Νέα παροχή υγείας από τον ΣΟΨΥ Πάτρας

ανακοινωση

Ο Σύλλογος για τη Ψυχική Υγεία- ΣΟΨΥ Πάτρας ιδρύθηκε το 2003, είναι ένας μικτός σύλλογος, που συναποτελείται από άτομα που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, τις οικογένειες φροντιστές τους, εθελοντές, επαγγελματίες ψυχικής υγείας και ευαισθητοποιημένους πολίτες. Συνολικά, τα μέλη του ΣOΨΥ Πάτρας  είναι παραπάνω από 450 άτομα. Ο Σύλλογος αποτελεί το βασικό φορέα αυτο-οργάνωσης και αυτοεκπροσώπησης των ατόμων αυτών. Ο ΣΟΨΥ είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση και μέλος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία. Όραμα του Συλλόγου αποτελεί η ισότιμη κοινωνική ένταξη και στήριξη όλων των ανθρώπων με προβλήματα ψυχικής υγείας και των οικογενειών τους με όρους ισονομίας και αξιοπρέπειας. Έτσι, οι δράσεις που υλοποιούμε έχουν σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων με προβλήματα ψυχικής υγείας.

Μία από τις δράσεις μας αυτές που ξεκίνησε τον Απριλίο του  2018, αφορά τη παροχή υπηρεσιών ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και συμβουλευτικής σε άτομα άνω των 50 ετών με στόχο την εργασιακή τους ένταξη. Στην ηλικιακή αυτή ομάδα, παρατηρήθηκαν αυξημένες ψυχολογικές ανάγκες καθώς φάνηκε ότι οι άνεργοι άνω των 50 ετών , βρίσκονται σε δυσμενή θέση καθώς στην παρούσα ηλικιακή φάση ήρθαν αντιμέτωποι με αλλαγές όπως η συνταξιοδότηση υπό αμφισβήτηση, η απομόνωση και τα συνοδά προβλήματα υγείας.

Γενικότερα, τα τελευταία χρόνια που η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική ύφεση η ανεργία, προκαλεί με την σειρά της ψυχική εξασθένιση, ιδιαίτερα στα μεγαλύτερα ηλικιακά στρώματα, καθότι είναι έντονες οι διακρίσεις ως προς την ηλικία. Έτσι, σκοπός των Συμβουλευτικών Υπηρεσιών είναι η ενημέρωση και υποστήριξη των ανέργων άνω των 50 ετών της τοπικής κοινότητας αφενός για την αντιμετώπιση των ψυχολογικών αναγκών τους, αφετέρου για την εργασιακή επανένταξη τους.

            Στα πλαίσια της δράσης  αυτής κεντρικό άξονα αποτελεί η ευαισθητοποίηση των εργοδοτών της τοπικής κοινότητας απέναντι στην εν λόγω ηλικιακή ομάδα προκειμένου να ενταχθούν και αυτοί στην αγορά εργασίας από την μεριά του εργαζόμενου και όχι του ανέργου.