Πεποίθηση και όραμά μας είναι η διαμόρφωση μιας πόλης ανοικτής στους κατοίκους της, που να εξασφαλίζει εύκολη πρόσβαση στις λειτουργίες της για όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από την οικονομική τους κατάσταση, την κοινωνική τους θέση, την περιοχή κατοικίας και δραστηριότητάς τους, την σωματική τους δυνατότητα και την ηλικία. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από έναν οργανωμένο και σε βάθος χρόνου σχεδιασμό, ο οποίος θα αντιμετωπίζει και θα καλύπτει, με ολοκληρωμένες παρεμβάσεις όλα τα ζητήματα: αρχιτεκτονικά, πολεοδομικά, περιβαλλοντικά και συγκοινωνιακά. Το αντίθετο δηλαδή από τη σημερινή συνήθεια κατά την οποία τα ζητήματα αντιμετωπίζονται με ευκαιριακές και αποσπασματικές παρεμβάσειςκαι λύσεις που συχνά υπηρετούν άλλες σκοπιμότητες.
Μία πόλη είναι εκτός των άλλων και η ιστορία της, η εξέλιξή της μέσα από μεταβολές στη διάρκεια του χρόνου ή μέσα από τομές που έφεραν ορατές αλλαγές στη μορφή και τη λειτουργία της. Χρησιμοποιούμε την πόλη και επιδρούμε σε αυτήν, ενώ ταυτόχρονα η πόλη μας επηρεάζει. Η ανάπλαση της πόλης μας θα πρέπει να έχει ως άξονα την ανάδειξη της ταυτότητάς της, προβλέποντας συνολικές λύσεις που να αποσκοπούν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, στη βελτίωση του δομημένου περιβάλλοντος, στην προστασία και ανάδειξη των πολιτιστικών, ιστορικών, μορφολογικών και αισθητικών στοιχείων και χαρακτηριστικών της.
Αυτό προϋποθέτει ολοκληρωμένο σχεδιασμό με προοπτική, ο οποίος θα πρέπει να τελείυπό διαρκή αναθεώρηση, με στόχο την προσαρμογή του στη καθημερινότητα και τις ανάγκες του πολίτη και όχι στην «αντίληψη» που πιθανόν να έχει για την καθημερινότητα ο οιοσδήποτε μελετητής ή η όποια οργανωμένη ομάδα συμφερόντων. Έτσι θα μπορούν να αποφεύγονται:
Σχέδια και λύσεις αποσπασματικές και χωρίς συνοχή.
Απλές διαμορφώσεις δημοσίων χώρων οι οποίες βαπτίζονται “αναπλάσεις”.
Υλοποίηση στο παρόν παρεμβάσεων που σχεδιάστηκαν για την πόλη μας πολλές δεκαετίες νωρίτερα, με συχνότερη αιτιολογία την αποφυγή της απώλειας της χρηματοδότησης και οι οποίες οδηγούν κατά κανόνα στη δημιουργία πολλών άλλων προβλημάτων.
Ο τμηματικός και ασύνδετος σχεδιασμός της ανάπλασης της πόλης: χωριστά το παραλιακό μέτωπο, χωριστά οι είσοδοι της πόλης της Πάτρας, χωριστά οι νότιες συνοικίες κλπ.
Η έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των συναρμόδιων φορέων, η οποία και έχει μερίδιο στη διαμόρφωση της παρούσας κατάστασης.
H εντελώς προβληματική αντιδρόμηση της Κανακάρη, το κομφούζιο στα Ταμπάχανα, η γενικευμένη «απορία» μπροστά στο παραλιακό μέτωπο που μας παραχωρήθηκε, ή η μελλοντική ανατίναξη του κέντρου της πόλης από την πεζοδρόμηση της Μαιζώνος, καθώς δεν υπάρχουν άξιες λόγου και επικαιροποιημένες συγκοινωνιακή και κυκλοφοριακή μελέτη ή πρόβλεψη θέσεων στάθμευσης, είναι λίγα μόνο από τα παραδείγματα προς αποφυγήν.
Επαναπροσαρμόζοντας τον τρόπο με τον οποίον συγκροτείται και ανασυγκροτείται η πόλη μας, θα πρέπει να δοθεί μια νέα κατεύθυνση η οποία να:
Α. Θέτει εκ νέου τον τρόπο σχεδιασμού ανάπλασης και ανασυγκρότησης της πόλης σε ένα ενιαίο μέτωπο πόλη-θάλασσα, εντάσσοντας σε αυτό: α) την ανάπλαση του θαλάσσιου μετώπου, β) την ανάδειξη παλαιών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, γ) το σχεδιασμό της νέας σιδηροδρομικής γραμμής, δ) την πολεοδόμηση του παλιού βιομηχανικού μετώπου των νοτίων συνοικιών (Πειραϊκή Πατραϊκή, κλπ), ε) τη δημιουργία και επέκταση νέου δημόσιου χώρου. Είναι αναγκαία η επισήμανση ότι το τελικό σχέδιο θα πρέπει να δεσμεύει κάθε εμπλεκόμενο φορέα, ώστε να αποφεύγονται στη συνέχεια μονομερείς ή επικαλυπτόμενες δράσεις.
Β. Δίνει έμφαση στην ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης μας και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της, υπογραμμίζει την ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας του αστικού χώρου με την παράλληλη αναβάθμιση και επέκταση των αστικών συγκοινωνιών, αυξάνει τις ευκαιρίες των κάτοικων της να κινούνται με τα πόδια ή με ποδήλατο.
Γ. Επιτυγχάνει τη δημιουργία και την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας και πλήρους προσβασιμότητας δημόσιων/κοινόχρηστων χώρων, τον εκσυγχρονισμό των δικτύων υποδομής, την ανάπτυξη ανοιχτών κοινόχρηστων ψηφιακών δομών, την προώθηση της αστικής καινοτομίας και την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας με την χρήση νέων τεχνολογιών, την ανάπτυξη και παροχή σύγχρονων υπηρεσιών προς τους πολίτες και την απλοποίηση της επικοινωνίας Δήμου–πολιτών.
Δ. Επιτυγχάνει τη βιώσιμη αναβάθμιση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής, τη βελτίωση των υποδομών για την παροχή υπηρεσιών υγείας–πρόνοιας–απεξάρτησης, τη διευκόλυνση της μετακίνησης αλλά και της πρόσβασης στα δημόσια κτίρια των κινητικά μειονεκτούντων ατόμων και βεβαίως την ασφάλεια των δημόσιων κτιριακών και σχολικών συγκροτημάτων.
Ε. Προωθεί την αποκατάσταση, ανάδειξη και λειτουργική αξιοποίηση ιστορικών περιοχών και κτιρίων του αστικού χώρου, με στόχο τη διαφύλαξη της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
ΣΤ. Προβλέπει στο σχεδιασμό, την προσαρμογή της πόλης μας στις κλιματικές αλλαγές και αναγνωρίζει την οικολογική σπουδαιότητα ζητημάτων όπως: η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της, η διαχείριση και εξοικονόμηση του νερού ως φυσικού αγαθού, η διαχείριση των αστικών ρεμάτων, η διαμόρφωση-προστασία-προσβασιμότητα των ακτών, η δημιουργία ευνοϊκού μικροκλίματος (με περιορισμό της κίνησης των μηχανοκίνητων οχημάτων, των ρυπογόνων πηγών ενέργειας, αλλά και με ανάπτυξη αστικών κήπων, «πράσινων κτιρίων», κλπ.).
Ζ. Αποτρέπει τον μονόπλευρο προσανατολισμό και τον κατακερματισμό της πόλης σε μικρότερες, περιχαρακωμένες, «υπνουπόλεις», «καφεδουπόλεις», «εργαστηριουπόλεις» ή γκέτο ανασφάλειας και παρανομίας. Η σύνθεση των δραστηριοτήτων και των λειτουργιών της πόλης και όχι ο ανταγωνισμός και η αντιπαράθεση βγαίνουν στο προσκήνιο του συνολικού σχεδιασμού.
Η. Ενισχύει τις συμμετοχικές διαδικασίες στο σχεδιασμό των παρεμβάσεων. Η αναζωογόνηση της γειτονιάς, η εμπλοκή των ζωντανών πολιτιστικών συλλόγων και οι συνελεύσεις ανά περιοχή, προωθούν τη συμμετοχή στα κοινά, καλύπτουν τα κενά στην πληροφόρηση, γεννούν μεταξύ όλων των κατοίκων την αίσθηση του ανήκειν. Η επιτυχία τωναπό κάτω προς τα πάνω διαδικασιών, στηρίζει και στηρίζεται από την συμμετοχική και ανοιχτή σε όλους αστική ανάπτυξη.
Τα αναγκαία εργαλεία (σχεδιασμός, αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί, εκπόνηση μελετών, χρηματοδοτήσεις, κλπ.) για την υλοποίηση των παραπάνω πολιτικών υπάρχουν και προβλέπονται από τη νομοθεσία. Υπάρχει και το έμπειρο επιστημονικό δυναμικό, διάχυτο μέσα στην πόλη, στις δημόσιες υπηρεσίες, στα γραφεία, στο Πανεπιστήμιο, στο ΤΕΙ και στα ερευνητικά ιδρύματα. Αυτό που λείπει είναι το όραμα και η πίστη στη δημιουργική ανατροπή που θα βγάλει την πόλη από το βάλτωμα και το φαύλο κύκλο της παρακμής. Ένα άμεσο σχέδιο το οποίο θα αξιοποιεί τη συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία και θα κερδίσει επιτέλους την μάχη με το χρόνο, είναι απαραίτητο όσο ποτέ. Απαραίτητη είναι και η ενίσχυση στο τοπικό σκηνικό των αυτοδιοικητικών δυνάμεων που θα μπορέσουν να το προωθήσουν και να το υλοποιήσουν
