είναι για να με καταλάβεις, αλλά για να με νιώσεις λίγο πιο κοντά σου όπως, αν ήταν βολετό να σε χαϊδέψω. Τίποτε άλλο”.
Γιώργος Σεφέρης στη Μάρω
