Στο ΜΙΤ, δίχως δραχμή στην τσέπη- O Oδυσσέας των Πατρών που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα με το crowdfunding

Πόσο δύσκολο είναι να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα ενώ δεν έχεις δραχμή στην τσέπη; Ο Οδυσσέας είναι από αυτούς που πιστεύουν ότι αρκεί να το θες. Και να το θες πολύ. Άλλωστε ο ίδιος είναι η απόδειξη για της ρήσης του το αληθές.

Ο 22χρονος Οδυσσέας  Λαμτζίδης, φοιτητής στο 5ο έτος του τμήματος ηλεκτρολόγων μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, έκανε πριν από λίγους μήνες το γύρο των ΜΜΕ, εξαιτίας της καμπάνιας «Οdyssey to MIT» και της  προσπάθειάς του να βρει χρήματα μέσω του crowdfunding, προσπάθειας που απέδωσε τα μέγιστα, καθώς ο Οδυσσέας έφτασε στην… Ιθάκη με τη βοήθεια της τεχνολογίας, η οποία αποδείχθηκε περισσότερο ισχυρή και από το ίδιο το χρήμα. Όλα ξεκίνησαν τον περασμένο Απρίλιο όταν ο νεαρός φοιτητής ενημερώθηκε για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα του MIT (εκ των κορυφαίων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων του πλανήτη) σχετικά με την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.

 

 Μια μικρή… Οδύσσεια

 Αυτή ήταν η αρχή μιας μικρής, αλλά άκρως διδακτικής Οδύσσειας.

«Είδα ότι το πρόγραμμα κοστίζει 6.000 δολάρια, αλλά σκέφτηκα “Οδυσσέα αποκλείεται να σε πάρουνε. Αλλά και τι έχεις να χάσεις; Μόνο το χρόνο για να συμπληρώσεις τη αίτηση”.  Είπα λοιπόν ότι αξίζει να επενδύσω το χρόνο μου και ας τον χάσω. Το έκανα και παρά το γεγονός ότι ήμουν σίγουρος πως δεν θα με πάρουνε, κάπου μέσα μου είχα και μια ελπίδα ότι μπορεί να το πετύχω» λέει ο πολυμήχανος Οδυσσέας.

Τον περασμένο  Μάιο ενημερώθηκε ήταν ένας από τους 122 που έγιναν δεκτοί σε σύνολο  2.900 ατόμων και θα έπαιρναν  ένα εισιτήριο για  το Ρίο Ντε Τζανέιρο. Όλα έμοιαζαν ρόδινα αν εξαιρέσεις ένα… μικρό πρόβλημα. Δεν υπήρχε χρήμα.

«Όταν με πήρανε λέω οκ και τι κάνω τώρα; Οι γονείς μου δεν είχανε  τόσα χρήματα, είναι προφανώς τεράστιο ποσό για την Ελλάδα.  Τότε ήταν που άρχισα να ψάχνω στο ίντερνετ  προκειμένου να βρω πιθανές λύσεις. Το αποτέλεσμα της αναζήτησης με οδήγησε στο crowdfunding το οποίο είναι πολύ διαδεδομένο στο εξωτερικό αλλά όχι στην Ελλάδα» λέει ο Οδυσσέας, ο οποίος εκτός από τα 6.000 δολάρια για την εγγραφή του στο πρόγραμμα, έπρεπε να βρει και άλλα  1.500 δολάρια για τα αεροπορικά εισιτήρια και 500 δολάρια για τη διαμονή του.

«Το crowdfunding είναι κάτι αντίστοιχο του εράνου» εξηγεί «Εδώ όμως  χρησιμοποιείς νέες μεθοδολογίες προκειμένου να κάνεις τον έρανο χρονικά και τοπικά πιο συγκεντρωμένο, μέσα από μια πλατφόρμα στην οποία φαίνεται πόσα χρήματα έχουν δοθεί, πόσοι και ποιοι τα έχουν δώσει, αλλά και μια πλατφόρμα στην οποία μπορείς να ορίσεις δώρα για όσους συμμετέχουν. Αυτή η μέθοδος στο εξωτερικό χρησιμοποιείται για μια ευρεία γκάμα θεμάτων, από το να βοηθηθούν άποροι άνθρωποι μέχρι  να υποστηριχθούν πρωτοβουλίες εκπαίδευσης όπως η δική μου».

 

Από φοιτητές, μέχρι γιαγιάδες

Η ανταπόκριση στην προσπάθεια του Οδυσσέα ήταν πέρα από συγκινητική.

«Μου έδωσαν χρήματα από  φοιτητές, μέχρι γιαγιάδες  80 χρόνων που με άκουσαν στο ραδιόφωνο με έπαιρναν  τηλέφωνο και μου έλεγαν “Οδυσσέα θέλουμε να σε βοηθήσουμε και άρχιζαν να μου λένε για τη ζωή τους. Μου έλεγαν  ”έχω τον εγγονό μου στο εξωτερικό και όταν το άκουσα αυτό σε ένιωσα και σένα παιδί μου”. Mιλάμε και για σημαντικά ποσά, έως και 100 ευρώ, ενώ υπήρχαν και άνθρωποι που μου έδωσαν πολλά περισσότερα. Αυτό δείχνει ότι οι Έλληνες εκτιμάνε  την εκπαίδευση, εκτιμάνε τον συνάνθρωπο, εκτιμάνε την προσπάθεια».

 

«Πρέπει να κάνει το μπαμ»

Το ποσό συγκεντρώθηκε μέσα σε 4 εβδομάδες.

«Στις 2,5 είχα φτάσει στο όριο» λέει ο Οδυσσέας που συγκέντρωσε περισσότερα από 10.000 ευρώ από 130 υποστηρικτές (ιδιώτες και εταιρείες). «Ούτως η άλλως  αυτό λειτουργεί εκρηκτικά. Αν δεν τα μαζέψεις μέσα σε έναν μήνα μάλλον δεν θα τα μαζέψεις ποτέ. Είναι η φύση της πλατφόρμας τέτοια. Πρέπει να κάνει «μπαμ». Λειτουργεί ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία  Άμα φανεί ότι η καμπάνια σου δεν θα πετύχει, δεν θα βάλει κανείς χρήματα γιατί κανείς δεν θέλει να βάλει χρήματα σε κάτι που θα αποτύχει. Οπότε είναι πολύ σημαντικό πρώτα να το γνωστοποιήσεις στους γνωστούς σου να μαζευτούν κάποια χρήματα ώστε να φαίνεται ότι η καμπάνια σου έχει προοπτική. Έτσι το πράγμα αποκτά μια εγκυρότητα και πλέον μπορείς να το προωθήσεις σε μέσα μαζικής ενημέρωσης όπου θα μπει και ο άλλος ο άσχετος με το διαδίκτυο».

 

Give and fund

Η πλατφόρμα που χρησιμοποίησε ο Οδυσσέας ήταν  το give and fund και είναι ελληνική. «Την έχει φτιάξει ο Γιάννης  Χατζήμπεης ο οποίος ήταν δίπλα μου σε όλη την καμπάνια. Εκεί δούλεψε και  η καμπάνια μιας κοπέλας που χρειαζόταν 300 ευρώ. Την είχαν πάρει για να της δώσουν μια πλήρη υποτροφία, αλλά δεν είχε τα χρήματα για το αεροπορικό εισιτήριο. Αυτή η κοπέλα χωρίς το crowdfunding δεν θα είχε την ευκαιρία να το κάνει. Έχει πραγματικά τη δύναμη να αλλάξει τη ζωή πολλών»..

Ρωτήσαμε τον Οδυσσέα αν το χρήμα μπορεί να είναι ανάχωμα για έναν φοιτητή και μας είπε:

«Τα χρήματα είναι ένας πολλαπλασιαστής. Κάνει κάτι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο. Αλλά δεν το κάνει αδύνατο. Προφανώς και εγώ αν είχα χρήματα από τον μπαμπά μου δεν θα έκανα έναν μήνα να μαζέψω χρήματα, θα τα πλήρωνα στο καπάκι και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Επειδή όμως  είμαστε στην εποχή του διαδικτύου οι ευκαιρίες που σου δίνει η τεχνολογία είναι τεράστιες και δεν έχεις καμιά δικαιολογία. Αν θες κάτι πραγματικά υπάρχει τρόπος να πας και στο Χάρβαρντ με μηδέν ευρώ».

Το ταξίδι του Οδυσσέα είχε καρπούς. Η ιδέα της ομάδας στην οποία εντάχθηκε απέσπασε το πρώτο βραβείο ανάμεσα σε 122 συμμετέχοντες.

 

«Απλά κάντο»

«Προχωράμε μια πρωτοβουλία που λέγεται just fucking do it, ”απλά κάντο” και  ουσιαστικά θέλουμε να δείξουμε στους φοιτητές ότι όλα είναι πιθανά. Είναι ένα πρόγραμμα που θέλουμε να αποτελέσει την έναρξη του προσωπικού ταξιδιού του καθενός  ό,τι και αν είναι αυτό».

Στις 25 Φεβρουαρίου, στο Bright Side Study Room στην Πάτρα θα πραγματοποιηθεί το φετινό 1ο Meetup του Mindspace για  τη νεοφυή επιχειρηματικότητα. Το θέμα θα είναι "Πως, ως απλός φοιτητής μπορείς να αδράξεις τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται γύρω σου". Ομιλητής θα είναι ο Οδυσσέας Λαμτζίδης.

 

«Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν σου δίνει τίποτα έτοιμο. Πρέπει να κινηθείς μόνος σου να ψάξεις τα ερεθίσματα για να  γεμίσεις δημιουργικά τον ελεύθερό σου χρόνο. Πολλοί φτάνουν στο 5ο έτος  και λένε « πω, τι έκανα τόσο καιρό;».

 

Γ. Κοντογεωργοπούλου

 

Διαβάστε επίσης