Ανακοίνωση της ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ:
Μια μέρα μνήμης η σημερινή για τρεις αδικοχαμένους νέους συμπολίτες που η μοίρα αλλά και οι αβλεψίες μας σαν κοινωνία οδήγησαν στην απώλεια της ζωής τους.
Ήταν 5:30πμ, ξημερώματα, της 21ης Σεπτεμβρίου 2015 με βροχόπτωση, όταν το αυτοκίνητο μάρκας Hyundai Atos στο οποίο επέβαιναν 6 φοιτητές βγαίνει από την πορεία του και πέφτει μέσα στη θάλασσα δίπλα από την προβλήτα της Αγίου Νικολάου στο παλιό λιμάνι, 200 μέτρα από το ΚΕΠ του Δήμου της Πάτρας. Νεκροί ανασύρονται ο 21χρονος Αλέξης Ανδρέας, η 23χρονη Ρεγγίνα Ζαπάντη (κάτοικοι Πατρών), και η 20χρονη Γεωργιάνα Μουραφέντη από την Καλαμάτα.
Τρία χρόνια μετά δεκάδες ιχ μετακινούνται καθημερινά στο παλιό λιμάνι της Πάτρας παραβιάζοντας απαγορεύσεις και σήμανση, κινούνται σε χώρους χωρίς τα κατάλληλα μέτρα αποφυγής μιας νέας πτώσης στη θάλασσα, παρκάροντας παράνομα και με θολό ασφαλιστικό πλαίσιο.
Μέτρα που ανακοινώθηκαν αλλά δεν εφαρμόστηκαν, επικάλυψη αρμοδιοτήτων, συμπολίτες που θέλουν το ιχ τους στο κέντρο της πόλης με οποιοδήποτε τίμημα αγνοώντας ΚΟΚ και απαγορεύσεις, συνθέτουν το παζλ του προβλήματος.
Κάτοικοι και φορείς της πόλη εδώ και κάποια χρόνια διεκδίκησαν το θαλάσσιο μέτωπο και πρόσφατα αυτό αποδόθηκε στο Δήμο Πατρέων. Η πόλη έχει πλέον την ευκαιρία να αξιοποιήσει μία μεγάλη έκταση 270 στρεμμάτων, δίπλα ακριβώς από τη θάλασσα, που μπορεί όχι μόνο να αλλάξει όλη την παραλιακή ζώνη, αλλά και να δημιουργήσει προοπτικές ανάπτυξης σε μία περιοχή που μέχρι τώρα παραμένει αναξιοποίητη. Ένα σημαντικό μέρος της έκτασης αυτής έχει μετατραπεί άτυπα σε χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.
Ο Δήμος της Πάτρας τώρα που έχει ξεκαθαρίσει το ιδιοκτησιακό καθεστώς πρέπει άμεσα να προστατεύσει το μόλο της Αγ. Νικολάου και το θαλάσσιο μέτωπο αποδίδοντας τον στους πολίτες ως χώρο αναψυχής και περιπάτου. Σίγουρα όσοι διεκδικούσαν την παραλία της Πάτρας για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της δεν το ζητούσαν για να φτιαχτεί ένα τεράστιο πάρκινγκ. Ένα πάρκινγκ άναρχο, αντιαισθητικό, στη βιτρίνα της πόλης.
Ένας χώρος που κερδήθηκε για τους πολίτες της πόλης αλλά δε μπορούν να τον περπατήσουν και να τον απολαύσουν αμέριμνοι ακόμα, ένα στοίχημα σε όσους προσβλέπουν στη φιλοσοφία της βιώσιμης κινητικότητας για την κίνηση πεζών, ποδηλάτων, ατόμων με κινητικά προβλήματα, παιδιών κ.α.
Αλλά και ένας χώρος που δε θα θρηνήσουμε άλλα θύματα και μάλιστα τόσο νέους…