Στις προεκλογικές επαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας, που προσδοκάται ότι θα είναι πρώτο κόμμα, προβλέπεται δραστική μείωση των φορολογικών βαρών, ώστε να διασφαλιστεί η αναγκαία ανάπτυξη και περικοπή των δημόσιων δαπανών. Ένα από τα μέτρα που θα ληφθούν άμεσα είναι η πρόσληψη ενός νέου δημοσίου υπαλλήλου έναντι αποχωρήσεως πέντε.
Πέρα από το γεγονός ότι η πρόβλεψη αυτή υπήρχε και στο παρελθόν, αλλά ελάχιστα τηρήθηκε, η άκαμπτη εφαρμογή της προϋποθέτει τομές στην οργάνωση της δημόσιας διοίκησης ακόμα και σε επίπεδο διακυβέρνησης της χώρας για τις οποίες δεν διατυπώνονται σαφείς δεσμεύσεις. Η σημερινή σύνθεση της κυβέρνησης είναι πρωτοφανώς σπατάλη και αντιπαραγωγική. Όταν στις σύγχρονες δημοκρατίες ο αριθμός των υπουργών δεν υπερβαίνει τους 25 και στη Ελλάδα ξεπερνά τους 50 είναι προφανές ότι δεν αρκεί η δήλωση ότι θα καταργηθούν οι αναπληρωτές υπουργοί και θα περιορισθεί ο αριθμός των γενικών και ειδικών γραμμάτων. Θα χρειασθεί η ισχυρή βούληση του Κ. Μητσοτάκη και ηγετική αποτελεσματικότητα για να ελέγξει και να εξουδετερώσει τις πολυάριθμες υποψηφιότητες για υπουργικές και υφυπουργικές θέσεις των τελούντων σε αναμονή για να προσφέρουν τις σχετικές υπηρεσίες τους.
Άλλωστε μια τόσο σημαντική τομή θα αποδειχθεί ανέφικτη αν δεν περιορισθούν στο ελάχιστο οι ισχύουσες γραφειοκρατικές προβλέψεις και το άγος των συναρμοδιοτήτων. Όταν π.χ. για την καταβολή 1.500 ευρώ για μια επιστημονικήεργασία χρειάζονται περί 15 υπογραφές υπουργών, υφυπουργών, γενικών γραμματέων, γενικών διευθυντών, Γενικού Λογιστηρίου και Προεδρίας της Κυβερνήσεως τότε, αν δεν έχει υπάρξει από τώρα επιμελής και λεπτομερειακός σχεδιασμός, οι προσδοκίες του κ. Μητσοτάκη θα συντριβούν στις χρονοβόρες διαδικασίες που τρέφουν την αναπαραγωγική γραφειοκρατία, η οποία μεγαλουργεί σήμερα.
Ακόμη δυσκολότερη θα είναι η παραγωγική απόδοση του Υπουργικού Συμβουλίου αν δεν μπει μαχαίρι στις συναρμοδιότητες των υπουργών. Οι απαιτούμενες συχνά πολυάριθμες υπογραφές δεν υπηρετούν πάντα ανάγκες ευνομίας και αποφυγής λαθών αλλά τη ματαιοδοξία υπουργώνκαι τον φόβο ότι αλλιώς δεν θα είχαν αντικείμενο να διαχειριστούν ώστε να το αξιοποιήσουν ψηφοθηρικά.
Συχνά ακούω επίσης έναν προβληματισμό έναντι της κατηγορηματικής διαβεβαίωσης ότι δεν θα υπάρξει καμία απόλυση. Κατανοητή και καθησυχαστική σημασία της στις τάξεις των ανησυχόντων δημοσίων υπαλλήλων. Όμως αιωρείται εύλογα η ουσιώδης ερώτηση αν θα παραμείνουν στο Δημόσιο και οι επίορκοι, προσληφθέντες με πλαστά πτυχία, αποδεδειγμένα εκβιαστές και καταχραστές.
Επίσης είναι λογικό να αποπέμπονται οι ανίκανοι ή οι αρνούμενοι να εργασθούν ή οι στερούμενοι των αναγκαίων γνώσεων, όπως π.χ. καθηγητές μαθηματικών που παραδέχονται ότι δεν γνωρίζουν την επιστήμη τους καθώς πήραν πτυχίο με το δημοκρατικό πέντε ή για να τους ξεφορτωθούν τα ΑΕΙ μετά από συνεχείς μηδενισμούς στις πτυχιακές εξετάσεις, όπως συχνά συμβαίνει.
Ελπίζω ότι στο στενό επιτελείο του προέδρου της ΝΔ έχει ανατεθεί η μελέτη των προαναφερθέντων εμποδίων αποδοτικής διακυβέρνησης και δεν κοινολογούνται οι λεπτομερείς σχετικές κινήσεις για αποφυγή ενδοκομματικών αντιδράσεων και κομματικού κόστους. Καλόν θα είναι όμως να υπάρξουν κάποιες σχετικές δεσμεύσεις ως γενικές κατευθύνσεις ώστε να μην αιφνιδιαστούν οι ψηφοφόροι και να μην εξαερωθεί η προσδοκώμενη αναγκαία δύσκολη στήριξή τους.
