Θα μπορούσε να το ακούσει κανείς σε κάποια από τις μακρόσυρτες τηλεοπτικές ρεκλάμες, που προπαγανδίζουν βότανα, κηραλοιφές και φασίζοντα σωβινισμό. Ή να το διαβάσει σε ιστοσελίδες και εφημερίδες ειδικευμένες σε ψεκαστικού τύπου συνωμοσιολογικές υπερβολές, που η κατάφωρη ανοησία τους δεν τις εμποδίζει να μακροημερεύουν και να επιβάλλονται σαν σχεδόν αυτονόητες αλήθειες. Οχι όμως. Το μέγα μυστικό, ότι δηλαδή «ο θόρυβος (από τις ανεμογεννήτριες) προκαλεί καρκίνο», πρόλαβε να το αποκαλύψει κάποιος άλλος, πολύ πιο τρανός: ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Από ένα νεύμα του οποίου κρίνεται όντως η τύχη λαών, φυλών, εθνών, της ίδιας της οικουμένης εντέλει, αφού όσα σκέφτεται, αποφασίζει, νομοθετεί ή δεν νομοθετεί ο Ντόναλντ Τραμπ, εν σχέσει με την κλιματική αλλαγή, επηρεάζουν καίρια τη μοίρα του πλανήτη. Πλανητάρχης είναι άλλωστε. Το έχει κατανοήσει ακόμα και ο ίδιος. Και διασκεδάζει. Λέει μάλιστα και ανέκδοτα απύθμενης γελοιότητας στις κομματικές συνεστιάσεις, για να ειρωνευτεί όσους επιμένουν ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν είναι παραμύθι. Οι πιο κόλακες γελάνε θορυβωδώς ακούγοντάς τον, όπως συμβαίνει πάντα όταν κάποιος αρχηγός λέει ανέκδοτα σε υφισταμένους του. Εξω από τον κύκλο των κολάκων όμως, οι υπόλοιποι χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο. Και συγκεκριμένα στο σημείο όπου κρέμεται ένα πορτρέτο του αγέρωχου οδηγού της οικουμένης.
Το ένα πρόβλημα είναι το οικολογικό. Μπροστά σε τέτοιες πεποιθήσεις, που, για να συνεχιστεί η βασιλεία του άνθρακα και του πετρελαίου, ενοχοποιούν τις ανεμογεννήτριες για τον καρκίνο, το σύνθημα «there is not planet B» μοιάζει ακαταλαβίστικο. Λες και συντάχτηκε σε άλλο σύμπαν, σε κάποια εξωγήινη γλώσσα, που δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί ακόμα. Ακαταλαβίστικο αλλά και μάταιο, και ηττημένο. Ποια επιστημονικά πορίσματα –και κυρίως ποια ψυχραιμία– να αντιτάξεις σε κάποιον που ελάχιστα απέχει από το να κηρύξει πως η Γη δεν είναι στρογγυλή; Το δεύτερο πρόβλημα λοιπόν είναι το πνευματικό. Χωρίς να φταίνε τα άστρα και η φημολογούμενη επιρροή τους στα ανθρώπινα, χωρίς να φταίνε και οι θεοί, ο Π.Γ.Π., ο Πρώην Γαλάζιος Πλανήτης, τυχαίνει να διανύει την ανθρωπόκαινο περίοδό του έχοντας στα ηνία πολλών χωρών του ηγέτες όχι απλώς μέτριους πολιτικά –αυτό δεν είναι ασυνήθιστο– αλλά και διανοητικώς απελπιστικά ανεπαρκείς. Η δυστοπία είναι ήδη εδώ. Εχει βέβαια γνωρίσματα βλακώδους φάρσας (καρκινογόνος ο Αίολος...), αλλά παραμένει δραματική.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
