Πραγματοποιείται σήμερα, Παρασκευή 22 Μάρτη Παγκόσμια Ημέρα του
Νερού, στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο, παρουσίαση του έργου της
ΔΕΥΑΠ.
Η ημερίδα ξεκίνησε με χαιρετισμό του Δημάρχου Πατρέων, Κώστα
Πελετίδη, ο οποίος ανέφερε:
«Όλοι γνωρίζουμε ότι χωρίς αποχέτευση, χωρίς νερό, χωρίς αυτό το έργο
το οποίο γίνεται στην ΔΕΥΑΠ, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Μια πόλη
χτίζεται σωστά από τις υποδομές της. Οφείλουμε να πούμε ότι αυτό το
έργο το οποίο έχει κάνει η ΔΕΥΑΠ και αυτό που κάνει κάθε μέρα,
στηρίζεται στους εργαζόμενους της. Αν σκεφτούμε δε ότι όλα αυτά
γίνονται σε συνθήκες που είναι πολύ δύσκολες, καταλαβαίνουμε πόσο
πιο σημαντικό είναι αυτό που επιτυγχάνεται. Οι συνθήκες είναι πολύ
δύσκολες γιατί ο αριθμός των εργαζομένων της ΔΕΥΑΠ έχουν
συρρικνωθεί. Μειώνονται συνεχώς οι άνθρωποι που θα πρέπει να φέρουν
σε πέρας αυτό το οποίο ζητούμε σε όλη την πόλη. Το άλλο σημαντικό
ζήτημα είναι ότι πρέπει να υπάρχει χρηματοδότηση ,για να μπορέσεις να
κάνεις την αποχέτευση, τα όμβρια, την ύδρευση κ.λπ. Για ποιό λόγο
όμως δεν έχουμε τους εργαζόμενους που πρέπει; Γιατί δεν μπορούμε να
προχωρήσουμε σε προσλήψεις; Γιατί οι όροι, που έχουν διαμορφώσει
μέχρι σήμερα όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή, ήταν τέτοιοι που
υποχρέωναν τη ΔΕΥΑΠ να λειτούργει με ελάχιστο δυναμικό, με
ελάχιστους επιστήμονες ενώ εμείς ζητούσαμε να ικανοποιηθούν άμεσα
τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουμε. Η ΔΕΥΑΠ όμως προχώρησε
με αυτούς τους εργαζόμενους που έχει. Εμείς λέμε ότι οι εργαζόμενοι του
Δήμου μας και της ΔΕΥΑΠ είναι μεγαλείο γιατί αυτοί είναι που χτίζουν
και κρατούν τη λειτουργία της πόλης. Είναι μεγαλείο γιατί χωρίς αυτούς
δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τίποτε.
Θα παρουσιαστεί τώρα η δουλειά που γίνεται και θα δούμε ότι θα πρέπει
να ενισχυθεί η ΔΕΥΑΠ, ότι θα πρέπει να έχουμε τους εργαζόμενους που
απαιτούνται, για να μπορούμε οργανωμένα να παρεμβαίνουμε και να έχει
η πόλη μας αυτό το οποίο δικαιούται. Λέμε ότι έχουμε την Παγκόσμια
ημέρα του νερού, νερό όμως δεν έχει η πόλη μας σε μεγάλη επάρκεια.
Νερό δεν υπάρχει και σε παγκόσμιο επίπεδο, δισεκατομμύρια κόσμου
δεν έχουν νερό ποιοτικό, γιατί στον πλανήτη μας κυριαρχεί ένα σύστημα
το οποίο θέλει όλα να τα έχουν αυτοί που έχουν χρήματα, ενώ αυτοί που
δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα δεν μπορούν να έχουν το βασικό
αγαθό που είναι το νερό.
Στην πόλη μας, χιλιάδες οικογένειες δεν έχουν την δυνατότητα να
πληρώσουν έστω λίγα χρήματα για να έχουν νερό. Γιατί στην πόλη μας
έχουμε 15.000 άτομα που είναι στο ΚΕΑ, γιατί στην πόλη μας έχουμε
35.000 άνεργους, γιατί στην πόλη μας δουλεύουν εργαζόμενοι με 300
ευρώ και τετράωρο.
Η ΔΕΥΑΠ, κάνοντας κοινωνική πολιτική εξασφάλισε τη δυνατότητα να
υπάρχει νερό σε όποιον δε μπορεί να πληρώσει .
Να κλείσω με ένα ζήτημα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό και έχει να
κάνει με το φράγμα Πείρου Παραπείρου και την αναγκαιότητα να έχουμε
αυτό το έργο στην υπηρεσία μας για να μπορούμε να έχουμε
διασφαλισμένο το νερό για χρόνια.
Για τον Πείρο Παραπείρο υπάρχει μια μεγάλη συζήτηση για το ποιος θα
διαχειριστεί το φράγμα. Φορέας διαχείρισης είναι εύκολο πράγμα, όμως
το ζήτημα που προκύπτει είναι ποιος πληρώνει γι αυτό.
Λέμε για παράδειγμα να το πάρει η ΔΕΥΑΠ, δηλαδή ο Δήμος, δηλαδή να
το πάρει ο πατραϊκός λαός. Αν το πάρει ποιος θα πληρώνει την
συντήρηση αυτού του φράγματος, ποιος θα πληρώνει τη λειτουργία του,
φυσικά αυτός που το διαχειρίζεται, αφού αυτόςς είναι ο φορεας, δηλαδή
η ΔΕΥΑΠ, εμείς. Και το κόστος που θα πάει; Ή θα μειώσεις έργα που
πρέπει να κάνεις ή θα πρέπει να αυξήσεις την τιμή του νερού, διότι
αυξάνεται με αυτό τον τρόπο απρόβλεπτα σε μεγάλο βαθμό το νερό θα
έρχεται πιο ακριβό.
Το κυρίαρχο ζήτημα το οποίο μπαίνει είναι: για ποιο λόγο δε μπορεί ένας
δημόσιος φορέας να το διαχειριστεί. Να κάνει τη γενικότερη πολιτική
του νερού. Για ποιο λόγο δεν το έχει κάνει αυτό η κυβέρνησή μας, να
λειτουργήσει τον Πείρο Παραπείρο και να τον πληρώνουμε από τον
κρατικό προϋπολογισμό. Λέει κάποιος : «Ναι αλλά ο Δήμος θα πρέπει
να πάρει τη λειτουργία του». Εμείς κάνουμε όλοι φορολογικές δηλώσεις,
πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ 24%,ειδικους φόρους για τα καύσιμα, για τα
τσιγάρα, για τα ποτά, που ξεπερνούν το 50%, πληρώνουμε διόδια, γενικά
πληρώνουμε από 1000 μεριές. Αυτά συγκεντρώνονται και πηγαίνουν σε
κάποια σεντούκια και δεν επιστρέφουν με κάποιο έργο. Τι θα γίνουν τα
χρήματα τα οποία συγκεντρώνονται; Θα τα φορτώσουν στα σεντούκια
τους και θα τα πάρουν. Δεν γίνεται «τα δικά μας δικά σου» και μετά όταν
είναι αναγκαιότητα να έχουμε κάποια στοιχειώδη υποδομή, αυτή την
υποδομή θα πάμε να την ξαναφορολογήσουμε, να τη ξαναπληρώσει ο
πατραϊκός λαός για να την έχει.
Πριν αναλάβουμε τη Δημαρχία, μας ζήτησαν να αναλάβουμε το φορέα
διαχείρισης από το 2014. Από το 2013 θα έπρεπε να έχει λειτουργήσει,
να έχει αρχίσει να συγκεντρώνεται νερό στο φράγμα.
Σήμερα λένε ότι θα ξεκινήσει. Εμείς λέμε αν χρειάζονται ανθρώπους για
διοίκηση μπορούμε να τους δώσουμε, το κόστος όμως λειτουργίας θα το
έχουν αυτοί. Είμαστε τώρα σε προεκλογική περίοδο και ταυτόχρονα
γίνονται και συζητήσεις και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Λένε ορισμένοι να
το πάρουμε εμείς. Είναι δυνατόν να υπάρχει η δυνατότητα να
διεκδικήσεις να το λειτουργήσει το κράτος, να υπερασπιστείς την πόλη
μας και να θέλουν να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα αυτών που θέλουν
να έχουν γεμάτα τα σεντούκια; Είναι δυνατόν να λες ότι είμαι Δήμαρχος
και Δημοτική Αρχή και να προτείνεις στον πατραϊκό λαό να μην το
πάρει η κυβέρνηση αλλά να πάμε εμείς να πληρώσουμε;
Για ποιο λόγο θα πρέπει να αιμορραγεί ο πατραϊκός λαός από την στιγμή
που πλήρωσε; Εμείς στο Δημοτικό Συμβούλιο απορρίψαμε την πρόταση
που μας έγινε από την κυβέρνηση και θα έχουν άλλοι τον φορέα
διαχείρισης (κυβέρνηση, περιφέρεια, όποιος άλλος). Και λένε ότι θα
έρθουν και θα ζητήσουν να πληρώνουμε το νερό. Γιατί να πληρώσουμε
το νερό; Η Παγκόσμια ημέρα του νερού σημαίνει να πληρώνει κανείς
για το αγαθό αυτό; Δεν πρέπει να έχουμε δωρεάν το νερό; Να φτάνει στα
διυλιστήρια μας αδάπανα; Γιατί και σε ποιον θα πληρώσουμε; Και όταν
πληρώνουμε εμείς, ποιος δεν πληρώνει; Εμείς λέμε όχι, θα αγωνιστούμε
και πρέπει να αγωνιστεί ο πατραϊκός λαός το νερό να έρθει χωρίς να
πληρώσει φράγκο, γιατί πλήρωσε ήδη. Μπορούμε να έχουμε το νερό
χωρίς να πληρώνουμε, όπως το παίρνουμε από το Γλαύκο; Από ποιον θα
εξαρτηθεί; Από εμάς τους ίδιους.
Όταν βρεθήκαμε στη σύσκεψη έλεγαν όλοι ότι πρέπει να το αναλάβουμε
εμείς. Και όταν πήγαμε στους κυβερνώντες, τους πρώην και τους
τωρινούς και τους είπαμε ότι δεν έχουμε καμία πρόθεση να πληρώσουμε
και θα αγωνιστούμε και είναι αυτή η θέση και των άλλων δημάρχων της
περιοχής και του Ερυμάνθου και της Δυτ. Αχαΐας κι επομένως όλη η
περιοχή μας ζητά το νερό να έρχεται αδάπανα και να πληρώνεται από το
δημόσιο φορέα, για ποιο λόγο εμείς πρέπει να πληρώσουμε; Μπορεί να
έχει η πόλη μας αίτημα να πληρώνουμε; Μπορούμε να τους
αντιμετωπίσουμε. Πρώτα να γίνει πεποίθηση δική μας ότι διεκδικούμε
κάτι το οποίο είναι δίκαιο κι όταν αυτό γίνει αγώνας, αν τολμήσουν να
μας βάλουν να πληρώσουμε θα έχουν να αντιμετωπίσουν τον πατραϊκό
λαό. Θα δούμε τότε ποιοι κυβερνώντες έχουν τη δυνατότητα να μας πουν
ότι θα πρέπει να πληρώσουμε.
Τέτοια ήταν και η αντίληψη για την υπογειοποίηση του τρένου, έτσι ήταν
και για την παραλιακή ζώνη. Έλεγαν ότι δε γίνεται, να βρούμε μια λύση
να περάσει υπόγεια το τρένο. Έγινε όμως. Έγινε όταν αγωνίστηκε ο
πατραϊκός λαός και όταν έγινε ξεκάθαρο στους κυβερνώντες ότι τα
πράγματα δε θα πάνε όπως το νομίζουν ότι υπάρχει ένας λαός ο οποίος
υπερασπίζεται τα συμφέροντά του και επομένως θα πρέπει να πάμε με το
δίκιο και με την κοινή λογική. Και η κοινή λογική λέει ότι αυτοί που
μαζεύουν το χρήμα από τον λαό θα πρέπει να το επιστρέψουν με έργα
και υποδομές για να μπορεί να λειτουργήσει αυτή η πόλη.
Εμείς θα πρέπει να συνεχίσουμε και διεκδικούμε το νερό να έρθει
αδάπανα, είναι ένα έργο πολύτιμο, το χρειαζόμαστε, έπρεπε να είναι σε
λειτουργία, πρέπει να μπει στη ζωή της πόλης μας, αλλά δεν θα έρθει με
τους όρους τους δικούς τους, θα έρθει με τους όρους της πόλης μας, που
σημαίνει ότι το νερό θα το έχουμε στο σπίτι μας δωρεάν όπως πρέπει να
είναι.
Αυτό που θα κρίνει το αποτέλεσμα είναι ο πατραϊκός λαός και η
Δημοτική Αρχή που πρέπει να είναι μπροστά σε αυτόν τον αγώνα».
Χαιρετισμό επίσης απηύθυνε ο Πρόεδρος της ΔΕΥΑΠ, Ανδρέας
Παπανικήτας, ο οποίος σημείωσε:
«Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού βρίσκει ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους να
μην έχουν πρόσβαση σε επαρκές και καθαρό νερό, ενώ εκατομμύρια
άλλοι ανάμεσα τους και μικρά παιδιά πεθαίνουν από αρρώστιες που
συνδέονται με την έλλειψη νερού, καθώς το 80% των ασθενειών που
μαστίζουν τον κόσμο είναι υδατογενούς προέλευσης.
Ταυτόχρονα ο άγριος ανταγωνισμός των επιχειρηματικών ομίλων για την
εκμετάλλευση φυσικών πόρων δημιουργεί νέα δεινά στα λαϊκά
στρώματα.
Σε σχετική έρευνα διαπιστώθηκε ότι χιλιάδες νοικοκυριά σε
ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες δεν έχουν σύνδεση με νερό λόγω
οικονομικής αδυναμίας.
Ανάλογη κατάσταση αντιμετωπίζουν λαϊκά στρώματα και σε χώρες της
Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διαχείριση του
νερού και των υδάτινων πόρων στα πλαίσια του καπιταλιστικού δρόμου
ανάπτυξης μετατρέπει το νερό από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα,
ακριβό για το λαό και πολύ φθηνό για τους επιχειρηματικούς ομίλους
που εμπορεύονται το νερό και τα παράγωγά του. Πόλυ εύστοχα
αποτυπώνονται στη παρουσίαση των υπηρεσιών η αξία ενός κέρματος
πενήντα λεπτών για να αναδειχτούν τα αποτελέσματα της
εμπορευματοποίησης του.
Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής και η σημερινή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
νομοθετεί και επιβάλλει κανόνες τιμολόγησης του νερού μετατρέποντας
τις ΔΕΥΑ σε πλήρως ανταποδοτικές επιχειρήσεις. Δηλαδή δεν
χρηματοδοτούνται από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και το βάρος της
λειτουργίας, της μισθοδοσίας των εργαζομένων, της συντήρησης του
εκσυγχρονισμού των υφιστάμενων εγκαταστάσεων ύδρευσης και
αποχέτευσης αλλά και της κατασκευής νέων, τα σηκώνει αποκλειστικά η
τσέπη του λαϊκού νοικοκυριού.
Επιβάλλεται η ανάκτηση κόστους ύδρευσης – αποχέτευσης, η ανάκτηση
κόστους κεφαλαίου και η είσπραξη τα περιβαλλοντικού τέλους.
Ταυτόχρονα έργα ζωτικής σημασίας για τη προστασία της ζωής και της
περιουσίας των κατοίκων της περιοχής μας που αφορούν τη κατασκευή
δικτύων αποχέτευσης ομβρίων και αντιπλημμυρικής προστασίας δεν
χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν είναι
επιλέξιμα για χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκά προγράμματα γιατί δεν
παράγουν έσοδα δηλαδή κέρδος.
Συνεχίζεται να επιβάλλεται ΦΠΑ 13% στη τιμή του νερού και η
«επιδότηση» της ιδιωτικής ΔΕΗ, δηλαδή από τις τσέπες των λαϊκών
νοικοκυριών, μέσα από την τιμολόγηση των καταναλώσεων ηλεκτρικού
ρεύματος των ΔΕΥΑ με οικιακό τιμολόγιο αντί βιομηχανικό.
Ταυτόχρονα ενεργοβόρες βιομηχανίες προμηθεύονται ρεύμα από τη ΔΕΗ
σε εξευτελιστική τιμή. Η Κυβέρνηση συνεχίζει να νομοθετεί
σκανδαλωδώς φοροαπαλλαγές για τις μεγάλες επιχειρήσεις όπως για
παράδειγμα η πρόσφατη ρύθμιση ελάφρυνσης της φορολογίας των
μερισμάτων από 15% σε 10%, που επιφέρει νέες απώλειες στον κρατικό
προϋπολογισμό ύψους 45.000.000,00€ σε ετήσια βάση που καλυφθούν
από «άλλες πηγές».
Με δικαστικές αποφάσεις επιβάλλεται στη ΔΕΥΑ η διαγραφή 50% του
χρέους επιχειρήσεων που εντάσσονται στο άρθρο 99 του πτωχευτικού
κώδικα (περίπτωση Σκλαβενίτη – Μαρινόπουλου) που επιβαρύνει την
ΔΕΥΑΠ με 13.000,00€.
Η διαχείριση του νερού αποτελεί ζήτημα αντιπαράθεσης δυο πολιτικών.
Η μια που βλέπει τη λαϊκή ανάγκη για νερό είτε ως κόστος είτε ως πεδίο
κερδοφορίας, είναι η λογική της ανάπτυξης που στηρίζει το σύνολο των
αστικών κομμάτων, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Από την άλλη είναι η πολιτική που αντιμετωπίζει τις λαϊκές ανάγκες ως
οδηγό της Ανάπτυξης, την οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας
με βάση αυτές. Αυτή η ανάπτυξη μόνο μπορεί να είναι φιλολαϊκή, να
κάνει το νερό Κοινωνικό αγαθό.
Η στάση της Δημοτικής Αρχής είναι συνεπής για την ανάγκη συνολικής
ανατροπής της πολιτικής που εμπορευματοποιεί το νερό μέσα από τη
κερδοφόρα δράση είτε από ιδιωτικούς πόρους είτε από δημοτικές ή
μικτές επιχειρήσεις.
Στηρίζουμε τη λαϊκή απαίτηση και το δικαίωμα για φθηνό, ελεγχόμενο
ποιοτικά νερό.
Στηρίζουμε τον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης, στην
ανταποδοτικότητα, στην επιβάρυνση του λαού.
Στη βάση αυτής της πολιτικής και λογικής, με κριτήριο να μην
επιβαρυνθούν επιπλέον τα νοικοκυριά και οι αγρότες της περιοχής είναι
η πρόταση της Δημοτικής Αρχής για τη διαχείριση του φράγματος
Πείρου – Παραπείρου.
Ένα έργο ζωτικής σημασίας για τη περιοχή όπως φαίνεται
ολοκληρώνεται μετά από πολύχρονες καθυστερήσεις και αναβολές.
Είναι επιτακτική ανάγκη να παρθούν αποφάσεις προς όφελος των
κατοίκων και να αξιοποιηθούν τα εκατομμύρια ευρώ που έχουν προέλθει
από τις φορολογίες των πολιτών.
Από το 2016 και κατ’ επανάληψη με κοινές πρωτοβουλίες με τους
όμορους Δήμους, σε συνάντηση στο Υπουργείο και με επιστολή προς
τον Υπουργό και Κυβέρνηση έχει υποβληθεί το αίτημα να συζητηθεί το
θέμα της δημιουργίας φορέα διαχείρισης του φράγματος Πείρου –
Παπαπείρου στην κατεύθυνση το νερό να παραμείνει κοινωνικό αγαθό
και πρέπει να εξασφαλίζεται σε επάρκεια, φθηνό και υγιεινό για όλους.
Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση μέσω του Υπουργού της κ. Σπίρτζη και
της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, τον Νοέμβριο του 2018, κοινοποίησε
προσχέδιο για τη δημιουργία φορέα. Προτείνεται η ίδρυση Ανώνυμης
Εταιρείας με την επωνυμία «ΕΔΕΠΠ.Α.Ε.» στα πρότυπα της ΕΥΔΑΠ
ΠΑΓΙΩΝ Α.Ε. που θα διαχειρίζεται το φράγμα.
Η λογική δημιουργίας αυτού του φορέα είναι μέσα στα πλαίσια της
ανταποδοτικότητας και του κερδοφόρου φορέα ώστε να γίνουν τα
απαιτούμενα έργα που αφορούν εκτός από τη διαχείριση, τον
εκσυγχρονισμό και επέκταση των απαιτούμενων δικτύων.
Είναι σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη κοινοτική οδηγία 60/2000 ΕΚ για τη
κοστολόγηση και τιμολόγηση του νερού (με την επιβολή
περιβαλλοντικού τέλους και τέλος πόρου) και θα σημαίνει την
υπερβολική αύξηση της τιμής του, αδιύλιστου και διυλισμένου νερού.
Η συμμετοχή του Δημοσίου στο φορέα δεν εξασφαλίζει το Δημόσιο
χαρακτήρα του νερού. Τρανό παράδειγμα η ένταξη της ΕΥΔΑΠ και
ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο.
Επιβάλλεται η συνταγματική κατοχύρωση ότι το νερό αποτελεί Δημόσιο
αγαθό και δεν ιδιωτικοποιείται και για την οποία δεσμεύτηκε ο κος
Πρωθυπουργός σε επίσκεψη του στη Πάτρα.
Η επιχορήγηση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό σύμφωνα με το
προσχέδιο εξαρτάται από τις εκάστοτε δημοσιονομικές συνθήκες.
Το επιχείρημα ότι η ΔΕΥΑΠ θα ωφεληθεί κατά 2.500.000 ευρώ από τη
κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος είναι εκτός πραγματικότητας και για
εκείνους που δεν γνωρίζουν τι είναι η ΔΕΥΑΠ, η οποία διαχειρίζεται ένα
Βιολογικό καθαρισμό, δυο διυλιστήρια νερού, δεκάδες αντλιοστάσια
ύδρευσης και αποχέτευσης με περισσότερες από 300 παροχές ηλεκτρικού
ρεύματος για τον έλεγχο των εγκαταστάσεων.
Το ποσό των 2.500.000 ευρώ είναι η συνολική κατανάλωση των
εγκαταστάσεων της και θα μπορούσε να ήταν σημαντικά λιγότερο εάν η
ΔΕΗ τιμολογούσε το ρεύμα με το βιομηχανικό τιμολόγιο και όχι με το
οικιακό τιμολόγιο.
Με βάση τα παραπάνω το Δημοτικό Συμβούλιο απόρριψε το προσχέδιο
για τη δημιουργία ανώνυμης εταιρίας. Επιμένουμε η διαχείριση του
έργου να γίνει από Εθνικό Δημόσιο Οργανισμό Υδάτινων πόρων ο
οποίος θα διαθέτει Περιφερειακά Παραρτήματα κατά υδατικά
διαμερίσματα.
Το νερό θα παρέχεται στους κατοίκους και αγρότες της περιοχής
αδάπανα σε επάρκεια και υγιεινό ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Σήμερα παρουσιάζεται από τους εργαζομένους το έργο των Διευθύνσεων
της ΔΕΥΑΠ. Έργο το οποίο είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της
Διοίκησης και του συνόλου των εργαζομένων το μέγεθος του οποίου
γίνεται αντιληπτό εάν λάβουμε υπ’ όψιν την υποστελέχωση των
υπηρεσιών λόγω της απαγόρευσης των προσλήψεων.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το 2014 το σύνολο των εργαζομένων
αριθμούσε 151 άτομα όταν το 2010 για τις ανάγκες του πρώην
Καποδιστριακού Δήμου της Πάτρας ο αριθμός των εργαζομένων ήταν
193 άτομα.
Στο διάστημα από 2014 έως και 2018 αξιοποιήσαμε ότι δυνατότητες
υπήρχαν για προσλήψεις προσωπικού.
Συγκεκριμένα:
- Προσλήφθηκαν 29 υπαλλήλοι από τη προκήρυξη του 2009
- Προσλήφθηκαν 8 άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ)
- Επανακατατάχθηκαν 12 εργαζόμενοι που είχαν απολυθεί το 2011.
- Αξιοποιήθηκαν τα προγράμματα Κοινωφελούς εργασίας και του
ΟΑΕΔ από τις σχολές μαθητείας.
Έχουμε υποβάλλει αίτημα για πρόσληψη 102 μόνιμων υπαλλήλων
(ΙΔΑΧ) με προκήρυξη μέσω ΑΣΕΠ, και έχουμε προβλέψει αντίστοιχη
δαπάνη στον προϋπολογισμό του 2019.
Από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε τα καθήκοντά μας ως Δημοτική
Αρχή σταθήκαμε αρωγοί στα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων που
αφορούν την επαναφορά των μισθών και δικαιωμάτων πριν από τα
μνημόνια, 13 ο – 14 ο μισθό. Υπογράφτηκε νέα συλλογική σύμβαση κλπ.
Η Διοίκηση αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει δημόσια όλο το
προσωπικό της ΔΕΥΑΠ για την καθοριστική συμβολή τους στην
αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους δημότες και την
κατασκευή έργων υποδομής ύδρευσης και αποχέτευσης τα οποία
αναβαθμίζουν τη ποιότητα ζωής των δημοτών και προστατεύουν το
περιβάλλον.
Συνεχίζουμε μαζί με τους εργαζόμενους και τον Πατραϊκό Λαό για:
1. Τη διαχείριση του φράγματος Πείρου – Παραπείρου από Εθνικό
Δημόσιο Οργανισμό Υδάτων
2. Την άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων
στις ΔΕΥΑ και τη χρηματοδότηση τους από τον κρατικό
προϋπολογισμό.
3. Την κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής των
Οδηγιών της Ε.Ε. για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής
δραστηριότητας.
4. Τη συνταγματική κατοχύρωση ότι τι νερό αποτελεί Δημόσιο αγαθό
και δεν ιδιωτικοποιείται.
5. Την χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους για την
κατασκευή έργων ύδρευσης – αποχέτευσης και αντιπλημμυρικής
προστασίας.
6. Τη τιμολόγηση των ΔΕΥΑ από τη ΔΕΗ με βιομηχανικό τιμολόγιο.
7. Την κατάργηση του ΦΠΑ στη τιμή του νερού».
Στην ημερίδα παραβρίσκονται η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου,
Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, Αντιδήμαρχοι, Πρόεδροι Οργανισμών,
Δημοτικοί Σύμβουλοι, μέλη του Δ.Σ. της ΔΕΥΑΠ.
Η παρουσίαση συνεχίζεται με τις εισηγήσεις του Γενικού Διευθυντή της
ΔΕΥΑΠ, Κωνσταντίνου Καλογερόπουλου, του Γιώργου
Μαστραντωνάκη (Διεύθυνση Καταναλωτών), του Δημήτρη
Στεργιόπουλου και της Ειρήνης Καραθανάση (Διεύθυνση Ύδρευσης),
της Θεοδώρας Παπαζαφείρη (Διεύθυνση Διοικητικής), της Βασιλικής
Σταθοπούλου (Διεύθυνση Οικονομικών), των Λάμπρου Τσάτσου,
Χρήστου Λύκουρα και Παρασκευής Τσιπογιάννη (Διεύθυνση
Αποχέτευσης), των Κωνσταντίνου Παπαγεωργόπουλου, Κωνσταντίνας
Τυροπάνη, Απόστολου Παπαδόπουλου (Διεύθυνση Περιβάλλοντος),
Γιώργου Παπαδημητρόπουλου (Τμήμα Μηχανοργάνωσης).