Μια ...θεότυφλη θεά!

του αποστολου ι. βουλδη

Έπρεπε να φέρει φαγητό στο σπίτι το μεσημέρι. Έπρεπε να εξασφαλίσει το μεροκάματο. Της ζήτησαν όμως για να παραμείνει στη δουλειά να φέρει απολυτήριο Δημοτικού, τουλάχιστον. Βλέπετε ο νομοθέτης ορίζει πως για να καθαρίσεις ένα σχολείο επιβάλλεται να γνωρίζεις γράμματα, ειδάλλως οδεύεις στον καιάδα της ανεργίας!

Δεν είχε άλλη λύση. Η πλαστογράφηση του απολυτηρίου φάνταζε ως ιδανική. Δεν θα έβαζε ποτέ στην ζυγαριά το ψωμί των παιδιών της. Ναι, ντρεπόταν που το έκανε, αλλά το μαρτύριο της έλλειψης βασικών αγαθών από το οικογενειακό τραπέζι δεν μπορούσε να το αντέξει.

Δούλευε για χρόνια καθαρίζοντας τα σχολεία, μέχρι την ώρα που η …απάτη αποκαλύφθηκε. Και τότε ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης έπεσε βαρύς!

Δέκα χρόνια φυλακή, όρισε ο δικαστής την ποινή για την παρανομία. Βλέπετε η Δικαιοσύνη είναι τυφλή και το κοινό περί δικαίου αίσθημα , δεν μπορεί να το διακρίνει!

Τι αναγράφει ο νόμος για την συγκεκριμένη πράξη; Τόσο επί τόσο , ίσον τόσο…

Τι μπορεί όμως να αντικρούσει, ως επιχείρημα ,η «τυφλή θεά» όταν για μια σοκαριστική δολοφονία ενός 22χρονου παλικαριού που ήλθε για διακοπές στην Ελλάδα και βρήκε φρικτό θάνατο, από τα βάναυσα χτυπήματα ανεγκέφαλων νεαρών, οι ποινές που ορίστηκαν ήταν κατά πολύ μικρότερες του …τρομερού  ατοπήματος της καθαρίστριας;

Τι μπορεί άραγε να πει η θεά Θέμις στους γονείς του νεαρού αμερικανού , που έχασε τη ζωή του , σε ένα δρόμο του Λαγανά της Ζακύνθου , επειδή κάποιοι ένιωθαν ανίκητοι γιατί ανήκαν σε αγέλη;

Δικαιοσύνη πολλών ταχυτήτων άραγε; Ή να υποθέσουμε πως η θεά καμιά φορά…κρυφοκοιτάζει;

Διαβάστε επίσης